περουβιανός
See also: Περουβιανός
Greek
Adjective
περουβιανός • (perouvianós) m (feminine περουβιανή, neuter περουβιανό)
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | περουβιανός (perouvianós) | περουβιανή (perouvianí) | περουβιανό (perouvianó) | περουβιανοί (perouvianoí) | περουβιανές (perouvianés) | περουβιανά (perouvianá) | |
| genitive | περουβιανού (perouvianoú) | περουβιανής (perouvianís) | περουβιανού (perouvianoú) | περουβιανών (perouvianón) | περουβιανών (perouvianón) | περουβιανών (perouvianón) | |
| accusative | περουβιανό (perouvianó) | περουβιανή (perouvianí) | περουβιανό (perouvianó) | περουβιανούς (perouvianoús) | περουβιανές (perouvianés) | περουβιανά (perouvianá) | |
| vocative | περουβιανέ (perouviané) | περουβιανή (perouvianí) | περουβιανό (perouvianó) | περουβιανοί (perouvianoí) | περουβιανές (perouvianés) | περουβιανά (perouvianá) | |
Related terms
- see: Περού n (Peroú, “Peru”)