πολυάνθρωπος
Ancient Greek
Etymology
πολυ- (polu-, “many”) + ἄνθρωπος (ánthrōpos, “person”)
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /po.ly.án.tʰrɔː.pos/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /po.lyˈan.tʰro.pos/
- (4th CE Koine) IPA(key): /po.lyˈan.θro.pos/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /po.lyˈan.θro.pos/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /po.liˈan.θro.pos/
Adjective
πολῠάνθρωπος • (polŭánthrōpos) m or f (neuter πολῠάνθρωπον); second declension
Declension
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case/Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | ||||||||
| Nominative | πολῠάνθρωπος polŭánthrōpos |
πολῠάνθρωπον polŭánthrōpon |
πολῠανθρώπω polŭanthrṓpō |
πολῠανθρώπω polŭanthrṓpō |
πολῠάνθρωποι polŭánthrōpoi |
πολῠάνθρωπᾰ polŭánthrōpă | ||||||||
| Genitive | πολῠανθρώπου polŭanthrṓpou |
πολῠανθρώπου polŭanthrṓpou |
πολῠανθρώποιν polŭanthrṓpoin |
πολῠανθρώποιν polŭanthrṓpoin |
πολῠανθρώπων polŭanthrṓpōn |
πολῠανθρώπων polŭanthrṓpōn | ||||||||
| Dative | πολῠανθρώπῳ polŭanthrṓpōi |
πολῠανθρώπῳ polŭanthrṓpōi |
πολῠανθρώποιν polŭanthrṓpoin |
πολῠανθρώποιν polŭanthrṓpoin |
πολῠανθρώποις polŭanthrṓpois |
πολῠανθρώποις polŭanthrṓpois | ||||||||
| Accusative | πολῠάνθρωπον polŭánthrōpon |
πολῠάνθρωπον polŭánthrōpon |
πολῠανθρώπω polŭanthrṓpō |
πολῠανθρώπω polŭanthrṓpō |
πολῠανθρώπους polŭanthrṓpous |
πολῠάνθρωπᾰ polŭánthrōpă | ||||||||
| Vocative | πολῠάνθρωπε polŭánthrōpe |
πολῠάνθρωπον polŭánthrōpon |
πολῠανθρώπω polŭanthrṓpō |
πολῠανθρώπω polŭanthrṓpō |
πολῠάνθρωποι polŭánthrōpoi |
πολῠάνθρωπᾰ polŭánthrōpă | ||||||||
| Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
| πολῠανθρώπως polŭanthrṓpōs |
πολῠανθρωπότερος polŭanthrōpóteros |
πολῠανθρωπότᾰτος polŭanthrōpótătos | ||||||||||||
| Notes: |
| |||||||||||||
Descendants
- → Greek: πολυάνθρωπος (polyánthropos) (learned)
Further reading
- πολυάνθρωπος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- “πολυάνθρωπος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
Greek
Etymology
Learned borrowing from Ancient Greek πολῠάνθρωπος (polŭánthrōpos).[1] By surface analysis, πολυ- (poly-) + άνθρωπος (ánthropos).
Pronunciation
- IPA(key): /po.liˈan.θɾo.pos/
- Hyphenation: πο‧λυ‧άν‧θρω‧πος
Adjective
πολυάνθρωπος • (polyánthropos) m (feminine πολυάνθρωπη, neuter πολυάνθρωπο)
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | πολυάνθρωπος (polyánthropos) | πολυάνθρωπη (polyánthropi) | πολυάνθρωπο (polyánthropo) | πολυάνθρωποι (polyánthropoi) | πολυάνθρωπες (polyánthropes) | πολυάνθρωπα (polyánthropa) | |
| genitive | πολυάνθρωπου (polyánthropou) | πολυάνθρωπης (polyánthropis) | πολυάνθρωπου (polyánthropou) | πολυάνθρωπων (polyánthropon) | πολυάνθρωπων (polyánthropon) | πολυάνθρωπων (polyánthropon) | |
| accusative | πολυάνθρωπο (polyánthropo) | πολυάνθρωπη (polyánthropi) | πολυάνθρωπο (polyánthropo) | πολυάνθρωπους (polyánthropous) | πολυάνθρωπες (polyánthropes) | πολυάνθρωπα (polyánthropa) | |
| vocative | πολυάνθρωπε (polyánthrope) | πολυάνθρωπη (polyánthropi) | πολυάνθρωπο (polyánthropo) | πολυάνθρωποι (polyánthropoi) | πολυάνθρωπες (polyánthropes) | πολυάνθρωπα (polyánthropa) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο πολυάνθρωπος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο πολυάνθρωπος, etc.)
Antonyms
- ολιγάνθρωπος (oligánthropos)
References
- ^ πολυάνθρωπος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language