ποθέω

Ancient Greek

Alternative forms

  • ποθήω (pothḗō) — Aeolic

Etymology

From πόθος (póthos) +‎ -έω (-éō).

Pronunciation

 

Verb

ποθέω • (pothéō)

  1. to long for, yearn after, desire
  2. to miss or regret (what is lost)
  3. to require
  4. to be anxious (to do something)

Conjugation

   Present: ποθέω, ποθέομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ποθέω ποθέεις ποθέει ποθέετον ποθέετον ποθέομεν ποθέετε ποθέουσῐ(ν)
subjunctive ποθέω ποθέῃς ποθέῃ ποθέητον ποθέητον ποθέωμεν ποθέητε ποθέωσῐ(ν)
optative ποθέοιμῐ ποθέοις ποθέοι ποθέοιτον ποθεοίτην ποθέοιμεν ποθέοιτε ποθέοιεν
imperative   πόθεε ποθεέτω ποθέετον ποθεέτων   ποθέετε ποθεόντων
middle/
passive 		indicative ποθέομαι ποθέῃ / ποθέει ποθέεται ποθέεσθον ποθέεσθον ποθεόμεθᾰ ποθέεσθε ποθέονται
subjunctive ποθέωμαι ποθέῃ ποθέηται ποθέησθον ποθέησθον ποθεώμεθᾰ ποθέησθε ποθέωνται
optative ποθεοίμην ποθέοιο ποθέοιτο ποθέοισθον ποθεοίσθην ποθεοίμεθᾰ ποθέοισθε ποθέοιντο
imperative   ποθέου ποθεέσθω ποθέεσθον ποθεέσθων   ποθέεσθε ποθεέσθων
active middle/passive
infinitive ποθέειν ποθέεσθαι
participle m ποθέων ποθεόμενος
f ποθέουσᾰ ποθεομένη
n ποθέον ποθεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: ποθῶ, ποθοῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ποθῶ ποθεῖς ποθεῖ ποθεῖτον ποθεῖτον ποθοῦμεν ποθεῖτε ποθοῦσῐ(ν)
subjunctive ποθῶ ποθῇς ποθῇ ποθῆτον ποθῆτον ποθῶμεν ποθῆτε ποθῶσῐ(ν)
optative ποθοίην / ποθοῖμῐ ποθοίης / ποθοῖς ποθοίη / ποθοῖ ποθοῖτον / ποθοίητον ποθοίτην / ποθοιήτην ποθοῖμεν / ποθοίημεν ποθοῖτε / ποθοίητε ποθοῖεν / ποθοίησᾰν
imperative   πόθει ποθείτω ποθεῖτον ποθείτων   ποθεῖτε ποθούντων
middle/
passive 		indicative ποθοῦμαι ποθεῖ,
ποθῇ 		ποθεῖται ποθεῖσθον ποθεῖσθον ποθούμεθᾰ ποθεῖσθε ποθοῦνται
subjunctive ποθῶμαι ποθῇ ποθῆται ποθῆσθον ποθῆσθον ποθώμεθᾰ ποθῆσθε ποθῶνται
optative ποθοίμην ποθοῖο ποθοῖτο ποθοῖσθον ποθοίσθην ποθοίμεθᾰ ποθοῖσθε ποθοῖντο
imperative   ποθοῦ ποθείσθω ποθεῖσθον ποθείσθων   ποθεῖσθε ποθείσθων
active middle/passive
infinitive ποθεῖν ποθεῖσθαι
participle m ποθῶν ποθούμενος
f ποθοῦσᾰ ποθουμένη
n ποθοῦν ποθούμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: ποθέω, ποθέομαι (Epic, uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ποθέω ποθέεις ποθέει ποθέετον ποθέετον ποθέομεν ποθέετε ποθέουσῐ(ν)
subjunctive ποθέω,
ποθέωμῐ 		ποθέῃς,
ποθέῃσθᾰ 		ποθέῃ,
ποθέῃσῐ 		ποθέητον ποθέητον ποθέωμεν ποθέητε ποθέωσῐ(ν)
optative ποθέοιμῐ ποθέοισ(θᾰ) ποθέοι ποθέοιτον ποθεοίτην ποθέοιμεν ποθέοιτε ποθέοιεν
imperative   πόθεε ποθεέτω ποθέετον ποθεέτων   ποθέετε ποθεόντων
middle/
passive 		indicative ποθέομαι ποθέεαι ποθέεται ποθέεσθον ποθέεσθον ποθεόμε(σ)θᾰ ποθέεσθε ποθέονται
subjunctive ποθέωμαι ποθέηαι ποθέηται ποθέησθον ποθέησθον ποθεώμε(σ)θᾰ ποθέησθε ποθέωνται
optative ποθεοίμην ποθέοιο ποθέοιτο ποθέοισθον ποθεοίσθην ποθεοίμε(σ)θᾰ ποθέοισθε ποθεοίᾰτο
imperative   ποθέεο ποθεέσθω ποθέεσθον ποθεέσθων   ποθέεσθε ποθεέσθων
active middle/passive
infinitive ποθέειν ποθέεσθαι
participle m ποθέων ποθεόμενος
f ποθέουσᾰ ποθεομένη
n ποθέον ποθεόμενον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: ποθέω, ποθεῦμαι (Epic, contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ποθέω ποθεῖς ποθεῖ ποθεῖτον ποθεῖτον ποθεῦμεν ποθεῖτε ποθεῦσῐ(ν)
subjunctive ποθέω,
ποθέωμῐ 		ποθῇς,
ποθῇσθᾰ 		ποθῇ,
ποθῇσῐ 		ποθῆτον ποθῆτον ποθέωμεν ποθῆτε ποθέωσῐ(ν)
optative ποθέοιμι ποθέοις ποθέοι ποθέοιτον ποθεοίτην ποθέοιμεν ποθέοιτε ποθέοιεν
imperative   πόθει ποθείτω ποθεῖτον ποθείτων   ποθεῖτε ποθεύντων
middle/
passive 		indicative ποθεῦμαι ποθεῖαι / ποθέαι ποθεῖται ποθεῖσθον ποθεῖσθον ποθεύμε(σ)θᾰ ποθεῖσθε ποθεῦνται
subjunctive ποθέωμαι ποθῇ ποθῆται ποθῆσθον ποθῆσθον ποθεώμε(σ)θᾰ ποθῆσθε ποθέωνται
optative ποθεοίμην ποθέοιο ποθέοιτο ποθέοισθον ποθεοίσθην ποθεοίμε(σ)θᾰ ποθέοισθε ποθεοίᾰτο
imperative   ποθεῦ ποθείσθω ποθεῖσθον ποθείσθων   ποθεῖσθε ποθείσθων
active middle/passive
infinitive ποθεῖν / ποθήμεναι / ποθῆναι ποθεῖσθαι
participle m ποθέων ποθεύμενος
f ποθεῦσᾰ ποθευμένη
n ποθεῦν ποθεύμενον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: πόθεον, ποθεόμην (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πόθεον πόθεες πόθεε(ν) ποθέετον ποθεέτην ποθέομεν ποθέετε πόθεον
middle/
passive 		indicative ποθεόμην ποθέου ποθέετο ποθέεσθον ποθεέσθην ποθεόμεθᾰ ποθέεσθε ποθέοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: πόθουν, ποθούμην (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πόθουν πόθεις πόθει ποθεῖτον ποθείτην ποθοῦμεν ποθεῖτε πόθουν
middle/
passive 		indicative ποθούμην ποθοῦ ποθεῖτο ποθεῖσθον ποθείσθην ποθούμεθᾰ ποθεῖσθε ποθοῦντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ποθέεσκον, ποθεεσκόμην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ποθέεσκον ποθέεσκες ποθέεσκε(ν) ποθεέσκετον ποθεεσκέτην ποθεέσκομεν ποθεέσκετε ποθέεσκον
middle/
passive 		indicative ποθεεσκόμην ποθεέσκου ποθεέσκετο ποθεέσκεσθον ποθεεσκέσθην ποθεεσκόμε(σ)θᾰ ποθεέσκεσθε ποθεέσκοντο
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ποθήσω, ποθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ποθήσω ποθήσεις ποθήσει ποθήσετον ποθήσετον ποθήσομεν ποθήσετε ποθήσουσῐ(ν)
optative ποθήσοιμῐ ποθήσοις ποθήσοι ποθήσοιτον ποθησοίτην ποθήσοιμεν ποθήσοιτε ποθήσοιεν
middle indicative ποθήσομαι ποθήσῃ / ποθήσει ποθήσεται ποθήσεσθον ποθήσεσθον ποθησόμεθᾰ ποθήσεσθε ποθήσονται
optative ποθησοίμην ποθήσοιο ποθήσοιτο ποθήσοισθον ποθησοίσθην ποθησοίμεθᾰ ποθήσοισθε ποθήσοιντο
active middle
infinitive ποθήσειν ποθήσεσθαι
participle m ποθήσων ποθησόμενος
f ποθήσουσᾰ ποθησομένη
n ποθῆσον ποθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ποθέσομαι (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative ποθέσομαι ποθέσεαι ποθέσεται ποθέσεσθον ποθέσεσθον ποθεσόμε(σ)θᾰ ποθέσεσθε ποθέσονται
optative ποθεσοίμην ποθέσοιο ποθέσοιτο ποθέσοισθον ποθεσοίσθην ποθεσοίμε(σ)θᾰ ποθέσοισθε ποθεσοίᾰτο
middle
infinitive ποθέσεσθαι
participle m ποθεσόμενος
f ποθεσομένη
n ποθεσόμενον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐπόθησᾰ, ἐποθησᾰ́μην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπόθησᾰ ἐπόθησᾰς ἐπόθησε(ν) ἐποθήσᾰτον ἐποθησᾰ́την ἐποθήσᾰμεν ἐποθήσᾰτε ἐπόθησᾰν
subjunctive ποθήσω ποθήσῃς ποθήσῃ ποθήσητον ποθήσητον ποθήσωμεν ποθήσητε ποθήσωσῐ(ν)
optative ποθήσαιμῐ ποθήσειᾰς / ποθήσαις ποθήσειε(ν) / ποθήσαι ποθήσαιτον ποθησαίτην ποθήσαιμεν ποθήσαιτε ποθήσειᾰν / ποθήσαιεν
imperative   πόθησον ποθησᾰ́τω ποθήσᾰτον ποθησᾰ́των   ποθήσᾰτε ποθησᾰ́ντων
middle indicative ἐποθησᾰ́μην ἐποθήσω ἐποθήσᾰτο ἐποθήσᾰσθον ἐποθησᾰ́σθην ἐποθησᾰ́μεθᾰ ἐποθήσᾰσθε ἐποθήσᾰντο
subjunctive ποθήσωμαι ποθήσῃ ποθήσηται ποθήσησθον ποθήσησθον ποθησώμεθᾰ ποθήσησθε ποθήσωνται
optative ποθησαίμην ποθήσαιο ποθήσαιτο ποθήσαισθον ποθησαίσθην ποθησαίμεθᾰ ποθήσαισθε ποθήσαιντο
imperative   πόθησαι ποθησᾰ́σθω ποθήσᾰσθον ποθησᾰ́σθων   ποθήσᾰσθε ποθησᾰ́σθων
active middle
infinitive ποθῆσαι ποθήσᾰσθαι
participle m ποθήσᾱς ποθησᾰ́μενος
f ποθήσᾱσᾰ ποθησᾰμένη
n ποθῆσᾰν ποθησᾰ́μενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐπόθεσᾰ, ἐποθεσᾰ́μην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπόθεσᾰ ἐπόθεσᾰς ἐπόθεσε(ν) ἐποθέσᾰτον ἐποθεσᾰ́την ἐποθέσᾰμεν ἐποθέσᾰτε ἐπόθεσᾰν
subjunctive ποθέσω,
ποθέσωμῐ 		ποθέσῃς,
ποθέσῃσθᾰ 		ποθέσῃ,
ποθέσῃσῐ 		ποθέσητον ποθέσητον ποθέσωμεν ποθέσητε ποθέσωσῐ(ν)
optative ποθέσαιμῐ ποθέσαις,
ποθέσαισθᾰ,
ποθέσειᾰς 		ποθέσειε(ν) / ποθέσαι ποθεσεῖτον ποθεσείτην ποθεσεῖμεν ποθεσεῖτε ποθεσεῖεν
imperative   πόθεσον ποθεσᾰ́τω ποθέσᾰτον ποθεσᾰ́των   ποθέσᾰτε ποθεσᾰ́ντων
middle indicative ἐποθεσᾰ́μην ἐποθέσᾰο ἐποθέσᾰτο ἐποθέσᾰσθον ἐποθεσᾰ́σθην ἐποθεσᾰ́με(σ)θᾰ ἐποθέσᾰσθε ἐποθέσᾰντο
subjunctive ποθέσωμαι ποθέσηαι ποθέσηται ποθέσησθον ποθέσησθον ποθεσώμε(σ)θᾰ ποθέσησθε ποθέσωνται
optative ποθεσαίμην ποθέσαιο ποθέσαιτο ποθέσαισθον ποθεσαίσθην ποθεσαίμε(σ)θᾰ ποθέσαισθε ποθεσαίᾰτο
imperative   πόθεσαι ποθεσᾰ́σθω ποθέσᾰσθον ποθεσᾰ́σθων   ποθέσᾰσθε ποθεσᾰ́σθων
active middle
infinitive ποθέσαι / ποθεσᾰ́μεν / ποθεσᾰμέναι ποθέσᾰσθαι
participle m ποθέσᾱς ποθεσᾰ́μενος
f ποθέσᾱσᾰ ποθεσᾰμένη
n ποθέσᾰν ποθεσᾰ́μενον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: πόθεσᾰ, ποθεσᾰ́μην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πόθεσᾰ πόθεσᾰς πόθεσε(ν) ποθέσᾰτον ποθεσᾰ́την ποθέσᾰμεν ποθέσᾰτε πόθεσᾰν
middle indicative ποθεσᾰ́μην ποθέσᾰο ποθέσᾰτο ποθέσᾰσθον ποθεσᾰ́σθην ποθεσᾰ́με(σ)θᾰ ποθέσᾰσθε ποθέσᾰντο
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: πεπόθηκᾰ, πεπόθημαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πεπόθηκᾰ πεπόθηκᾰς πεπόθηκε(ν) πεποθήκᾰτον πεποθήκᾰτον πεποθήκᾰμεν πεποθήκᾰτε πεποθήκᾱσῐ(ν)
subjunctive πεποθήκω πεποθήκῃς πεποθήκῃ πεποθήκητον πεποθήκητον πεποθήκωμεν πεποθήκητε πεποθήκωσῐ(ν)
optative πεποθήκοιμῐ / πεποθηκοίην πεποθήκοις / πεποθηκοίης πεποθήκοι / πεποθηκοίη πεποθήκοιτον πεποθηκοίτην πεποθήκοιμεν πεποθήκοιτε πεποθήκοιεν
imperative   πεπόθηκε πεποθηκέτω πεποθήκετον πεποθηκέτων   πεποθήκετε πεποθηκόντων
middle/
passive 		indicative πεπόθημαι πεπόθησαι πεπόθηται πεπόθησθον πεπόθησθον πεποθήμεθᾰ πεπόθησθε πεπόθηνται
subjunctive πεποθημένος ὦ πεποθημένος ᾖς πεποθημένος ᾖ πεποθημένω ἦτον πεποθημένω ἦτον πεποθημένοι ὦμεν πεποθημένοι ἦτε πεποθημένοι ὦσῐ(ν)
optative πεποθημένος εἴην πεποθημένος εἴης πεποθημένος εἴη πεποθημένω εἴητον / εἶτον πεποθημένω εἰήτην / εἴτην πεποθημένοι εἴημεν / εἶμεν πεποθημένοι εἴητε / εἶτε πεποθημένοι εἴησᾰν / εἶεν
imperative   πεπόθησο πεποθήσθω πεπόθησθον πεποθήσθων   πεπόθησθε πεποθήσθων
active middle/passive
infinitive πεποθηκέναι πεποθῆσθαι
participle m πεποθηκώς πεποθημένος
f πεποθηκυῖᾰ πεποθημένη
n πεποθηκός πεποθημένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

  • ἐπιποθέω (epipothéō)

Further reading

  • “ποθέω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
  • ποθέω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
  • ποθέω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
  • “ποθέω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
  • “ποθέω”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
  • Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.