προαναφέρω
Greek
Etymology
Learned borrowing from Koine Greek προαναφέρω (proanaphérō).[1] By surface analysis, προ- (pro-) + αναφέρω (anaféro).
Pronunciation
- IPA(key): /pɾo.a.naˈfe.ɾo/
- Hyphenation: προ‧α‧να‧φέ‧ρω
Verb
προαναφέρω • (proanaféro) (past προανέφερα/προανάφερα, passive προαναφέρομαι, p‑past προαναφέρθηκα)
Conjugation
προαναφέρω προαναφέρομαι
| Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
| 1 sg | προαναφέρομαι | προαναφερθώ | ||
| 2 sg | προαναφέρεις | προαναφέρεις | προαναφέρεσαι | προαναφερθείς |
| 3 sg | προαναφέρει | προαναφέρει | προαναφέρεται | προαναφερθεί |
| 1 pl | προαναφέρουμε, [‑ομε] | προαναφέρουμε, [‑ομε] | προαναφερόμαστε | προαναφερθούμε |
| 2 pl | προαναφέρετε | προαναφέρετε | προαναφέρεστε, προαναφερόσαστε | προαναφερθείτε |
| 3 pl | προαναφέρουν(ε) | προαναφέρουν(ε) | προαναφέρονται | προαναφερθούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
| 1 sg | προανέφερα, προανάφερα1 | προανέφερα, προανάφερα1 | προαναφερόμουν(α) | προαναφέρθηκα |
| 2 sg | προανέφερες, προανάφερες | προανέφερες, προανάφερες | προαναφερόσουν(α) | προαναφέρθηκες |
| 3 sg | προανέφερε, προανάφερε | προανέφερε, προανάφερε | προαναφερόταν(ε) | προαναφέρθηκε |
| 1 pl | προαναφέραμε | προαναφέραμε | προαναφερόμασταν, (‑όμαστε) | προαναφερθήκαμε |
| 2 pl | προαναφέρατε | προαναφέρατε | προαναφερόσασταν, (‑όσαστε) | προαναφερθήκατε |
| 3 pl | προανέφεραν, προαναφέραν(ε), προανάφεραν | προανέφεραν, προαναφέραν(ε), προανάφεραν | προαναφέρονταν, (προαναφερόντουσαν) | προαναφέρθηκαν, προαναφερθήκαν(ε) |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
| 1 sg | θα ➤ | θα ➤ | θα προαναφέρομαι ➤ | θα προαναφερθώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα προαναφέρεις, … | θα προαναφέρεις, … | θα προαναφέρεσαι, … | θα προαναφερθείς, … |
| Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … προαναφέρει | έχω, έχεις, … προαναφερθεί | ||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … προαναφέρει | είχα, είχες, … προαναφερθεί | ||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … προαναφέρει | θα έχω, θα έχεις, … προαναφερθεί | ||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | προανάφερε | προανάφερε | — | προαναφέρσου |
| 2 pl | προαναφέρετε | προαναφέρετε | προαναφέρεστε | προαναφερθείτε |
| Other forms | Active voice | Passive voice | ||
| Present participle➤ | προαναφέροντας ➤ | προαναφερόμενος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Perfect participle➤ | έχοντας προαναφέρει ➤ | — | ||
| Nonfinite form➤ | προαναφέρει | προαναφερθεί | ||
| Notes Appendix:Greek verbs |
1. The second forms without internal augment -ε- are colloquial, less formal. • (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||
References
- ^ προαναφέρω, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language