πολυβόειος

Ancient Greek

FWOTD – 9 November 2016

Etymology

πολῠ́ς (polŭ́s, “many”) +‎ βόειος (bóeios, “of ox-hide”)

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /po.ly.bó.eː.os/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /po.lyˈbo.i.os/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /po.lyˈβo.i.os/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /po.lyˈvo.i.os/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /po.liˈvo.i.os/

Adjective

πολῠβόειος • (polŭbóeios) m or f (neuter πολῠβόειον); second declension

Covered with many oxhides.
- 300 CE – 400 CE, Quintus Smyrnaeus, Posthomerica 3.239

Inflection

Second declension of πολῠβόειος; πολῠβόειον (Attic)

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	πολῠβόειος polŭbóeios	πολῠβόειον polŭbóeion	πολῠβοείω polŭboeíō	πολῠβοείω polŭboeíō	πολῠβόειοι polŭbóeioi	πολῠβόειᾰ polŭbóeiă
Genitive	πολῠβοείου polŭboeíou	πολῠβοείου polŭboeíou	πολῠβοείοιν polŭboeíoin	πολῠβοείοιν polŭboeíoin	πολῠβοείων polŭboeíōn	πολῠβοείων polŭboeíōn
Dative	πολῠβοείῳ polŭboeíōi	πολῠβοείῳ polŭboeíōi	πολῠβοείοιν polŭboeíoin	πολῠβοείοιν polŭboeíoin	πολῠβοείοις polŭboeíois	πολῠβοείοις polŭboeíois
Accusative	πολῠβόειον polŭbóeion	πολῠβόειον polŭbóeion	πολῠβοείω polŭboeíō	πολῠβοείω polŭboeíō	πολῠβοείους polŭboeíous	πολῠβόειᾰ polŭbóeiă
Vocative	πολῠβόειε polŭbóeie	πολῠβόειον polŭbóeion	πολῠβοείω polŭboeíō	πολῠβοείω polŭboeíō	πολῠβόειοι polŭbóeioi	πολῠβόειᾰ polŭbóeiă
Derived forms	Adverb		Comparative		Superlative
Derived forms	πολῠβοείως polŭboeíōs		πολῠβοειότερος polŭboeióteros		πολῠβοειότᾰτος polŭboeiótătos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

References

“πολυβόειος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press