περαιόω

Ancient Greek

Etymology

περαῖος (peraîos) +‎ -όω (-óō), from πέρᾱ (pérā, “beyond”), akin to πόρος (póros, “passage”).[1]

Pronunciation

 

Verb

περαιόω • (peraióō)

  1. to carry over, carry across
  2. (in passive) to pass over, cross

Conjugation

   Present: περαιῶ, περαιοῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative περαιῶ περαιοῖς περαιοῖ περαιοῦτον περαιοῦτον περαιοῦμεν περαιοῦτε περαιοῦσῐ(ν)
subjunctive περαιῶ περαιοῖς περαιοῖ περαιῶτον περαιῶτον περαιῶμεν περαιῶτε περαιῶσῐ(ν)
optative περαιοίην / περαιοῖμῐ περαιοίης / περαιοῖς περαιοίη / περαιοῖ περαιοῖτον / περαιοίητον περαιοίτην / περαιοιήτην περαιοῖμεν / περαιοίημεν περαιοῖτε / περαιοίητε περαιοῖεν / περαιοίησᾰν
imperative   περαίου περαιούτω περαιοῦτον περαιούτων   περαιοῦτε περαιούντων
middle/
passive 		indicative περαιοῦμαι περαιοῖ περαιοῦται περαιοῦσθον περαιοῦσθον περαιούμεθᾰ περαιοῦσθε περαιοῦνται
subjunctive περαιῶμαι περαιοῖ περαιῶται περαιῶσθον περαιῶσθον περαιώμεθᾰ περαιῶσθε περαιῶνται
optative περαιοίμην περαιοῖο περαιοῖτο περαιοῖσθον περαιοίσθην περαιοίμεθᾰ περαιοῖσθε περαιοῖντο
imperative   περαιοῦ περαιούσθω περαιοῦσθον περαιούσθων   περαιοῦσθε περαιούσθων
active middle/passive
infinitive περαιοῦν περαιοῦσθαι
participle m περαιῶν περαιούμενος
f περαιοῦσᾰ περαιουμένη
n περαιοῦν περαιούμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐπεραίουν, ἐπεραιούμην (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπεραίουν ἐπεραίους ἐπεραίου ἐπεραιοῦτον ἐπεραιούτην ἐπεραιοῦμεν ἐπεραιοῦτε ἐπεραίουν
middle/
passive 		indicative ἐπεραιούμην ἐπεραιοῦ ἐπεραιοῦτο ἐπεραιοῦσθον ἐπεραιούσθην ἐπεραιούμεθᾰ ἐπεραιοῦσθε ἐπεραιοῦντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: περαίουν, περαιούμην (Epic, contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative περαίουν περαίους περαίου περαιοῦτον περαιούτην περαιοῦμεν περαιοῦτε περαίουν
middle/
passive 		indicative περαιούμην περαιοῦ περαιοῦτο περαιοῦσθον περαιούσθην περαιούμε(σ)θᾰ περαιοῦσθε περαιοῦντο
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: περαιώσω, περαιώσομαι, περαιωθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative περαιώσω περαιώσεις περαιώσει περαιώσετον περαιώσετον περαιώσομεν περαιώσετε περαιώσουσῐ(ν)
optative περαιώσοιμῐ περαιώσοις περαιώσοι περαιώσοιτον περαιωσοίτην περαιώσοιμεν περαιώσοιτε περαιώσοιεν
middle indicative περαιώσομαι περαιώσῃ / περαιώσει περαιώσεται περαιώσεσθον περαιώσεσθον περαιωσόμεθᾰ περαιώσεσθε περαιώσονται
optative περαιωσοίμην περαιώσοιο περαιώσοιτο περαιώσοισθον περαιωσοίσθην περαιωσοίμεθᾰ περαιώσοισθε περαιώσοιντο
passive indicative περαιωθήσομαι περαιωθήσῃ περαιωθήσεται περαιωθήσεσθον περαιωθήσεσθον περαιωθησόμεθᾰ περαιωθήσεσθε περαιωθήσονται
optative περαιωθησοίμην περαιωθήσοιο περαιωθήσοιτο περαιωθήσοισθον περαιωθησοίσθην περαιωθησοίμεθᾰ περαιωθήσοισθε περαιωθήσοιντο
active middle passive
infinitive περαιώσειν περαιώσεσθαι περαιωθήσεσθαι
participle m περαιώσων περαιωσόμενος περαιωθησόμενος
f περαιώσουσᾰ περαιωσομένη περαιωθησομένη
n περαιῶσον περαιωσόμενον περαιωθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐπεραίωσᾰ, ἐπεραιωσᾰ́μην, ἐπεραιώθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπεραίωσᾰ ἐπεραίωσᾰς ἐπεραίωσε(ν) ἐπεραιώσᾰτον ἐπεραιωσᾰ́την ἐπεραιώσᾰμεν ἐπεραιώσᾰτε ἐπεραίωσᾰν
subjunctive περαιώσω περαιώσῃς περαιώσῃ περαιώσητον περαιώσητον περαιώσωμεν περαιώσητε περαιώσωσῐ(ν)
optative περαιώσαιμῐ περαιώσειᾰς / περαιώσαις περαιώσειε(ν) / περαιώσαι περαιώσαιτον περαιωσαίτην περαιώσαιμεν περαιώσαιτε περαιώσειᾰν / περαιώσαιεν
imperative   περαίωσον περαιωσᾰ́τω περαιώσᾰτον περαιωσᾰ́των   περαιώσᾰτε περαιωσᾰ́ντων
middle indicative ἐπεραιωσᾰ́μην ἐπεραιώσω ἐπεραιώσᾰτο ἐπεραιώσᾰσθον ἐπεραιωσᾰ́σθην ἐπεραιωσᾰ́μεθᾰ ἐπεραιώσᾰσθε ἐπεραιώσᾰντο
subjunctive περαιώσωμαι περαιώσῃ περαιώσηται περαιώσησθον περαιώσησθον περαιωσώμεθᾰ περαιώσησθε περαιώσωνται
optative περαιωσαίμην περαιώσαιο περαιώσαιτο περαιώσαισθον περαιωσαίσθην περαιωσαίμεθᾰ περαιώσαισθε περαιώσαιντο
imperative   περαίωσαι περαιωσᾰ́σθω περαιώσᾰσθον περαιωσᾰ́σθων   περαιώσᾰσθε περαιωσᾰ́σθων
passive indicative ἐπεραιώθην ἐπεραιώθης ἐπεραιώθη ἐπεραιώθητον ἐπεραιωθήτην ἐπεραιώθημεν ἐπεραιώθητε ἐπεραιώθησᾰν
subjunctive περαιωθῶ περαιωθῇς περαιωθῇ περαιωθῆτον περαιωθῆτον περαιωθῶμεν περαιωθῆτε περαιωθῶσῐ(ν)
optative περαιωθείην περαιωθείης περαιωθείη περαιωθεῖτον / περαιωθείητον περαιωθείτην / περαιωθειήτην περαιωθεῖμεν / περαιωθείημεν περαιωθεῖτε / περαιωθείητε περαιωθεῖεν / περαιωθείησᾰν
imperative   περαιώθητῐ περαιωθήτω περαιώθητον περαιωθήτων   περαιώθητε περαιωθέντων
active middle passive
infinitive περαιῶσαι περαιώσᾰσθαι περαιωθῆναι
participle m περαιώσᾱς περαιωσᾰ́μενος περαιωθείς
f περαιώσᾱσᾰ περαιωσᾰμένη περαιωθεῖσᾰ
n περαιῶσᾰν περαιωσᾰ́μενον περαιωθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Descendants

  • → English: pereion[2]

References

  1. ^ “pereon”, in Merriam-Webster Online Dictionary, Springfield, Mass.: Merriam-Webster, 1996–present.
  2. ^ “pereion”, in Dictionary.com Unabridged, Dictionary.com, LLC, 1995–present.

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.