προανάκριση
Greek
Etymology
Learnedly from προανακρί(νω) (proanakrí(no)) + -ση (-si).[1]
Pronunciation
- IPA(key): /pɾo.aˈna.kɾi.si/
- Hyphenation: προ‧α‧νά‧κρι‧ση
Noun
προανάκριση • (proanákrisi) f (plural προανακρίσεις)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | προανάκριση (proanákrisi) | προανακρίσεις (proanakríseis) |
| genitive | προανάκρισης (proanákrisis) | προανακρίσεων (proanakríseon) |
| accusative | προανάκριση (proanákrisi) | προανακρίσεις (proanakríseis) |
| vocative | προανάκριση (proanákrisi) | προανακρίσεις (proanakríseis) |
Older or formal genitive singular: προανακρίσεως (proanakríseos)
Related terms
- ανάκριση f (anákrisi)
- προανακρίνω (proanakríno)
- προανακριτικός (proanakritikós)
References
- ^ προανάκριση, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language