πολεμησείω

Ancient Greek

Etymology

πολεμέω (poleméō, “make war”) +‎ -σείω (-seíō, desiderative)

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /po.le.mɛː.sěː.ɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /po.le.me̝ˈsi.o/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /po.le.miˈsi.o/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /po.le.miˈsi.o/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /po.le.miˈsi.o/

Verb

πολεμησείω • (polemēseíō)

desiderative of πολεμέω (poleméō)

Conjugation

Present: πολεμησείω, πολεμησείομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πολεμησείω	πολεμησείεις	πολεμησείει	πολεμησείετον	πολεμησείετον	πολεμησείομεν	πολεμησείετε	πολεμησείουσῐ(ν)
	subjunctive	πολεμησείω	πολεμησείῃς	πολεμησείῃ	πολεμησείητον	πολεμησείητον	πολεμησείωμεν	πολεμησείητε	πολεμησείωσῐ(ν)
	optative	πολεμησείοιμῐ	πολεμησείοις	πολεμησείοι	πολεμησείοιτον	πολεμησειοίτην	πολεμησείοιμεν	πολεμησείοιτε	πολεμησείοιεν
	imperative		πολεμήσειε	πολεμησειέτω	πολεμησείετον	πολεμησειέτων		πολεμησείετε	πολεμησειόντων
middle/ passive	indicative	πολεμησείομαι	πολεμησείῃ / πολεμησείει	πολεμησείεται	πολεμησείεσθον	πολεμησείεσθον	πολεμησειόμεθᾰ	πολεμησείεσθε	πολεμησείονται
	subjunctive	πολεμησείωμαι	πολεμησείῃ	πολεμησείηται	πολεμησείησθον	πολεμησείησθον	πολεμησειώμεθᾰ	πολεμησείησθε	πολεμησείωνται
	optative	πολεμησειοίμην	πολεμησείοιο	πολεμησείοιτο	πολεμησείοισθον	πολεμησειοίσθην	πολεμησειοίμεθᾰ	πολεμησείοισθε	πολεμησείοιντο
	imperative		πολεμησείου	πολεμησειέσθω	πολεμησείεσθον	πολεμησειέσθων		πολεμησείεσθε	πολεμησειέσθων
		active				middle/passive
infinitive		πολεμησείειν				πολεμησείεσθαι
participle	m	πολεμησείων				πολεμησειόμενος
	f	πολεμησείουσᾰ				πολεμησειομένη
	n	πολεμησεῖον				πολεμησειόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Ancient Greek

Etymology

Pronunciation

Verb

Conjugation

Further reading