περιπλόμενος

Ancient Greek

Etymology

An aorist middle participle from περι- (peri-) +‎ πέλω (pélō).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pe.ri.pló.me.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pe.riˈplo.me.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /pe.riˈplo.me.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pe.riˈplo.me.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pe.riˈplo.me.nos/

Participle

περῐπλόμενος • (perĭplómenos) (Epic)

moving or being around
(of time) turning around

Inflection

First and second declension of περῐπλόμενος; περῐπλομένη; περῐπλόμενον (Epic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	περῐπλόμενος perĭplómenos	περῐπλομένη perĭploménē	περῐπλόμενον perĭplómenon	περῐπλομένω perĭploménō	περῐπλομένᾱ perĭploménā	περῐπλομένω perĭploménō	περῐπλόμενοι perĭplómenoi	περῐπλόμεναι perĭplómenai	περῐπλόμενᾰ perĭplómenă
Genitive	περῐπλομένου / περῐπλομενοῖο / περῐπλομένοιο / περῐπλομενόο / περῐπλομένοο perĭploménou / perĭplomenoîo / perĭploménoio / perĭplomenóo / perĭploménoo	περῐπλομένης perĭploménēs	περῐπλομένου / περῐπλομενοῖο / περῐπλομένοιο / περῐπλομενόο / περῐπλομένοο perĭploménou / perĭplomenoîo / perĭploménoio / perĭplomenóo / perĭploménoo	περῐπλομένοιν / περῐπλομένοιῐν perĭploménoi(ĭ)n	περῐπλομέναιν / περῐπλομέναιῐν / περῐπλομένῃῐν perĭploménai(ĭ)n / perĭploménēiĭn	περῐπλομένοιν / περῐπλομένοιῐν perĭploménoi(ĭ)n	περῐπλομένων perĭploménōn	περῐπλομενᾱ́ων / περῐπλομενέ͜ων / περῐπλομενῶν perĭplomenā́ōn / perĭplomené͜ōn / perĭplomenôn	περῐπλομένων perĭploménōn
Dative	περῐπλομένῳ perĭploménōi	περῐπλομένῃ perĭploménēi	περῐπλομένῳ perĭploménōi	περῐπλομένοιν / περῐπλομένοιῐν perĭploménoi(ĭ)n	περῐπλομέναιν / περῐπλομέναιῐν / περῐπλομένῃῐν perĭploménai(ĭ)n / perĭploménēiĭn	περῐπλομένοιν / περῐπλομένοιῐν perĭploménoi(ĭ)n	περῐπλομένοισῐ / περῐπλομένοισῐν / περῐπλομένοις perĭploménoisĭ(n) / perĭploménois	περῐπλομένῃσῐ / περῐπλομένῃσῐν / περῐπλομένῃς / περῐπλομέναις perĭploménēisĭ(n) / perĭploménēis / perĭploménais	περῐπλομένοισῐ / περῐπλομένοισῐν / περῐπλομένοις perĭploménoisĭ(n) / perĭploménois
Accusative	περῐπλόμενον perĭplómenon	περῐπλομένην perĭploménēn	περῐπλόμενον perĭplómenon	περῐπλομένω perĭploménō	περῐπλομένᾱ perĭploménā	περῐπλομένω perĭploménō	περῐπλομένους perĭploménous	περῐπλομένᾱς perĭploménās	περῐπλόμενᾰ perĭplómenă
Vocative	περῐπλόμενε perĭplómene	περῐπλομένη perĭploménē	περῐπλόμενον perĭplómenon	περῐπλομένω perĭploménō	περῐπλομένᾱ perĭploménā	περῐπλομένω perĭploménō	περῐπλόμενοι perĭplómenoi	περῐπλόμεναι perĭplómenai	περῐπλόμενᾰ perĭplómenă
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms may be based on conjecture. Use with caution.

References

“περιπέλομαι”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
“περιπλόμενος”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
περιπλόμενος in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963