πεμπόμενος

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pem.pó.me.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pemˈpo.me.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /pemˈpo.me.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pemˈpo.me.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pemˈbo.me.nos/

Participle

πεμπόμενος • (pempómenos) m (feminine πεμπομένη, neuter πεμπόμενον); first/second declension

present mediopassive participle of πέμπω (pémpō)

Declension

First and second declension of πεμπόμενος; πεμπομένη; πεμπόμενον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	πεμπόμενος pempómenos	πεμπομένη pempoménē	πεμπόμενον pempómenon	πεμπομένω pempoménō	πεμπομένᾱ pempoménā	πεμπομένω pempoménō	πεμπόμενοι pempómenoi	πεμπόμεναι pempómenai	πεμπόμενᾰ pempómenă
Genitive	πεμπομένου pempoménou	πεμπομένης pempoménēs	πεμπομένου pempoménou	πεμπομένοιν pempoménoin	πεμπομέναιν pempoménain	πεμπομένοιν pempoménoin	πεμπομένων pempoménōn	πεμπομένων pempoménōn	πεμπομένων pempoménōn
Dative	πεμπομένῳ pempoménōi	πεμπομένῃ pempoménēi	πεμπομένῳ pempoménōi	πεμπομένοιν pempoménoin	πεμπομέναιν pempoménain	πεμπομένοιν pempoménoin	πεμπομένοις pempoménois	πεμπομέναις pempoménais	πεμπομένοις pempoménois
Accusative	πεμπόμενον pempómenon	πεμπομένην pempoménēn	πεμπόμενον pempómenon	πεμπομένω pempoménō	πεμπομένᾱ pempoménā	πεμπομένω pempoménō	πεμπομένους pempoménous	πεμπομένᾱς pempoménās	πεμπόμενᾰ pempómenă
Vocative	πεμπόμενε pempómene	πεμπομένη pempoménē	πεμπόμενον pempómenon	πεμπομένω pempoménō	πεμπομένᾱ pempoménā	πεμπομένω pempoménō	πεμπόμενοι pempómenoi	πεμπόμεναι pempómenai	πεμπόμενᾰ pempómenă
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	πεμπομένως pempoménōs			πεμπομενώτερος pempomenṓteros			πεμπομενώτᾰτος pempomenṓtătos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.