ποέω

Ancient Greek

Pronunciation

 

Verb

ποέω • (poéō)

  1. alternative form of ποιέω (poiéō)

Conjugation

   Present: ποέω, ποέομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ποέω ποέεις ποέει ποέετον ποέετον ποέομεν ποέετε ποέουσῐ(ν)
subjunctive ποέω ποέῃς ποέῃ ποέητον ποέητον ποέωμεν ποέητε ποέωσῐ(ν)
optative ποέοιμῐ ποέοις ποέοι ποέοιτον ποεοίτην ποέοιμεν ποέοιτε ποέοιεν
imperative   πόεε ποεέτω ποέετον ποεέτων   ποέετε ποεόντων
middle/
passive 		indicative ποέομαι ποέῃ,
ποέει 		ποέεται ποέεσθον ποέεσθον ποεόμεθᾰ ποέεσθε ποέονται
subjunctive ποέωμαι ποέῃ ποέηται ποέησθον ποέησθον ποεώμεθᾰ ποέησθε ποέωνται
optative ποεοίμην ποέοιο ποέοιτο ποέοισθον ποεοίσθην ποεοίμεθᾰ ποέοισθε ποέοιντο
imperative   ποέου ποεέσθω ποέεσθον ποεέσθων   ποέεσθε ποεέσθων
active middle/passive
infinitive ποέειν ποέεσθαι
participle m ποέων ποεόμενος
f ποέουσᾰ ποεομένη
n ποέον ποεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: ποῶ, ποοῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ποῶ ποεῖς ποεῖ ποεῖτον ποεῖτον ποοῦμεν ποεῖτε ποοῦσῐ(ν)
subjunctive ποῶ ποῇς ποῇ ποῆτον ποῆτον ποῶμεν ποῆτε ποῶσῐ(ν)
optative ποοίην,
ποοῖμῐ 		ποοίης,
ποοῖς 		ποοίη,
ποοῖ 		ποοῖτον,
ποοίητον 		ποοίτην,
ποοιήτην 		ποοῖμεν,
ποοίημεν 		ποοῖτε,
ποοίητε 		ποοῖεν,
ποοίησᾰν
imperative   πόει ποείτω ποεῖτον ποείτων   ποεῖτε ποούντων
middle/
passive 		indicative ποοῦμαι ποεῖ,
ποῇ 		ποεῖται ποεῖσθον ποεῖσθον ποούμεθᾰ ποεῖσθε ποοῦνται
subjunctive ποῶμαι ποῇ ποῆται ποῆσθον ποῆσθον ποώμεθᾰ ποῆσθε ποῶνται
optative ποοίμην ποοῖο ποοῖτο ποοῖσθον ποοίσθην ποοίμεθᾰ ποοῖσθε ποοῖντο
imperative   ποοῦ ποείσθω ποεῖσθον ποείσθων   ποεῖσθε ποείσθων
active middle/passive
infinitive ποεῖν ποεῖσθαι
participle m ποῶν ποούμενος
f ποοῦσᾰ ποουμένη
n ποοῦν ποούμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐπόεον, ἐποεόμην (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπόεον ἐπόεες ἐπόεε(ν) ἐποέετον ἐποεέτην ἐποέομεν ἐποέετε ἐπόεον
middle/
passive 		indicative ἐποεόμην ἐποέου ἐποέετο ἐποέεσθον ἐποεέσθην ἐποεόμεθᾰ ἐποέεσθε ἐποέοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐπόουν, ἐποούμην (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπόουν ἐπόεις ἐπόει ἐποεῖτον ἐποείτην ἐποοῦμεν ἐποεῖτε ἐπόουν
middle/
passive 		indicative ἐποούμην ἐποοῦ ἐποεῖτο ἐποεῖσθον ἐποείσθην ἐποούμεθᾰ ἐποεῖσθε ἐποοῦντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ποήσω, ποήσομαι, ποηθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ποήσω ποήσεις ποήσει ποήσετον ποήσετον ποήσομεν ποήσετε ποήσουσῐ(ν)
optative ποήσοιμῐ ποήσοις ποήσοι ποήσοιτον ποησοίτην ποήσοιμεν ποήσοιτε ποήσοιεν
middle indicative ποήσομαι ποήσῃ,
ποήσει 		ποήσεται ποήσεσθον ποήσεσθον ποησόμεθᾰ ποήσεσθε ποήσονται
optative ποησοίμην ποήσοιο ποήσοιτο ποήσοισθον ποησοίσθην ποησοίμεθᾰ ποήσοισθε ποήσοιντο
passive indicative ποηθήσομαι ποηθήσῃ ποηθήσεται ποηθήσεσθον ποηθήσεσθον ποηθησόμεθᾰ ποηθήσεσθε ποηθήσονται
optative ποηθησοίμην ποηθήσοιο ποηθήσοιτο ποηθήσοισθον ποηθησοίσθην ποηθησοίμεθᾰ ποηθήσοισθε ποηθήσοιντο
active middle passive
infinitive ποήσειν ποήσεσθαι ποηθήσεσθαι
participle m ποήσων ποησόμενος ποηθησόμενος
f ποήσουσᾰ ποησομένη ποηθησομένη
n ποῆσον ποησόμενον ποηθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐπόησᾰ, ἐποησᾰ́μην, ἐποήθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπόησᾰ ἐπόησᾰς ἐπόησε(ν) ἐποήσᾰτον ἐποησᾰ́την ἐποήσᾰμεν ἐποήσᾰτε ἐπόησᾰν
subjunctive ποήσω ποήσῃς ποήσῃ ποήσητον ποήσητον ποήσωμεν ποήσητε ποήσωσῐ(ν)
optative ποήσαιμῐ ποήσειᾰς,
ποήσαις 		ποήσειε(ν),
ποήσαι 		ποήσαιτον ποησαίτην ποήσαιμεν ποήσαιτε ποήσειᾰν,
ποήσαιεν
imperative   πόησον ποησᾰ́τω ποήσᾰτον ποησᾰ́των   ποήσᾰτε ποησᾰ́ντων
middle indicative ἐποησᾰ́μην ἐποήσω ἐποήσᾰτο ἐποήσᾰσθον ἐποησᾰ́σθην ἐποησᾰ́μεθᾰ ἐποήσᾰσθε ἐποήσᾰντο
subjunctive ποήσωμαι ποήσῃ ποήσηται ποήσησθον ποήσησθον ποησώμεθᾰ ποήσησθε ποήσωνται
optative ποησαίμην ποήσαιο ποήσαιτο ποήσαισθον ποησαίσθην ποησαίμεθᾰ ποήσαισθε ποήσαιντο
imperative   πόησαι ποησᾰ́σθω ποήσᾰσθον ποησᾰ́σθων   ποήσᾰσθε ποησᾰ́σθων
passive indicative ἐποήθην ἐποήθης ἐποήθη ἐποήθητον ἐποηθήτην ἐποήθημεν ἐποήθητε ἐποήθησᾰν
subjunctive ποηθῶ ποηθῇς ποηθῇ ποηθῆτον ποηθῆτον ποηθῶμεν ποηθῆτε ποηθῶσῐ(ν)
optative ποηθείην ποηθείης ποηθείη ποηθεῖτον,
ποηθείητον 		ποηθείτην,
ποηθειήτην 		ποηθεῖμεν,
ποηθείημεν 		ποηθεῖτε,
ποηθείητε 		ποηθεῖεν,
ποηθείησᾰν
imperative   ποήθητῐ ποηθήτω ποήθητον ποηθήτων   ποήθητε ποηθέντων
active middle passive
infinitive ποῆσαι ποήσᾰσθαι ποηθῆναι
participle m ποήσᾱς ποησᾰ́μενος ποηθείς
f ποήσᾱσᾰ ποησᾰμένη ποηθεῖσᾰ
n ποῆσᾰν ποησᾰ́μενον ποηθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: πεπόηκᾰ, πεπόημαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πεπόηκᾰ πεπόηκᾰς πεπόηκε(ν) πεποήκᾰτον πεποήκᾰτον πεποήκᾰμεν πεποήκᾰτε πεποήκᾱσῐ(ν)
subjunctive πεποήκω πεποήκῃς πεποήκῃ πεποήκητον πεποήκητον πεποήκωμεν πεποήκητε πεποήκωσῐ(ν)
optative πεποήκοιμῐ,
πεποηκοίην 		πεποήκοις,
πεποηκοίης 		πεποήκοι,
πεποηκοίη 		πεποήκοιτον πεποηκοίτην πεποήκοιμεν πεποήκοιτε πεποήκοιεν
imperative   πεπόηκε πεποηκέτω πεποήκετον πεποηκέτων   πεποήκετε πεποηκόντων
middle/
passive 		indicative πεπόημαι πεπόησαι πεπόηται πεπόησθον πεπόησθον πεποήμεθᾰ πεπόησθε πεπόηνται
subjunctive πεποημένος ὦ πεποημένος ᾖς πεποημένος ᾖ πεποημένω ἦτον πεποημένω ἦτον πεποημένοι ὦμεν πεποημένοι ἦτε πεποημένοι ὦσῐ(ν)
optative πεποημένος εἴην πεποημένος εἴης πεποημένος εἴη πεποημένω εἴητον/εἶτον πεποημένω εἰήτην/εἴτην πεποημένοι εἴημεν/εἶμεν πεποημένοι εἴητε/εἶτε πεποημένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   πεπόησο πεποήσθω πεπόησθον πεποήσθων   πεπόησθε πεποήσθων
active middle/passive
infinitive πεποηκέναι πεποῆσθαι
participle m πεποηκώς πεποημένος
f πεποηκυῖᾰ πεποημένη
n πεποηκός πεποημένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἐπεποήκειν, ἐπεποήμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπεποήκειν,
ἐπεποήκη 		ἐπεποήκεις,
ἐπεποήκης 		ἐπεποήκει(ν) ἐπεποήκετον ἐπεποηκέτην ἐπεποήκεμεν ἐπεποήκετε ἐπεποήκεσᾰν
middle/
passive 		indicative ἐπεποήμην ἐπεπόησο ἐπεπόητο ἐπεπόησθον ἐπεποήσθην ἐπεποήμεθᾰ ἐπεπόησθε ἐπεπόηντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

References

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.