περιέχω

Ancient Greek

Etymology

From περι- (peri-, around) +‎ ἔχω (ékhō, “to hold”).

Pronunciation

 

Verb

περιέχω • (periékhō)

  1. to embrace, to surround, to encompass, to contain, to enclose

Conjugation

   Present: περιέχω, περιέχομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative περιέχω περιέχεις περιέχει περιέχετον περιέχετον περιέχομεν περιέχετε περιέχουσῐ(ν)
subjunctive περιέχω περιέχῃς περιέχῃ περιέχητον περιέχητον περιέχωμεν περιέχητε περιέχωσῐ(ν)
optative περιέχοιμῐ περιέχοις περιέχοι περιέχοιτον περιεχοίτην περιέχοιμεν περιέχοιτε περιέχοιεν
imperative   περίεχε περιεχέτω περιέχετον περιεχέτων   περιέχετε περιεχόντων
middle/
passive 		indicative περιέχομαι περιέχῃ / περιέχει περιέχεται περιέχεσθον περιέχεσθον περιεχόμεθᾰ περιέχεσθε περιέχονται
subjunctive περιέχωμαι περιέχῃ περιέχηται περιέχησθον περιέχησθον περιεχώμεθᾰ περιέχησθε περιέχωνται
optative περιεχοίμην περιέχοιο περιέχοιτο περιέχοισθον περιεχοίσθην περιεχοίμεθᾰ περιέχοισθε περιέχοιντο
imperative   περιέχου περιεχέσθω περιέχεσθον περιεχέσθων   περιέχεσθε περιεχέσθων
active middle/passive
infinitive περιέχειν περιέχεσθαι
participle m περιέχων περιεχόμενος
f περιέχουσᾰ περιεχομένη
n περιέχον περιεχόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: περιέχον, περιεχόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative περιέχον περιέχες περιέχε(ν) περιέχετον περιεχέτην περιέχομεν περιέχετε περιέχον
middle/
passive 		indicative περιεχόμην περιέχου περιέχετο περιέχεσθον περιεχέσθην περιεχόμεθᾰ περιέχεσθε περιέχοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: περιέξω, περιέξομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative περιέξω περιέξεις περιέξει περιέξετον περιέξετον περιέξομεν περιέξετε περιέξουσῐ(ν)
optative περιέξοιμῐ περιέξοις περιέξοι περιέξοιτον περιεξοίτην περιέξοιμεν περιέξοιτε περιέξοιεν
middle indicative περιέξομαι περιέξῃ / περιέξει περιέξεται περιέξεσθον περιέξεσθον περιεξόμεθᾰ περιέξεσθε περιέξονται
optative περιεξοίμην περιέξοιο περιέξοιτο περιέξοισθον περιεξοίσθην περιεξοίμεθᾰ περιέξοισθε περιέξοιντο
active middle
infinitive περιέξειν περιέξεσθαι
participle m περιέξων περιεξόμενος
f περιέξουσᾰ περιεξομένη
n περιέξον περιεξόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: περιέσχον, περιεσχόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative περιέσχον περιέσχες περιέσχε(ν) περιέσχετον περιεσχέτην περιέσχομεν περιέσχετε περιέσχον
subjunctive περίσχω περίσχῃς περίσχῃ περίσχητον περίσχητον περίσχωμεν περίσχητε περίσχωσῐ(ν)
optative περίσχοιμῐ περίσχοις περίσχοι περίσχοιτον περισχοίτην περίσχοιμεν περίσχοιτε περίσχοιεν
imperative   πέρισχε περισχέτω περίσχετον περισχέτων   περίσχετε περισχόντων
middle indicative περιεσχόμην περιέσχου περιέσχετο περιέσχεσθον περιεσχέσθην περιεσχόμεθᾰ περιέσχεσθε περιέσχοντο
subjunctive περίσχωμαι περίσχῃ περίσχηται περίσχησθον περίσχησθον περισχώμεθᾰ περίσχησθε περίσχωνται
optative περισχοίμην περίσχοιο περίσχοιτο περίσχοισθον περισχοίσθην περισχοίμεθᾰ περίσχοισθε περίσχοιντο
imperative   περισχοῦ περισχέσθω περίσχεσθον περισχέσθων   περίσχεσθε περισχέσθων
active middle
infinitive περισχεῖν περισχέσθαι
participle m περισχών περισχόμενος
f περισχοῦσᾰ περισχομένη
n περισχόν περισχόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

Descendants

  • → Greek: περιέχω (periécho) (learned)

Further reading

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek περιέχω (periékhō).[1] By surface analysis, περι- (peri-) +‎ έχω (écho).

Pronunciation

  • IPA(key): /pe.ɾiˈe.xo/
  • Hyphenation: πε‧ρι‧έ‧χω

Verb

περιέχω • (periécho) (imperfect περιείχα, passive περιέχομαι) (transitive)

  1. to contain (to hold inside)
  2. to contain (to include as a part)

Conjugation

This verb needs an inflection-table template.

References

  1. ^ περιέχω, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.