περιιών

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pe.ri.i.ɔ̌ːn/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pe.ri.iˈon/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /pe.ri.iˈon/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pe.ri.iˈon/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pe.ri.iˈon/

Participle

περῐῐών • (perĭĭṓn) m (feminine περῐῐοῦσᾰ, neuter περῐῐόν); first/third declension

present active participle of περίειμι (períeimi, “to go around”)

Declension

First and third declension of περῐῐών; περῐῐοῦσᾰ; περῐῐόν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	περῐῐών perĭĭṓn	περῐῐοῦσᾰ perĭĭoûsă	περῐῐόν perĭĭón	περῐῐόντε perĭĭónte	περῐῐούσᾱ perĭĭoúsā	περῐῐόντε perĭĭónte	περῐῐόντες perĭĭóntes	περῐῐοῦσαι perĭĭoûsai	περῐῐόντᾰ perĭĭóntă
Genitive	περῐῐόντος perĭĭóntos	περῐῐούσης perĭĭoúsēs	περῐῐόντος perĭĭóntos	περῐῐόντοιν perĭĭóntoin	περῐῐούσαιν perĭĭoúsain	περῐῐόντοιν perĭĭóntoin	περῐῐόντων perĭĭóntōn	περῐῐουσῶν perĭĭousôn	περῐῐόντων perĭĭóntōn
Dative	περῐῐόντῐ perĭĭóntĭ	περῐῐούσῃ perĭĭoúsēi	περῐῐόντῐ perĭĭóntĭ	περῐῐόντοιν perĭĭóntoin	περῐῐούσαιν perĭĭoúsain	περῐῐόντοιν perĭĭóntoin	περῐῐοῦσῐ / περῐῐοῦσῐν perĭĭoûsĭ(n)	περῐῐούσαις perĭĭoúsais	περῐῐοῦσῐ / περῐῐοῦσῐν perĭĭoûsĭ(n)
Accusative	περῐῐόντᾰ perĭĭóntă	περῐῐοῦσᾰν perĭĭoûsăn	περῐῐόν perĭĭón	περῐῐόντε perĭĭónte	περῐῐούσᾱ perĭĭoúsā	περῐῐόντε perĭĭónte	περῐῐόντᾰς perĭĭóntăs	περῐῐούσᾱς perĭĭoúsās	περῐῐόντᾰ perĭĭóntă
Vocative	περῐῐών perĭĭṓn	περῐῐοῦσᾰ perĭĭoûsă	περῐῐόν perĭĭón	περῐῐόντε perĭĭónte	περῐῐούσᾱ perĭĭoúsā	περῐῐόντε perĭĭónte	περῐῐόντες perĭĭóntes	περῐῐοῦσαι perĭĭoûsai	περῐῐόντᾰ perĭĭóntă
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	περῐῐόντως perĭĭóntōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.