πληρόω

Ancient Greek

Etymology

πλήρης (plḗrēs, “full”) +‎ -όω (-óō, factitive verb suffix).[1]

Pronunciation

 

Verb

πληρόω • (plēróō)

  1. to fill, make full
  2. to finish, complete
  3. to fulfill

Conjugation

   Present: πληρῶ, πληροῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πληρῶ πληροῖς πληροῖ πληροῦτον πληροῦτον πληροῦμεν πληροῦτε πληροῦσῐ(ν)
subjunctive πληρῶ πληροῖς πληροῖ πληρῶτον πληρῶτον πληρῶμεν πληρῶτε πληρῶσῐ(ν)
optative πληροίην / πληροῖμῐ πληροίης / πληροῖς πληροίη / πληροῖ πληροῖτον / πληροίητον πληροίτην / πληροιήτην πληροῖμεν / πληροίημεν πληροῖτε / πληροίητε πληροῖεν / πληροίησᾰν
imperative   πλήρου πληρούτω πληροῦτον πληρούτων   πληροῦτε πληρούντων
middle/
passive 		indicative πληροῦμαι πληροῖ πληροῦται πληροῦσθον πληροῦσθον πληρούμεθᾰ πληροῦσθε πληροῦνται
subjunctive πληρῶμαι πληροῖ πληρῶται πληρῶσθον πληρῶσθον πληρώμεθᾰ πληρῶσθε πληρῶνται
optative πληροίμην πληροῖο πληροῖτο πληροῖσθον πληροίσθην πληροίμεθᾰ πληροῖσθε πληροῖντο
imperative   πληροῦ πληρούσθω πληροῦσθον πληρούσθων   πληροῦσθε πληρούσθων
active middle/passive
infinitive πληροῦν πληροῦσθαι
participle m πληρῶν πληρούμενος
f πληροῦσᾰ πληρουμένη
n πληροῦν πληρούμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐπλήρουν, ἐπληρούμην (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπλήρουν ἐπλήρους ἐπλήρου ἐπληροῦτον ἐπληρούτην ἐπληροῦμεν ἐπληροῦτε ἐπλήρουν
middle/
passive 		indicative ἐπληρούμην ἐπληροῦ ἐπληροῦτο ἐπληροῦσθον ἐπληρούσθην ἐπληρούμεθᾰ ἐπληροῦσθε ἐπληροῦντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: πληρώσω, πληρώσομαι, πληρωθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πληρώσω πληρώσεις πληρώσει πληρώσετον πληρώσετον πληρώσομεν πληρώσετε πληρώσουσῐ(ν)
optative πληρώσοιμῐ πληρώσοις πληρώσοι πληρώσοιτον πληρωσοίτην πληρώσοιμεν πληρώσοιτε πληρώσοιεν
middle indicative πληρώσομαι πληρώσῃ / πληρώσει πληρώσεται πληρώσεσθον πληρώσεσθον πληρωσόμεθᾰ πληρώσεσθε πληρώσονται
optative πληρωσοίμην πληρώσοιο πληρώσοιτο πληρώσοισθον πληρωσοίσθην πληρωσοίμεθᾰ πληρώσοισθε πληρώσοιντο
passive indicative πληρωθήσομαι πληρωθήσῃ πληρωθήσεται πληρωθήσεσθον πληρωθήσεσθον πληρωθησόμεθᾰ πληρωθήσεσθε πληρωθήσονται
optative πληρωθησοίμην πληρωθήσοιο πληρωθήσοιτο πληρωθήσοισθον πληρωθησοίσθην πληρωθησοίμεθᾰ πληρωθήσοισθε πληρωθήσοιντο
active middle passive
infinitive πληρώσειν πληρώσεσθαι πληρωθήσεσθαι
participle m πληρώσων πληρωσόμενος πληρωθησόμενος
f πληρώσουσᾰ πληρωσομένη πληρωθησομένη
n πληρῶσον πληρωσόμενον πληρωθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐπλήρωσᾰ, ἐπληρωσᾰ́μην, ἐπληρώθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπλήρωσᾰ ἐπλήρωσᾰς ἐπλήρωσε(ν) ἐπληρώσᾰτον ἐπληρωσᾰ́την ἐπληρώσᾰμεν ἐπληρώσᾰτε ἐπλήρωσᾰν
subjunctive πληρώσω πληρώσῃς πληρώσῃ πληρώσητον πληρώσητον πληρώσωμεν πληρώσητε πληρώσωσῐ(ν)
optative πληρώσαιμῐ πληρώσειᾰς / πληρώσαις πληρώσειε(ν) / πληρώσαι πληρώσαιτον πληρωσαίτην πληρώσαιμεν πληρώσαιτε πληρώσειᾰν / πληρώσαιεν
imperative   πλήρωσον πληρωσᾰ́τω πληρώσᾰτον πληρωσᾰ́των   πληρώσᾰτε πληρωσᾰ́ντων
middle indicative ἐπληρωσᾰ́μην ἐπληρώσω ἐπληρώσᾰτο ἐπληρώσᾰσθον ἐπληρωσᾰ́σθην ἐπληρωσᾰ́μεθᾰ ἐπληρώσᾰσθε ἐπληρώσᾰντο
subjunctive πληρώσωμαι πληρώσῃ πληρώσηται πληρώσησθον πληρώσησθον πληρωσώμεθᾰ πληρώσησθε πληρώσωνται
optative πληρωσαίμην πληρώσαιο πληρώσαιτο πληρώσαισθον πληρωσαίσθην πληρωσαίμεθᾰ πληρώσαισθε πληρώσαιντο
imperative   πλήρωσαι πληρωσᾰ́σθω πληρώσᾰσθον πληρωσᾰ́σθων   πληρώσᾰσθε πληρωσᾰ́σθων
passive indicative ἐπληρώθην ἐπληρώθης ἐπληρώθη ἐπληρώθητον ἐπληρωθήτην ἐπληρώθημεν ἐπληρώθητε ἐπληρώθησᾰν
subjunctive πληρωθῶ πληρωθῇς πληρωθῇ πληρωθῆτον πληρωθῆτον πληρωθῶμεν πληρωθῆτε πληρωθῶσῐ(ν)
optative πληρωθείην πληρωθείης πληρωθείη πληρωθεῖτον / πληρωθείητον πληρωθείτην / πληρωθειήτην πληρωθεῖμεν / πληρωθείημεν πληρωθεῖτε / πληρωθείητε πληρωθεῖεν / πληρωθείησᾰν
imperative   πληρώθητῐ πληρωθήτω πληρώθητον πληρωθήτων   πληρώθητε πληρωθέντων
active middle passive
infinitive πληρῶσαι πληρώσᾰσθαι πληρωθῆναι
participle m πληρώσᾱς πληρωσᾰ́μενος πληρωθείς
f πληρώσᾱσᾰ πληρωσᾰμένη πληρωθεῖσᾰ
n πληρῶσᾰν πληρωσᾰ́μενον πληρωθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: πεπλήρωκᾰ, πεπλήρωμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πεπλήρωκᾰ πεπλήρωκᾰς πεπλήρωκε(ν) πεπληρώκᾰτον πεπληρώκᾰτον πεπληρώκᾰμεν πεπληρώκᾰτε πεπληρώκᾱσῐ(ν)
subjunctive πεπληρώκω πεπληρώκῃς πεπληρώκῃ πεπληρώκητον πεπληρώκητον πεπληρώκωμεν πεπληρώκητε πεπληρώκωσῐ(ν)
optative πεπληρώκοιμῐ / πεπληρωκοίην πεπληρώκοις / πεπληρωκοίης πεπληρώκοι / πεπληρωκοίη πεπληρώκοιτον πεπληρωκοίτην πεπληρώκοιμεν πεπληρώκοιτε πεπληρώκοιεν
imperative   πεπλήρωκε πεπληρωκέτω πεπληρώκετον πεπληρωκέτων   πεπληρώκετε πεπληρωκόντων
middle/
passive 		indicative πεπλήρωμαι πεπλήρωσαι πεπλήρωται πεπλήρωσθον πεπλήρωσθον πεπληρώμεθᾰ πεπλήρωσθε πεπλήρωνται
subjunctive πεπληρωμένος ὦ πεπληρωμένος ᾖς πεπληρωμένος ᾖ πεπληρωμένω ἦτον πεπληρωμένω ἦτον πεπληρωμένοι ὦμεν πεπληρωμένοι ἦτε πεπληρωμένοι ὦσῐ(ν)
optative πεπληρωμένος εἴην πεπληρωμένος εἴης πεπληρωμένος εἴη πεπληρωμένω εἴητον / εἶτον πεπληρωμένω εἰήτην / εἴτην πεπληρωμένοι εἴημεν / εἶμεν πεπληρωμένοι εἴητε / εἶτε πεπληρωμένοι εἴησᾰν / εἶεν
imperative   πεπλήρωσο πεπληρώσθω πεπλήρωσθον πεπληρώσθων   πεπλήρωσθε πεπληρώσθων
active middle/passive
infinitive πεπληρωκέναι πεπληρῶσθαι
participle m πεπληρωκώς πεπληρωμένος
f πεπληρωκυῖᾰ πεπληρωμένη
n πεπληρωκός πεπληρωμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἐπεπληρώκειν / ἐπεπληρώκη, ἐπεπληρώμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπεπληρώκειν / ἐπεπληρώκη ἐπεπληρώκεις / ἐπεπληρώκης ἐπεπληρώκει(ν) ἐπεπληρώκετον ἐπεπληρωκέτην ἐπεπληρώκεμεν ἐπεπληρώκετε ἐπεπληρώκεσᾰν
middle/
passive 		indicative ἐπεπληρώμην ἐπεπλήρωσο ἐπεπλήρωτο ἐπεπλήρωσθον ἐπεπληρώσθην ἐπεπληρώμεθᾰ ἐπεπλήρωσθε ἐπεπλήρωντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

  • ἐπιπληρόω (epiplēróō)

Descendants

  • Greek: πληρώνω (pliróno)

References

  1. ^ Beekes, Robert S. P. (2010) “πίμπλημι, -αμαι (> DER > 3. > πληρ-όω)”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, pages 1191-2

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.