ποικιλομήτην

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /poi̯.ki.lo.mɛ̌ː.tɛːn/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /py.ki.loˈme̝.te̝n/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /py.ci.loˈmi.tin/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /py.ci.loˈmi.tin/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pi.ci.loˈmi.tin/

Noun

ποικῐλομήτην • (poikĭlomḗtēn)

accusative singular of ποικῐλομήτης (poikĭlomḗtēs)