πιστεύων

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pis.těu̯.ɔːn/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pisˈte.won/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /pisˈte.βon/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pisˈte.von/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pisˈte.von/

Participle

πιστεύων • (pisteúōn) m (feminine πιστεύουσᾰ, neuter πιστεῦον); first/second declension

present active participle of πιστεύω (pisteúō)

Declension

First and third declension of πιστεύων; πιστεύουσᾰ; πιστεῦον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	πιστεύων pisteúōn	πιστεύουσᾰ pisteúousă	πιστεῦον pisteûon	πιστεύοντε pisteúonte	πιστευούσᾱ pisteuoúsā	πιστεύοντε pisteúonte	πιστεύοντες pisteúontes	πιστεύουσαι pisteúousai	πιστεύοντᾰ pisteúontă
Genitive	πιστεύοντος pisteúontos	πιστευούσης pisteuoúsēs	πιστεύοντος pisteúontos	πιστευόντοιν pisteuóntoin	πιστευούσαιν pisteuoúsain	πιστευόντοιν pisteuóntoin	πιστευόντων pisteuóntōn	πιστευουσῶν pisteuousôn	πιστευόντων pisteuóntōn
Dative	πιστεύοντῐ pisteúontĭ	πιστευούσῃ pisteuoúsēi	πιστεύοντῐ pisteúontĭ	πιστευόντοιν pisteuóntoin	πιστευούσαιν pisteuoúsain	πιστευόντοιν pisteuóntoin	πιστεύουσῐ / πιστεύουσῐν pisteúousĭ(n)	πιστευούσαις pisteuoúsais	πιστεύουσῐ / πιστεύουσῐν pisteúousĭ(n)
Accusative	πιστεύοντᾰ pisteúontă	πιστεύουσᾰν pisteúousăn	πιστεῦον pisteûon	πιστεύοντε pisteúonte	πιστευούσᾱ pisteuoúsā	πιστεύοντε pisteúonte	πιστεύοντᾰς pisteúontăs	πιστευούσᾱς pisteuoúsās	πιστεύοντᾰ pisteúontă
Vocative	πιστεύων pisteúōn	πιστεύουσᾰ pisteúousă	πιστεῦον pisteûon	πιστεύοντε pisteúonte	πιστευούσᾱ pisteuoúsā	πιστεύοντε pisteúonte	πιστεύοντες pisteúontes	πιστεύουσαι pisteúousai	πιστεύοντᾰ pisteúontă
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	πιστευόντως pisteuóntōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.