πλουτηρός

Ancient Greek

Etymology

From πλουτέω (ploutéō) +‎ -ρός (-rós).

Pronunciation

 

Adjective

πλουτηρός • (ploutērósm (feminine πλουτηρᾱ́, neuter πλουτηρόν); first/second declension

  1. enriching

Inflection

Further reading