πολύγλωσσος

Ancient Greek

Alternative forms

πολύγλωττος (polúglōttos) — Attic

Etymology

From πολύς (polús, “many”) +‎ γλῶσσα (glôssa, “tongue”) +‎ -ος (-os).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /po.lý.ɡlɔːs.sos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /poˈly.ɡlos.sos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /poˈly.ɣlos.sos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /poˈly.ɣlos.sos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /poˈli.ɣlo.sos/

Adjective

πολῠ́γλωσσος • (polŭ́glōssos) m or f (neuter πολῠ́γλωσσον); second declension

speaking many languages, multilingual

Declension

Second declension of πολῠ́γλωσσος; πολῠ́γλωσσον (Attic)

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	πολῠ́γλωσσος polŭ́glōssos	πολῠ́γλωσσον polŭ́glōsson	πολῠγλώσσω polŭglṓssō	πολῠγλώσσω polŭglṓssō	πολῠ́γλωσσοι polŭ́glōssoi	πολῠ́γλωσσᾰ polŭ́glōssă
Genitive	πολῠγλώσσου polŭglṓssou	πολῠγλώσσου polŭglṓssou	πολῠγλώσσοιν polŭglṓssoin	πολῠγλώσσοιν polŭglṓssoin	πολῠγλώσσων polŭglṓssōn	πολῠγλώσσων polŭglṓssōn
Dative	πολῠγλώσσῳ polŭglṓssōi	πολῠγλώσσῳ polŭglṓssōi	πολῠγλώσσοιν polŭglṓssoin	πολῠγλώσσοιν polŭglṓssoin	πολῠγλώσσοις polŭglṓssois	πολῠγλώσσοις polŭglṓssois
Accusative	πολῠ́γλωσσον polŭ́glōsson	πολῠ́γλωσσον polŭ́glōsson	πολῠγλώσσω polŭglṓssō	πολῠγλώσσω polŭglṓssō	πολῠγλώσσους polŭglṓssous	πολῠ́γλωσσᾰ polŭ́glōssă
Vocative	πολῠ́γλωσσε polŭ́glōsse	πολῠ́γλωσσον polŭ́glōsson	πολῠγλώσσω polŭglṓssō	πολῠγλώσσω polŭglṓssō	πολῠ́γλωσσοι polŭ́glōssoi	πολῠ́γλωσσᾰ polŭ́glōssă
Derived forms	Adverb		Comparative		Superlative
Derived forms	πολῠγλώσσως polŭglṓssōs		πολῠγλωσσότερος polŭglōssóteros		πολῠγλωσσότᾰτος polŭglōssótătos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

Greek: πολύγλωσσος (polýglossos)