ποτιδέγμενος

Ancient Greek

Etymology

The aorist middle participle of *ποτιδέχομαι (*potidékhomai), the otherwise unattested Epic equivalent of προσδέχομαι (prosdékhomai) using the prefix ποτι- (poti-) in place of προσ- (pros-).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /po.ti.déŋ.me.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /po.tiˈdeɡ.me.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /po.tiˈðeɣ.me.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /po.tiˈðeɣ.me.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /po.tiˈðeɣ.me.nos/

Adjective

ποτῐδέγμενος • (potĭdégmenos) m (feminine ποτῐδεγμένη, neuter ποτῐδέγμενον); first/second declension

(Epic) waiting, awaiting

Declension

First and second declension of ποτῐδέγμενος; ποτῐδεγμένη; ποτῐδέγμενον (Epic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ποτῐδέγμενος potĭdégmenos	ποτῐδεγμένη potĭdegménē	ποτῐδέγμενον potĭdégmenon	ποτῐδεγμένω potĭdegménō	ποτῐδεγμένᾱ potĭdegménā	ποτῐδεγμένω potĭdegménō	ποτῐδέγμενοι potĭdégmenoi	ποτῐδέγμεναι potĭdégmenai	ποτῐδέγμενᾰ potĭdégmenă
Genitive	ποτῐδεγμένου / ποτῐδεγμενοῖο / ποτῐδεγμένοιο / ποτῐδεγμενόο / ποτῐδεγμένοο potĭdegménou / potĭdegmenoîo / potĭdegménoio / potĭdegmenóo / potĭdegménoo	ποτῐδεγμένης potĭdegménēs	ποτῐδεγμένου / ποτῐδεγμενοῖο / ποτῐδεγμένοιο / ποτῐδεγμενόο / ποτῐδεγμένοο potĭdegménou / potĭdegmenoîo / potĭdegménoio / potĭdegmenóo / potĭdegménoo	ποτῐδεγμένοιν / ποτῐδεγμένοιῐν potĭdegménoi(ĭ)n	ποτῐδεγμέναιν / ποτῐδεγμέναιῐν / ποτῐδεγμένῃῐν potĭdegménai(ĭ)n / potĭdegménēiĭn	ποτῐδεγμένοιν / ποτῐδεγμένοιῐν potĭdegménoi(ĭ)n	ποτῐδεγμένων potĭdegménōn	ποτῐδεγμενᾱ́ων / ποτῐδεγμενέ͜ων / ποτῐδεγμενῶν potĭdegmenā́ōn / potĭdegmené͜ōn / potĭdegmenôn	ποτῐδεγμένων potĭdegménōn
Dative	ποτῐδεγμένῳ potĭdegménōi	ποτῐδεγμένῃ potĭdegménēi	ποτῐδεγμένῳ potĭdegménōi	ποτῐδεγμένοιν / ποτῐδεγμένοιῐν potĭdegménoi(ĭ)n	ποτῐδεγμέναιν / ποτῐδεγμέναιῐν / ποτῐδεγμένῃῐν potĭdegménai(ĭ)n / potĭdegménēiĭn	ποτῐδεγμένοιν / ποτῐδεγμένοιῐν potĭdegménoi(ĭ)n	ποτῐδεγμένοισῐ / ποτῐδεγμένοισῐν / ποτῐδεγμένοις potĭdegménoisĭ(n) / potĭdegménois	ποτῐδεγμένῃσῐ / ποτῐδεγμένῃσῐν / ποτῐδεγμένῃς / ποτῐδεγμέναις potĭdegménēisĭ(n) / potĭdegménēis / potĭdegménais	ποτῐδεγμένοισῐ / ποτῐδεγμένοισῐν / ποτῐδεγμένοις potĭdegménoisĭ(n) / potĭdegménois
Accusative	ποτῐδέγμενον potĭdégmenon	ποτῐδεγμένην potĭdegménēn	ποτῐδέγμενον potĭdégmenon	ποτῐδεγμένω potĭdegménō	ποτῐδεγμένᾱ potĭdegménā	ποτῐδεγμένω potĭdegménō	ποτῐδεγμένους potĭdegménous	ποτῐδεγμένᾱς potĭdegménās	ποτῐδέγμενᾰ potĭdégmenă
Vocative	ποτῐδέγμενε potĭdégmene	ποτῐδεγμένη potĭdegménē	ποτῐδέγμενον potĭdégmenon	ποτῐδεγμένω potĭdegménō	ποτῐδεγμένᾱ potĭdegménā	ποτῐδεγμένω potĭdegménō	ποτῐδέγμενοι potĭdégmenoi	ποτῐδέγμεναι potĭdégmenai	ποτῐδέγμενᾰ potĭdégmenă
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	ποτῐδεγμένως potĭdegménōs			ποτῐδεγμενώτερος potĭdegmenṓteros			ποτῐδεγμενώτᾰτος potĭdegmenṓtătos
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms may be based on conjecture. Use with caution.