πολιοφυλακέω

Ancient Greek

Etymology

From πόλις (pólis, “a city”) +‎ *φυλακέω (*phulakéō, “to guard”)

Pronunciation

 

Verb

πολῐοφῠλᾰκέω • (polĭophŭlăkéō)

  1. to keep within the city

Inflection

   Present: πολῐοφῠλᾰκέω, πολῐοφῠλᾰκέομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πολῐοφῠλᾰκέω πολῐοφῠλᾰκέεις πολῐοφῠλᾰκέει πολῐοφῠλᾰκέετον πολῐοφῠλᾰκέετον πολῐοφῠλᾰκέομεν πολῐοφῠλᾰκέετε πολῐοφῠλᾰκέουσῐ(ν)
subjunctive πολῐοφῠλᾰκέω πολῐοφῠλᾰκέῃς πολῐοφῠλᾰκέῃ πολῐοφῠλᾰκέητον πολῐοφῠλᾰκέητον πολῐοφῠλᾰκέωμεν πολῐοφῠλᾰκέητε πολῐοφῠλᾰκέωσῐ(ν)
optative πολῐοφῠλᾰκέοιμῐ πολῐοφῠλᾰκέοις πολῐοφῠλᾰκέοι πολῐοφῠλᾰκέοιτον πολῐοφῠλᾰκεοίτην πολῐοφῠλᾰκέοιμεν πολῐοφῠλᾰκέοιτε πολῐοφῠλᾰκέοιεν
imperative   πολῐοφῠλᾰ́κεε πολῐοφῠλᾰκεέτω πολῐοφῠλᾰκέετον πολῐοφῠλᾰκεέτων   πολῐοφῠλᾰκέετε πολῐοφῠλᾰκεόντων
middle indicative πολῐοφῠλᾰκέομαι πολῐοφῠλᾰκέῃ,
πολῐοφῠλᾰκέει 		πολῐοφῠλᾰκέεται πολῐοφῠλᾰκέεσθον πολῐοφῠλᾰκέεσθον πολῐοφῠλᾰκεόμεθᾰ πολῐοφῠλᾰκέεσθε πολῐοφῠλᾰκέονται
subjunctive πολῐοφῠλᾰκέωμαι πολῐοφῠλᾰκέῃ πολῐοφῠλᾰκέηται πολῐοφῠλᾰκέησθον πολῐοφῠλᾰκέησθον πολῐοφῠλᾰκεώμεθᾰ πολῐοφῠλᾰκέησθε πολῐοφῠλᾰκέωνται
optative πολῐοφῠλᾰκεοίμην πολῐοφῠλᾰκέοιο πολῐοφῠλᾰκέοιτο πολῐοφῠλᾰκέοισθον πολῐοφῠλᾰκεοίσθην πολῐοφῠλᾰκεοίμεθᾰ πολῐοφῠλᾰκέοισθε πολῐοφῠλᾰκέοιντο
imperative   πολῐοφῠλᾰκέου πολῐοφῠλᾰκεέσθω πολῐοφῠλᾰκέεσθον πολῐοφῠλᾰκεέσθων   πολῐοφῠλᾰκέεσθε πολῐοφῠλᾰκεέσθων
active
infinitive πολῐοφῠλᾰκέειν πολῐοφῠλᾰκέεσθαι
participle m πολῐοφῠλᾰκέων πολῐοφῠλᾰκεόμενος
f πολῐοφῠλᾰκέουσᾰ πολῐοφῠλᾰκεομένη
n πολῐοφῠλᾰκέον πολῐοφῠλᾰκεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: πολῐοφῠλᾰκῶ, πολῐοφῠλᾰκοῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πολῐοφῠλᾰκῶ πολῐοφῠλᾰκεῖς πολῐοφῠλᾰκεῖ πολῐοφῠλᾰκεῖτον πολῐοφῠλᾰκεῖτον πολῐοφῠλᾰκοῦμεν πολῐοφῠλᾰκεῖτε πολῐοφῠλᾰκοῦσῐ(ν)
subjunctive πολῐοφῠλᾰκῶ πολῐοφῠλᾰκῇς πολῐοφῠλᾰκῇ πολῐοφῠλᾰκῆτον πολῐοφῠλᾰκῆτον πολῐοφῠλᾰκῶμεν πολῐοφῠλᾰκῆτε πολῐοφῠλᾰκῶσῐ(ν)
optative πολῐοφῠλᾰκοίην,
πολῐοφῠλᾰκοῖμῐ 		πολῐοφῠλᾰκοίης,
πολῐοφῠλᾰκοῖς 		πολῐοφῠλᾰκοίη,
πολῐοφῠλᾰκοῖ 		πολῐοφῠλᾰκοῖτον,
πολῐοφῠλᾰκοίητον 		πολῐοφῠλᾰκοίτην,
πολῐοφῠλᾰκοιήτην 		πολῐοφῠλᾰκοῖμεν,
πολῐοφῠλᾰκοίημεν 		πολῐοφῠλᾰκοῖτε,
πολῐοφῠλᾰκοίητε 		πολῐοφῠλᾰκοῖεν,
πολῐοφῠλᾰκοίησᾰν
imperative   πολῐοφῠλᾰ́κει πολῐοφῠλᾰκείτω πολῐοφῠλᾰκεῖτον πολῐοφῠλᾰκείτων   πολῐοφῠλᾰκεῖτε πολῐοφῠλᾰκούντων
middle indicative πολῐοφῠλᾰκοῦμαι πολῐοφῠλᾰκεῖ,
πολῐοφῠλᾰκῇ 		πολῐοφῠλᾰκεῖται πολῐοφῠλᾰκεῖσθον πολῐοφῠλᾰκεῖσθον πολῐοφῠλᾰκούμεθᾰ πολῐοφῠλᾰκεῖσθε πολῐοφῠλᾰκοῦνται
subjunctive πολῐοφῠλᾰκῶμαι πολῐοφῠλᾰκῇ πολῐοφῠλᾰκῆται πολῐοφῠλᾰκῆσθον πολῐοφῠλᾰκῆσθον πολῐοφῠλᾰκώμεθᾰ πολῐοφῠλᾰκῆσθε πολῐοφῠλᾰκῶνται
optative πολῐοφῠλᾰκοίμην πολῐοφῠλᾰκοῖο πολῐοφῠλᾰκοῖτο πολῐοφῠλᾰκοῖσθον πολῐοφῠλᾰκοίσθην πολῐοφῠλᾰκοίμεθᾰ πολῐοφῠλᾰκοῖσθε πολῐοφῠλᾰκοῖντο
imperative   πολῐοφῠλᾰκοῦ πολῐοφῠλᾰκείσθω πολῐοφῠλᾰκεῖσθον πολῐοφῠλᾰκείσθων   πολῐοφῠλᾰκεῖσθε πολῐοφῠλᾰκείσθων
active
infinitive πολῐοφῠλᾰκεῖν πολῐοφῠλᾰκεῖσθαι
participle m πολῐοφῠλᾰκῶν πολῐοφῠλᾰκούμενος
f πολῐοφῠλᾰκοῦσᾰ πολῐοφῠλᾰκουμένη
n πολῐοφῠλᾰκοῦν πολῐοφῠλᾰκούμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐπολῐοφῠλᾰ́κεον, ἐπολῐοφῠλᾰκεόμην (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπολῐοφῠλᾰ́κεον ἐπολῐοφῠλᾰ́κεες ἐπολῐοφῠλᾰ́κεε(ν) ἐπολῐοφῠλᾰκέετον ἐπολῐοφῠλᾰκεέτην ἐπολῐοφῠλᾰκέομεν ἐπολῐοφῠλᾰκέετε ἐπολῐοφῠλᾰ́κεον
middle indicative ἐπολῐοφῠλᾰκεόμην ἐπολῐοφῠλᾰκέου ἐπολῐοφῠλᾰκέετο ἐπολῐοφῠλᾰκέεσθον ἐπολῐοφῠλᾰκεέσθην ἐπολῐοφῠλᾰκεόμεθᾰ ἐπολῐοφῠλᾰκέεσθε ἐπολῐοφῠλᾰκέοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐπολῐοφῠλᾰ́κουν, ἐπολῐοφῠλᾰκούμην (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπολῐοφῠλᾰ́κουν ἐπολῐοφῠλᾰ́κεις ἐπολῐοφῠλᾰ́κει ἐπολῐοφῠλᾰκεῖτον ἐπολῐοφῠλᾰκείτην ἐπολῐοφῠλᾰκοῦμεν ἐπολῐοφῠλᾰκεῖτε ἐπολῐοφῠλᾰ́κουν
middle indicative ἐπολῐοφῠλᾰκούμην ἐπολῐοφῠλᾰκοῦ ἐπολῐοφῠλᾰκεῖτο ἐπολῐοφῠλᾰκεῖσθον ἐπολῐοφῠλᾰκείσθην ἐπολῐοφῠλᾰκούμεθᾰ ἐπολῐοφῠλᾰκεῖσθε ἐπολῐοφῠλᾰκοῦντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: πολῐοφῠλᾰκήσω, πολῐοφῠλᾰκήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πολῐοφῠλᾰκήσω πολῐοφῠλᾰκήσεις πολῐοφῠλᾰκήσει πολῐοφῠλᾰκήσετον πολῐοφῠλᾰκήσετον πολῐοφῠλᾰκήσομεν πολῐοφῠλᾰκήσετε πολῐοφῠλᾰκήσουσῐ(ν)
optative πολῐοφῠλᾰκήσοιμῐ πολῐοφῠλᾰκήσοις πολῐοφῠλᾰκήσοι πολῐοφῠλᾰκήσοιτον πολῐοφῠλᾰκησοίτην πολῐοφῠλᾰκήσοιμεν πολῐοφῠλᾰκήσοιτε πολῐοφῠλᾰκήσοιεν
middle indicative πολῐοφῠλᾰκήσομαι πολῐοφῠλᾰκήσῃ,
πολῐοφῠλᾰκήσει 		πολῐοφῠλᾰκήσεται πολῐοφῠλᾰκήσεσθον πολῐοφῠλᾰκήσεσθον πολῐοφῠλᾰκησόμεθᾰ πολῐοφῠλᾰκήσεσθε πολῐοφῠλᾰκήσονται
optative πολῐοφῠλᾰκησοίμην πολῐοφῠλᾰκήσοιο πολῐοφῠλᾰκήσοιτο πολῐοφῠλᾰκήσοισθον πολῐοφῠλᾰκησοίσθην πολῐοφῠλᾰκησοίμεθᾰ πολῐοφῠλᾰκήσοισθε πολῐοφῠλᾰκήσοιντο
active middle
infinitive πολῐοφῠλᾰκήσειν πολῐοφῠλᾰκήσεσθαι
participle m πολῐοφῠλᾰκήσων πολῐοφῠλᾰκησόμενος
f πολῐοφῠλᾰκήσουσᾰ πολῐοφῠλᾰκησομένη
n πολῐοφῠλᾰκῆσον πολῐοφῠλᾰκησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐπολῐοφῠλᾰ́κησᾰ, ἐπολῐοφῠλᾰκησᾰ́μην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπολῐοφῠλᾰ́κησᾰ ἐπολῐοφῠλᾰ́κησᾰς ἐπολῐοφῠλᾰ́κησε(ν) ἐπολῐοφῠλᾰκήσᾰτον ἐπολῐοφῠλᾰκησᾰ́την ἐπολῐοφῠλᾰκήσᾰμεν ἐπολῐοφῠλᾰκήσᾰτε ἐπολῐοφῠλᾰ́κησᾰν
subjunctive πολῐοφῠλᾰκήσω πολῐοφῠλᾰκήσῃς πολῐοφῠλᾰκήσῃ πολῐοφῠλᾰκήσητον πολῐοφῠλᾰκήσητον πολῐοφῠλᾰκήσωμεν πολῐοφῠλᾰκήσητε πολῐοφῠλᾰκήσωσῐ(ν)
optative πολῐοφῠλᾰκήσαιμῐ πολῐοφῠλᾰκήσειᾰς,
πολῐοφῠλᾰκήσαις 		πολῐοφῠλᾰκήσειε(ν),
πολῐοφῠλᾰκήσαι 		πολῐοφῠλᾰκήσαιτον πολῐοφῠλᾰκησαίτην πολῐοφῠλᾰκήσαιμεν πολῐοφῠλᾰκήσαιτε πολῐοφῠλᾰκήσειᾰν,
πολῐοφῠλᾰκήσαιεν
imperative   πολῐοφῠλᾰ́κησον πολῐοφῠλᾰκησᾰ́τω πολῐοφῠλᾰκήσᾰτον πολῐοφῠλᾰκησᾰ́των   πολῐοφῠλᾰκήσᾰτε πολῐοφῠλᾰκησᾰ́ντων
middle indicative ἐπολῐοφῠλᾰκησᾰ́μην ἐπολῐοφῠλᾰκήσω ἐπολῐοφῠλᾰκήσᾰτο ἐπολῐοφῠλᾰκήσᾰσθον ἐπολῐοφῠλᾰκησᾰ́σθην ἐπολῐοφῠλᾰκησᾰ́μεθᾰ ἐπολῐοφῠλᾰκήσᾰσθε ἐπολῐοφῠλᾰκήσᾰντο
subjunctive πολῐοφῠλᾰκήσωμαι πολῐοφῠλᾰκήσῃ πολῐοφῠλᾰκήσηται πολῐοφῠλᾰκήσησθον πολῐοφῠλᾰκήσησθον πολῐοφῠλᾰκησώμεθᾰ πολῐοφῠλᾰκήσησθε πολῐοφῠλᾰκήσωνται
optative πολῐοφῠλᾰκησαίμην πολῐοφῠλᾰκήσαιο πολῐοφῠλᾰκήσαιτο πολῐοφῠλᾰκήσαισθον πολῐοφῠλᾰκησαίσθην πολῐοφῠλᾰκησαίμεθᾰ πολῐοφῠλᾰκήσαισθε πολῐοφῠλᾰκήσαιντο
imperative   πολῐοφῠλᾰ́κησαι πολῐοφῠλᾰκησᾰ́σθω πολῐοφῠλᾰκήσᾰσθον πολῐοφῠλᾰκησᾰ́σθων   πολῐοφῠλᾰκήσᾰσθε πολῐοφῠλᾰκησᾰ́σθων
active middle
infinitive πολῐοφῠλᾰκῆσαι πολῐοφῠλᾰκήσᾰσθαι
participle m πολῐοφῠλᾰκήσᾱς πολῐοφῠλᾰκησᾰ́μενος
f πολῐοφῠλᾰκήσᾱσᾰ πολῐοφῠλᾰκησᾰμένη
n πολῐοφῠλᾰκῆσᾰν πολῐοφῠλᾰκησᾰ́μενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: πεπολῐοφῠλᾰ́κηκᾰ, πεπολῐοφῠλᾰ́κημαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πεπολῐοφῠλᾰ́κηκᾰ πεπολῐοφῠλᾰ́κηκᾰς πεπολῐοφῠλᾰ́κηκε(ν) πεπολῐοφῠλᾰκήκᾰτον πεπολῐοφῠλᾰκήκᾰτον πεπολῐοφῠλᾰκήκᾰμεν πεπολῐοφῠλᾰκήκᾰτε πεπολῐοφῠλᾰκήκᾱσῐ(ν)
subjunctive πεπολῐοφῠλᾰκήκω πεπολῐοφῠλᾰκήκῃς πεπολῐοφῠλᾰκήκῃ πεπολῐοφῠλᾰκήκητον πεπολῐοφῠλᾰκήκητον πεπολῐοφῠλᾰκήκωμεν πεπολῐοφῠλᾰκήκητε πεπολῐοφῠλᾰκήκωσῐ(ν)
optative πεπολῐοφῠλᾰκήκοιμῐ,
πεπολῐοφῠλᾰκηκοίην 		πεπολῐοφῠλᾰκήκοις,
πεπολῐοφῠλᾰκηκοίης 		πεπολῐοφῠλᾰκήκοι,
πεπολῐοφῠλᾰκηκοίη 		πεπολῐοφῠλᾰκήκοιτον πεπολῐοφῠλᾰκηκοίτην πεπολῐοφῠλᾰκήκοιμεν πεπολῐοφῠλᾰκήκοιτε πεπολῐοφῠλᾰκήκοιεν
imperative   πεπολῐοφῠλᾰ́κηκε πεπολῐοφῠλᾰκηκέτω πεπολῐοφῠλᾰκήκετον πεπολῐοφῠλᾰκηκέτων   πεπολῐοφῠλᾰκήκετε πεπολῐοφῠλᾰκηκόντων
middle indicative πεπολῐοφῠλᾰ́κημαι πεπολῐοφῠλᾰ́κησαι πεπολῐοφῠλᾰ́κηται πεπολῐοφῠλᾰ́κησθον πεπολῐοφῠλᾰ́κησθον πεπολῐοφῠλᾰκήμεθᾰ πεπολῐοφῠλᾰ́κησθε πεπολῐοφῠλᾰ́κηνται
subjunctive πεπολῐοφῠλᾰκημένος ὦ πεπολῐοφῠλᾰκημένος ᾖς πεπολῐοφῠλᾰκημένος ᾖ πεπολῐοφῠλᾰκημένω ἦτον πεπολῐοφῠλᾰκημένω ἦτον πεπολῐοφῠλᾰκημένοι ὦμεν πεπολῐοφῠλᾰκημένοι ἦτε πεπολῐοφῠλᾰκημένοι ὦσῐ(ν)
optative πεπολῐοφῠλᾰκημένος εἴην πεπολῐοφῠλᾰκημένος εἴης πεπολῐοφῠλᾰκημένος εἴη πεπολῐοφῠλᾰκημένω εἴητον/εἶτον πεπολῐοφῠλᾰκημένω εἰήτην/εἴτην πεπολῐοφῠλᾰκημένοι εἴημεν/εἶμεν πεπολῐοφῠλᾰκημένοι εἴητε/εἶτε πεπολῐοφῠλᾰκημένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   πεπολῐοφῠλᾰ́κησο πεπολῐοφῠλᾰκήσθω πεπολῐοφῠλᾰ́κησθον πεπολῐοφῠλᾰκήσθων   πεπολῐοφῠλᾰ́κησθε πεπολῐοφῠλᾰκήσθων
active
infinitive πεπολῐοφῠλᾰκηκέναι πεπολῐοφῠλᾰκῆσθαι
participle m πεπολῐοφῠλᾰκηκώς πεπολῐοφῠλᾰκημένος
f πεπολῐοφῠλᾰκηκυῖᾰ πεπολῐοφῠλᾰκημένη
n πεπολῐοφῠλᾰκηκός πεπολῐοφῠλᾰκημένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἐπεπολῐοφῠλᾰκήκειν, ἐπεπολῐοφῠλᾰκήμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπεπολῐοφῠλᾰκήκειν,
ἐπεπολῐοφῠλᾰκήκη 		ἐπεπολῐοφῠλᾰκήκεις,
ἐπεπολῐοφῠλᾰκήκης 		ἐπεπολῐοφῠλᾰκήκει(ν) ἐπεπολῐοφῠλᾰκήκετον ἐπεπολῐοφῠλᾰκηκέτην ἐπεπολῐοφῠλᾰκήκεμεν ἐπεπολῐοφῠλᾰκήκετε ἐπεπολῐοφῠλᾰκήκεσᾰν
middle indicative ἐπεπολῐοφῠλᾰκήμην ἐπεπολῐοφῠλᾰ́κησο ἐπεπολῐοφῠλᾰ́κητο ἐπεπολῐοφῠλᾰ́κησθον ἐπεπολῐοφῠλᾰκήσθην ἐπεπολῐοφῠλᾰκήμεθᾰ ἐπεπολῐοφῠλᾰ́κησθε ἐπεπολῐοφῠλᾰ́κηντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.