πεπτηώς

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pep.tɛː.ɔ̌ːs/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pep.te̝ˈos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /pep.tiˈos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pep.tiˈos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pep.tiˈos/

Participle

πεπτηώς • (peptēṓs) m (feminine πεπτηυῖᾰ, neuter πεπτηός); first/third declension

perfect active participle of πῑ́πτω (pī́ptō)

Declension

First and third declension of πεπτηώς; πεπτηυίᾰ; πεπτηός (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	πεπτηώς peptēṓs	πεπτηυίᾰ peptēuíă	πεπτηός peptēós	πεπτηότε peptēóte	πεπτηυίᾱ peptēuíā	πεπτηότε peptēóte	πεπτηότες peptēótes	πεπτηυίαι peptēuíai	πεπτηότᾰ peptēótă
Genitive	πεπτηότος peptēótos	πεπτηυίᾱς peptēuíās	πεπτηότος peptēótos	πεπτηότοιν peptēótoin	πεπτηυίαιν peptēuíain	πεπτηότοιν peptēótoin	πεπτηότων peptēótōn	πεπτηυιῶν peptēuiôn	πεπτηότων peptēótōn
Dative	πεπτηότῐ peptēótĭ	πεπτηυίᾳ peptēuíāi	πεπτηότῐ peptēótĭ	πεπτηότοιν peptēótoin	πεπτηυίαιν peptēuíain	πεπτηότοιν peptēótoin	πεπτηόσῐ / πεπτηόσῐν peptēósĭ(n)	πεπτηυίαις peptēuíais	πεπτηόσῐ / πεπτηόσῐν peptēósĭ(n)
Accusative	πεπτηότᾰ peptēótă	πεπτηυίᾰν peptēuíăn	πεπτηός peptēós	πεπτηότε peptēóte	πεπτηυίᾱ peptēuíā	πεπτηότε peptēóte	πεπτηότᾰς peptēótăs	πεπτηυίᾱς peptēuíās	πεπτηότᾰ peptēótă
Vocative	πεπτηώς peptēṓs	πεπτηυίᾰ peptēuíă	πεπτηός peptēós	πεπτηότε peptēóte	πεπτηυίᾱ peptēuíā	πεπτηότε peptēóte	πεπτηότες peptēótes	πεπτηυίαι peptēuíai	πεπτηότᾰ peptēótă
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	πεπτηότως peptēótōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension. Nominative singular -ς (-s) arose by reduction of the original cluster -ts. Nominative singular -ς (-s) arose by reduction of the original cluster -ts.