πλάνητα

See also: πλανήτα and πλανῆτα

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /plá.nɛː.ta/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈpla.ne̝.ta/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈpla.ni.ta/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈpla.ni.ta/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈpla.ni.ta/

Noun

πλάνητᾰ • (plánētă)

accusative singular of πλάνης (plánēs)

Greek

Noun

πλάνητα • (plánita) m or f

accusative singular of πλάνης (plánis)