ποιητικός
Ancient Greek
Etymology
From ποιέω (poiéō, “to make”) + -τικός (-tikós).
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /poi̯.ɛː.ti.kós/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /py.e̝.tiˈkos/
- (4th CE Koine) IPA(key): /py.i.tiˈkos/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /py.i.tiˈkos/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /pi.i.tiˈkos/
Adjective
ποιητῐκός • (poiētĭkós) m (feminine ποιητῐκή, neuter ποιητῐκόν); first/second declension
Declension
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
| Nominative | ποιητῐκός poiētĭkós |
ποιητῐκή poiētĭkḗ |
ποιητῐκόν poiētĭkón |
ποιητῐκώ poiētĭkṓ |
ποιητῐκᾱ́ poiētĭkā́ |
ποιητῐκώ poiētĭkṓ |
ποιητῐκοί poiētĭkoí |
ποιητῐκαί poiētĭkaí |
ποιητῐκᾰ́ poiētĭkắ | |||||
| Genitive | ποιητῐκοῦ poiētĭkoû |
ποιητῐκῆς poiētĭkês |
ποιητῐκοῦ poiētĭkoû |
ποιητῐκοῖν poiētĭkoîn |
ποιητῐκαῖν poiētĭkaîn |
ποιητῐκοῖν poiētĭkoîn |
ποιητῐκῶν poiētĭkôn |
ποιητῐκῶν poiētĭkôn |
ποιητῐκῶν poiētĭkôn | |||||
| Dative | ποιητῐκῷ poiētĭkōî |
ποιητῐκῇ poiētĭkēî |
ποιητῐκῷ poiētĭkōî |
ποιητῐκοῖν poiētĭkoîn |
ποιητῐκαῖν poiētĭkaîn |
ποιητῐκοῖν poiētĭkoîn |
ποιητῐκοῖς poiētĭkoîs |
ποιητῐκαῖς poiētĭkaîs |
ποιητῐκοῖς poiētĭkoîs | |||||
| Accusative | ποιητῐκόν poiētĭkón |
ποιητῐκήν poiētĭkḗn |
ποιητῐκόν poiētĭkón |
ποιητῐκώ poiētĭkṓ |
ποιητῐκᾱ́ poiētĭkā́ |
ποιητῐκώ poiētĭkṓ |
ποιητῐκούς poiētĭkoús |
ποιητῐκᾱ́ς poiētĭkā́s |
ποιητῐκᾰ́ poiētĭkắ | |||||
| Vocative | ποιητῐκέ poiētĭké |
ποιητῐκή poiētĭkḗ |
ποιητῐκόν poiētĭkón |
ποιητῐκώ poiētĭkṓ |
ποιητῐκᾱ́ poiētĭkā́ |
ποιητῐκώ poiētĭkṓ |
ποιητῐκοί poiētĭkoí |
ποιητῐκαί poiētĭkaí |
ποιητῐκᾰ́ poiētĭkắ | |||||
| Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
| ποιητῐκῶς poiētĭkôs |
ποιητῐκώτερος poiētĭkṓteros |
ποιητῐκώτᾰτος poiētĭkṓtătos | ||||||||||||
| Notes: |
| |||||||||||||
Derived terms
- ἀγαλματοποιητικός (agalmatopoiētikós)
- αἱματοποιητικός (haimatopoiētikós)
- ἀνδριαντοποιητικός (andriantopoiētikós)
- ἀντιπεριποιητικός (antiperipoiētikós)
- ἀποιητικός (apoiētikós)
- ἀρτοποιητικός (artopoiētikós)
- αὐλοποιητικός (aulopoiētikós)
- αὐτοματοποιητικός (automatopoiētikós)
- αὐτοποιητικός (autopoiētikós)
- γαλακτοποιητικός (galaktopoiētikós)
- δακτυλοποιητικός (daktulopoiētikós)
- εἰδοποιητικός (eidopoiētikós)
- εἰδωλοποιητικός (eidōlopoiētikós)
- ἐμποιητικός (empoiētikós)
- ἐξαιματοποιητικός (exaimatopoiētikós)
- εὐποιητικός (eupoiētikós)
- ζωοποιητικός (zōopoiētikós)
- ἠθοποιητικός (ēthopoiētikós)
- θεοποιητικός (theopoiētikós)
- κακοποιητικός (kakopoiētikós)
- κεφαλοποιητικός (kephalopoiētikós)
- κοσμοποιητικός (kosmopoiētikós)
- λεπτοποιητικός (leptopoiētikós)
- λυροποιητικός (luropoiētikós)
- μεταποιητικός (metapoiētikós)
- νευροποιητικός (neuropoiētikós)
- ὁδοποιητικός (hodopoiētikós)
- ὀνοματοποιητικός (onomatopoiētikós)
- ὁπλοποιητικός (hoplopoiētikós)
- ὀργανοποιητικός (organopoiētikós)
- ὀστοποιητικός (ostopoiētikós)
- ὀψοποιητικός (opsopoiētikós)
- περιποιητικός (peripoiētikós)
- πηλοποιητικός (pēlopoiētikós)
- πιλοποιητικός (pilopoiētikós)
- ποιητῐκή (poiētĭkḗ, “poetry”, noun)
- προοδοποιητικός (proodopoiētikós)
- προσποιητικός (prospoiētikós)
- πρωτοποιητικὸς (prōtopoiētikòs)
- σιτοποιητικός (sitopoiētikós)
- τεκνοποιητικός (teknopoiētikós)
- φιλοποιητικός (philopoiētikós)
- χονδροποιητικός (khondropoiētikós)
- ψυχροποιητικός (psukhropoiētikós)
Descendants
- Greek: ποιητικός (poiitikós)
- → Latin: poëticus (see there for further descendants)
- → English: poietic
- →⇒ English: nosopoetic
- →⇒ English: oenopoetic
- →⇒ Russian: поэ́тика (poétika)
- → Kazakh: поэтика (poétika)
Further reading
- ποιητικός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- ποιητικός, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011
- “ποιητικός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
- poetess idem, page 623.
Greek
Etymology
From Ancient Greek ποιητικός (poiētikós), from ποιέω (poiéō, “make”).
Pronunciation
- IPA(key): /pi.i.tiˈkos/
Adjective
ποιητικός • (poiitikós) m (feminine ποιητική, neuter ποιητικό)
- poetic, poetical
- Antonym: αντιποιητικός (antipoiitikós)
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ποιητικός (poiitikós) | ποιητική (poiitikí) | ποιητικό (poiitikó) | ποιητικοί (poiitikoí) | ποιητικές (poiitikés) | ποιητικά (poiitiká) | |
| genitive | ποιητικού (poiitikoú) | ποιητικής (poiitikís) | ποιητικού (poiitikoú) | ποιητικών (poiitikón) | ποιητικών (poiitikón) | ποιητικών (poiitikón) | |
| accusative | ποιητικό (poiitikó) | ποιητική (poiitikí) | ποιητικό (poiitikó) | ποιητικούς (poiitikoús) | ποιητικές (poiitikés) | ποιητικά (poiitiká) | |
| vocative | ποιητικέ (poiitiké) | ποιητική (poiitikí) | ποιητικό (poiitikó) | ποιητικοί (poiitikoí) | ποιητικές (poiitikés) | ποιητικά (poiitiká) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ποιητικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ποιητικός, etc.)
Derivations: relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο ποιητικότερος", etc)
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Related terms
- see: ποίηση f (poíisi, “poetry”)