πλατύνω

Ancient Greek

Etymology

From πλᾰτῠ́ς (plătŭ́s, “wide, broad”) +‎ -νω (-nō, verbal suffix).

Pronunciation

 

Verb

πλᾰτῠ́νω • (plătŭ́nō)

  1. to widen
  2. to pronounce broadly
  3. to amplify

Inflection

   Present: πλᾰτῠ́νω, πλᾰτῠ́νομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πλᾰτῠ́νω πλᾰτῠ́νεις πλᾰτῠ́νει πλᾰτῠ́νετον πλᾰτῠ́νετον πλᾰτῠ́νομεν πλᾰτῠ́νετε πλᾰτῠ́νουσῐ(ν)
subjunctive πλᾰτῠ́νω πλᾰτῠ́νῃς πλᾰτῠ́νῃ πλᾰτῠ́νητον πλᾰτῠ́νητον πλᾰτῠ́νωμεν πλᾰτῠ́νητε πλᾰτῠ́νωσῐ(ν)
optative πλᾰτῠ́νοιμῐ πλᾰτῠ́νοις πλᾰτῠ́νοι πλᾰτῠ́νοιτον πλᾰτῠνοίτην πλᾰτῠ́νοιμεν πλᾰτῠ́νοιτε πλᾰτῠ́νοιεν
imperative   πλᾰ́τῠνε πλᾰτῠνέτω πλᾰτῠ́νετον πλᾰτῠνέτων   πλᾰτῠ́νετε πλᾰτῠνόντων
middle/
passive 		indicative πλᾰτῠ́νομαι πλᾰτῠ́νῃ / πλᾰτῠ́νει πλᾰτῠ́νεται πλᾰτῠ́νεσθον πλᾰτῠ́νεσθον πλᾰτῠνόμεθᾰ πλᾰτῠ́νεσθε πλᾰτῠ́νονται
subjunctive πλᾰτῠ́νωμαι πλᾰτῠ́νῃ πλᾰτῠ́νηται πλᾰτῠ́νησθον πλᾰτῠ́νησθον πλᾰτῠνώμεθᾰ πλᾰτῠ́νησθε πλᾰτῠ́νωνται
optative πλᾰτῠνοίμην πλᾰτῠ́νοιο πλᾰτῠ́νοιτο πλᾰτῠ́νοισθον πλᾰτῠνοίσθην πλᾰτῠνοίμεθᾰ πλᾰτῠ́νοισθε πλᾰτῠ́νοιντο
imperative   πλᾰτῠ́νου πλᾰτῠνέσθω πλᾰτῠ́νεσθον πλᾰτῠνέσθων   πλᾰτῠ́νεσθε πλᾰτῠνέσθων
active middle/passive
infinitive πλᾰτῠ́νειν πλᾰτῠ́νεσθαι
participle m πλᾰτῠ́νων πλᾰτῠνόμενος
f πλᾰτῠ́νουσᾰ πλᾰτῠνομένη
n πλᾰτῠ́νον πλᾰτῠνόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐπλᾰ́τῠνον, ἐπλᾰτῠνόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπλᾰ́τῠνον ἐπλᾰ́τῠνες ἐπλᾰ́τῠνε(ν) ἐπλᾰτῠ́νετον ἐπλᾰτῠνέτην ἐπλᾰτῠ́νομεν ἐπλᾰτῠ́νετε ἐπλᾰ́τῠνον
middle/
passive 		indicative ἐπλᾰτῠνόμην ἐπλᾰτῠ́νου ἐπλᾰτῠ́νετο ἐπλᾰτῠ́νεσθον ἐπλᾰτῠνέσθην ἐπλᾰτῠνόμεθᾰ ἐπλᾰτῠ́νεσθε ἐπλᾰτῠ́νοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: πλᾰτῠνέω, πλᾰτῠνέομαι, πλᾰτῠνθήσομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πλᾰτῠνέω πλᾰτῠνέεις πλᾰτῠνέει πλᾰτῠνέετον πλᾰτῠνέετον πλᾰτῠνέομεν πλᾰτῠνέετε πλᾰτῠνέουσῐ(ν)
optative πλᾰτῠνέοιμῐ πλᾰτῠνέοις πλᾰτῠνέοι πλᾰτῠνέοιτον πλᾰτῠνεοίτην πλᾰτῠνέοιμεν πλᾰτῠνέοιτε πλᾰτῠνέοιεν
middle indicative πλᾰτῠνέομαι πλᾰτῠνέῃ / πλᾰτῠνέει πλᾰτῠνέεται πλᾰτῠνέεσθον πλᾰτῠνέεσθον πλᾰτῠνεόμεθᾰ πλᾰτῠνέεσθε πλᾰτῠνέονται
optative πλᾰτῠνεοίμην πλᾰτῠνέοιο πλᾰτῠνέοιτο πλᾰτῠνέοισθον πλᾰτῠνεοίσθην πλᾰτῠνεοίμεθᾰ πλᾰτῠνέοισθε πλᾰτῠνέοιντο
passive indicative πλᾰτῠνθήσομαι πλᾰτῠνθήσῃ πλᾰτῠνθήσεται πλᾰτῠνθήσεσθον πλᾰτῠνθήσεσθον πλᾰτῠνθησόμεθᾰ πλᾰτῠνθήσεσθε πλᾰτῠνθήσονται
optative πλᾰτῠνθησοίμην πλᾰτῠνθήσοιο πλᾰτῠνθήσοιτο πλᾰτῠνθήσοισθον πλᾰτῠνθησοίσθην πλᾰτῠνθησοίμεθᾰ πλᾰτῠνθήσοισθε πλᾰτῠνθήσοιντο
active middle passive
infinitive πλᾰτῠνέειν πλᾰτῠνέεσθαι πλᾰτῠνθήσεσθαι
participle m πλᾰτῠνέων πλᾰτῠνεόμενος πλᾰτῠνθησόμενος
f πλᾰτῠνέουσᾰ πλᾰτῠνεομένη πλᾰτῠνθησομένη
n πλᾰτῠνέον πλᾰτῠνεόμενον πλᾰτῠνθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: πλᾰτῠνῶ, πλᾰτῠνοῦμαι, πλᾰτῠνθήσομαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πλᾰτῠνῶ πλᾰτῠνεῖς πλᾰτῠνεῖ πλᾰτῠνεῖτον πλᾰτῠνεῖτον πλᾰτῠνοῦμεν πλᾰτῠνεῖτε πλᾰτῠνοῦσῐ(ν)
optative πλᾰτῠνοίην / πλᾰτῠνοῖμῐ πλᾰτῠνοίης / πλᾰτῠνοῖς πλᾰτῠνοίη / πλᾰτῠνοῖ πλᾰτῠνοῖτον / πλᾰτῠνοίητον πλᾰτῠνοίτην / πλᾰτῠνοιήτην πλᾰτῠνοῖμεν / πλᾰτῠνοίημεν πλᾰτῠνοῖτε / πλᾰτῠνοίητε πλᾰτῠνοῖεν / πλᾰτῠνοίησᾰν
middle indicative πλᾰτῠνοῦμαι πλᾰτῠνῇ πλᾰτῠνεῖται πλᾰτῠνεῖσθον πλᾰτῠνεῖσθον πλᾰτῠνούμεθᾰ πλᾰτῠνεῖσθε πλᾰτῠνοῦνται
optative πλᾰτῠνοίμην πλᾰτῠνοῖο πλᾰτῠνοῖτο πλᾰτῠνοῖσθον πλᾰτῠνοίσθην πλᾰτῠνοίμεθᾰ πλᾰτῠνοῖσθε πλᾰτῠνοῖντο
passive indicative πλᾰτῠνθήσομαι πλᾰτῠνθήσῃ πλᾰτῠνθήσεται πλᾰτῠνθήσεσθον πλᾰτῠνθήσεσθον πλᾰτῠνθησόμεθᾰ πλᾰτῠνθήσεσθε πλᾰτῠνθήσονται
optative πλᾰτῠνθησοίμην πλᾰτῠνθήσοιο πλᾰτῠνθήσοιτο πλᾰτῠνθήσοισθον πλᾰτῠνθησοίσθην πλᾰτῠνθησοίμεθᾰ πλᾰτῠνθήσοισθε πλᾰτῠνθήσοιντο
active middle passive
infinitive πλᾰτῠνεῖν πλᾰτῠνεῖσθαι πλᾰτῠνθήσεσθαι
participle m πλᾰτῠνῶν πλᾰτῠνούμενος πλᾰτῠνθησόμενος
f πλᾰτῠνοῦσᾰ πλᾰτῠνουμένη πλᾰτῠνθησομένη
n πλᾰτῠνοῦν πλᾰτῠνούμενον πλᾰτῠνθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐπλᾰ́τῡνᾰ, ἐπλᾰτῡνᾰ́μην, ἐπλᾰτῡ́νθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπλᾰ́τῡνᾰ ἐπλᾰ́τῡνᾰς ἐπλᾰ́τῡνε(ν) ἐπλᾰτῡ́νᾰτον ἐπλᾰτῡνᾰ́την ἐπλᾰτῡ́νᾰμεν ἐπλᾰτῡ́νᾰτε ἐπλᾰ́τῡνᾰν
subjunctive πλᾰτῡ́νω πλᾰτῡ́νῃς πλᾰτῡ́νῃ πλᾰτῡ́νητον πλᾰτῡ́νητον πλᾰτῡ́νωμεν πλᾰτῡ́νητε πλᾰτῡ́νωσῐ(ν)
optative πλᾰτῡ́ναιμῐ πλᾰτῡ́νειᾰς / πλᾰτῡ́ναις πλᾰτῡ́νειε(ν) / πλᾰτῡ́ναι πλᾰτῡ́ναιτον πλᾰτῡναίτην πλᾰτῡ́ναιμεν πλᾰτῡ́ναιτε πλᾰτῡ́νειᾰν / πλᾰτῡ́ναιεν
imperative   πλᾰ́τῡνον πλᾰτῡνᾰ́τω πλᾰτῡ́νᾰτον πλᾰτῡνᾰ́των   πλᾰτῡ́νᾰτε πλᾰτῡνᾰ́ντων
middle indicative ἐπλᾰτῡνᾰ́μην ἐπλᾰτῡ́νω ἐπλᾰτῡ́νᾰτο ἐπλᾰτῡ́νᾰσθον ἐπλᾰτῡνᾰ́σθην ἐπλᾰτῡνᾰ́μεθᾰ ἐπλᾰτῡ́νᾰσθε ἐπλᾰτῡ́νᾰντο
subjunctive πλᾰτῡ́νωμαι πλᾰτῡ́νῃ πλᾰτῡ́νηται πλᾰτῡ́νησθον πλᾰτῡ́νησθον πλᾰτῡνώμεθᾰ πλᾰτῡ́νησθε πλᾰτῡ́νωνται
optative πλᾰτῡναίμην πλᾰτῡ́ναιο πλᾰτῡ́ναιτο πλᾰτῡ́ναισθον πλᾰτῡναίσθην πλᾰτῡναίμεθᾰ πλᾰτῡ́ναισθε πλᾰτῡ́ναιντο
imperative   πλᾰ́τῡναι πλᾰτῡνᾰ́σθω πλᾰτῡ́νᾰσθον πλᾰτῡνᾰ́σθων   πλᾰτῡ́νᾰσθε πλᾰτῡνᾰ́σθων
passive indicative ἐπλᾰτῡ́νθην ἐπλᾰτῡ́νθης ἐπλᾰτῡ́νθη ἐπλᾰτῡ́νθητον ἐπλᾰτῡνθήτην ἐπλᾰτῡ́νθημεν ἐπλᾰτῡ́νθητε ἐπλᾰτῡ́νθησᾰν
subjunctive πλᾰτῡνθῶ πλᾰτῡνθῇς πλᾰτῡνθῇ πλᾰτῡνθῆτον πλᾰτῡνθῆτον πλᾰτῡνθῶμεν πλᾰτῡνθῆτε πλᾰτῡνθῶσῐ(ν)
optative πλᾰτῡνθείην πλᾰτῡνθείης πλᾰτῡνθείη πλᾰτῡνθεῖτον / πλᾰτῡνθείητον πλᾰτῡνθείτην / πλᾰτῡνθειήτην πλᾰτῡνθεῖμεν / πλᾰτῡνθείημεν πλᾰτῡνθεῖτε / πλᾰτῡνθείητε πλᾰτῡνθεῖεν / πλᾰτῡνθείησᾰν
imperative   πλᾰτῡ́νθητῐ πλᾰτῡνθήτω πλᾰτῡ́νθητον πλᾰτῡνθήτων   πλᾰτῡ́νθητε πλᾰτῡνθέντων
active middle passive
infinitive πλᾰτῦναι πλᾰτῡ́νᾰσθαι πλᾰτῡνθῆναι
participle m πλᾰτῡ́νᾱς πλᾰτῡνᾰ́μενος πλᾰτῡνθείς
f πλᾰτῡ́νᾱσᾰ πλᾰτῡνᾰμένη πλᾰτῡνθεῖσᾰ
n πλᾰτῦνᾰν πλᾰτῡνᾰ́μενον πλᾰτῡνθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: πεπλᾰ́τῠσμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive 		indicative πεπλᾰ́τῠσμαι πεπλᾰ́τῠνσαι πεπλᾰ́τῠνται πεπλᾰ́τῠνθον πεπλᾰ́τῠνθον πεπλᾰτῠ́σμεθᾰ πεπλᾰ́τῠνθε πεπλᾰτῠ́νᾰται
subjunctive πεπλᾰτῠσμένος ὦ πεπλᾰτῠσμένος ᾖς πεπλᾰτῠσμένος ᾖ πεπλᾰτῠσμένω ἦτον πεπλᾰτῠσμένω ἦτον πεπλᾰτῠσμένοι ὦμεν πεπλᾰτῠσμένοι ἦτε πεπλᾰτῠσμένοι ὦσῐ(ν)
optative πεπλᾰτῠσμένος εἴην πεπλᾰτῠσμένος εἴης πεπλᾰτῠσμένος εἴη πεπλᾰτῠσμένω εἴητον / εἶτον πεπλᾰτῠσμένω εἰήτην / εἴτην πεπλᾰτῠσμένοι εἴημεν / εἶμεν πεπλᾰτῠσμένοι εἴητε / εἶτε πεπλᾰτῠσμένοι εἴησᾰν / εἶεν
imperative   πεπλᾰ́τῠνσο πεπλᾰτῠ́νθω πεπλᾰ́τῠνθον πεπλᾰτῠ́νθων   πεπλᾰ́τῠνθε πεπλᾰτῠ́νθων
middle/passive
infinitive πεπλᾰτῠ́νθαι
participle m πεπλᾰτῠσμένος
f πεπλᾰτῠσμένη
n πεπλᾰτῠσμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

References

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.