περιπίπτω

Ancient Greek

Etymology

From περι- (peri-) +‎ πῑ́πτω (pī́ptō).

Pronunciation

 

Verb

περῐπῑ́πτω • (perĭpī́ptō)

  1. to fall around, so as to embrace [with dative]
  2. to fall upon (a weapon) [with dative]
  3. to fall in with, encounter [with dative]
  4. to fall foul of
  5. to change suddenly
  6. to fall on one side

Conjugation

   Present: περῐπῑ́πτω
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative περῐπῑ́πτω περῐπῑ́πτεις περῐπῑ́πτει περῐπῑ́πτετον περῐπῑ́πτετον περῐπῑ́πτομεν περῐπῑ́πτετε περῐπῑ́πτουσῐ(ν)
subjunctive περῐπῑ́πτω περῐπῑ́πτῃς περῐπῑ́πτῃ περῐπῑ́πτητον περῐπῑ́πτητον περῐπῑ́πτωμεν περῐπῑ́πτητε περῐπῑ́πτωσῐ(ν)
optative περῐπῑ́πτοιμῐ περῐπῑ́πτοις περῐπῑ́πτοι περῐπῑ́πτοιτον περῐπῑπτοίτην περῐπῑ́πτοιμεν περῐπῑ́πτοιτε περῐπῑ́πτοιεν
imperative   περῐ́πῑπτε περῐπῑπτέτω περῐπῑ́πτετον περῐπῑπτέτων   περῐπῑ́πτετε περῐπῑπτόντων
active
infinitive περῐπῑ́πτειν
participle m περῐπῑ́πτων
f περῐπῑ́πτουσᾰ
n περῐπῖπτον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: περῐέπῑπτον
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative περῐέπῑπτον περῐέπῑπτες περῐέπῑπτε(ν) περῐεπῑ́πτετον περῐεπῑπτέτην περῐεπῑ́πτομεν περῐεπῑ́πτετε περῐέπῑπτον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: περῐπεσέομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative περῐπεσέομαι περῐπεσέῃ,
περῐπεσέει 		περῐπεσέεται περῐπεσέεσθον περῐπεσέεσθον περῐπεσεόμεθᾰ περῐπεσέεσθε περῐπεσέονται
optative περῐπεσεοίμην περῐπεσέοιο περῐπεσέοιτο περῐπεσέοισθον περῐπεσεοίσθην περῐπεσεοίμεθᾰ περῐπεσέοισθε περῐπεσέοιντο
middle
infinitive περῐπεσέεσθαι
participle m περῐπεσεόμενος
f περῐπεσεομένη
n περῐπεσεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: περῐπεσοῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative περῐπεσοῦμαι περῐπεσῇ περῐπεσεῖται περῐπεσεῖσθον περῐπεσεῖσθον περῐπεσούμεθᾰ περῐπεσεῖσθε περῐπεσοῦνται
optative περῐπεσοίμην περῐπεσοῖο περῐπεσοῖτο περῐπεσοῖσθον περῐπεσοίσθην περῐπεσοίμεθᾰ περῐπεσοῖσθε περῐπεσοῖντο
middle
infinitive περῐπεσεῖσθαι
participle m περῐπεσούμενος
f περῐπεσουμένη
n περῐπεσούμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: περῐέπεσον
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative περῐέπεσον περῐέπεσες περῐέπεσε(ν) περῐεπέσετον περῐεπεσέτην περῐεπέσομεν περῐεπέσετε περῐέπεσον
subjunctive περῐπέσω περῐπέσῃς περῐπέσῃ περῐπέσητον περῐπέσητον περῐπέσωμεν περῐπέσητε περῐπέσωσῐ(ν)
optative περῐπέσοιμῐ περῐπέσοις περῐπέσοι περῐπέσοιτον περῐπεσοίτην περῐπέσοιμεν περῐπέσοιτε περῐπέσοιεν
imperative   περῐ́πεσε περῐπεσέτω περῐπέσετον περῐπεσέτων   περῐπέσετε περῐπεσόντων
active
infinitive περῐπεσεῖν
participle m περῐπεσών
f περῐπεσοῦσᾰ
n περῐπεσόν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: περῐπέπτωκᾰ
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative περῐπέπτωκᾰ περῐπέπτωκᾰς περῐπέπτωκε(ν) περῐπεπτώκᾰτον περῐπεπτώκᾰτον περῐπεπτώκᾰμεν περῐπεπτώκᾰτε περῐπεπτώκᾱσῐ(ν)
subjunctive περῐπεπτώκω περῐπεπτώκῃς περῐπεπτώκῃ περῐπεπτώκητον περῐπεπτώκητον περῐπεπτώκωμεν περῐπεπτώκητε περῐπεπτώκωσῐ(ν)
optative περῐπεπτώκοιμῐ,
περῐπεπτωκοίην 		περῐπεπτώκοις,
περῐπεπτωκοίης 		περῐπεπτώκοι,
περῐπεπτωκοίη 		περῐπεπτώκοιτον περῐπεπτωκοίτην περῐπεπτώκοιμεν περῐπεπτώκοιτε περῐπεπτώκοιεν
imperative   περῐπέπτωκε περῐπεπτωκέτω περῐπεπτώκετον περῐπεπτωκέτων   περῐπεπτώκετε περῐπεπτωκόντων
active
infinitive περῐπεπτωκέναι
participle m περῐπεπτωκώς,
περῐπεπτηώς
f περῐπεπτωκυῖᾰ,
περῐπεπτηυῖᾰ
n περῐπεπτωκός,
περῐπεπτηός
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: περῐεπεπτώκειν
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative περῐεπεπτώκειν,
περῐεπεπτώκη 		περῐεπεπτώκεις,
περῐεπεπτώκης 		περῐεπεπτώκει(ν) περῐεπεπτώκετον περῐεπεπτωκέτην περῐεπεπτώκεμεν περῐεπεπτώκετε περῐεπεπτώκεσᾰν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

  • περίπτωμα (períptōma)
  • περίπτωσις (períptōsis)

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.