προγράφω

Ancient Greek

Etymology

προ- (pro-) +‎ γράφω (gráphō)

Pronunciation

 

Verb

προγράφω • (prográphō)

  1. to write before or first
  2. to give public notice of, set forth publicly
  3. to summon by public notice
  4. to write at the top

Conjugation

   Present: προγρᾰ́φω, προγρᾰ́φομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προγρᾰ́φω προγρᾰ́φεις προγρᾰ́φει προγρᾰ́φετον προγρᾰ́φετον προγρᾰ́φομεν προγρᾰ́φετε προγρᾰ́φουσῐ(ν)
subjunctive προγρᾰ́φω προγρᾰ́φῃς προγρᾰ́φῃ προγρᾰ́φητον προγρᾰ́φητον προγρᾰ́φωμεν προγρᾰ́φητε προγρᾰ́φωσῐ(ν)
optative προγρᾰ́φοιμῐ προγρᾰ́φοις προγρᾰ́φοι προγρᾰ́φοιτον προγρᾰφοίτην προγρᾰ́φοιμεν προγρᾰ́φοιτε προγρᾰ́φοιεν
imperative   πρόγρᾰφε προγρᾰφέτω προγρᾰ́φετον προγρᾰφέτων   προγρᾰ́φετε προγρᾰφόντων
middle/
passive 		indicative προγρᾰ́φομαι προγρᾰ́φῃ / προγρᾰ́φει προγρᾰ́φεται προγρᾰ́φεσθον προγρᾰ́φεσθον προγρᾰφόμεθᾰ προγρᾰ́φεσθε προγρᾰ́φονται
subjunctive προγρᾰ́φωμαι προγρᾰ́φῃ προγρᾰ́φηται προγρᾰ́φησθον προγρᾰ́φησθον προγρᾰφώμεθᾰ προγρᾰ́φησθε προγρᾰ́φωνται
optative προγρᾰφοίμην προγρᾰ́φοιο προγρᾰ́φοιτο προγρᾰ́φοισθον προγρᾰφοίσθην προγρᾰφοίμεθᾰ προγρᾰ́φοισθε προγρᾰ́φοιντο
imperative   προγρᾰ́φου προγρᾰφέσθω προγρᾰ́φεσθον προγρᾰφέσθων   προγρᾰ́φεσθε προγρᾰφέσθων
active middle/passive
infinitive προγρᾰ́φειν προγρᾰ́φεσθαι
participle m προγρᾰ́φων προγρᾰφόμενος
f προγρᾰ́φουσᾰ προγρᾰφομένη
n προγρᾰ́φον προγρᾰφόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: προέγρᾰφον, προεγρᾰφόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προέγρᾰφον προέγρᾰφες προέγρᾰφε(ν) προεγρᾰ́φετον προεγρᾰφέτην προεγρᾰ́φομεν προεγρᾰ́φετε προέγρᾰφον
middle/
passive 		indicative προεγρᾰφόμην προεγρᾰ́φου προεγρᾰ́φετο προεγρᾰ́φεσθον προεγρᾰφέσθην προεγρᾰφόμεθᾰ προεγρᾰ́φεσθε προεγρᾰ́φοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: προύγρᾰφον, προυγρᾰφόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προύγρᾰφον προύγρᾰφες προύγρᾰφε(ν) προυγρᾰ́φετον προυγρᾰφέτην προυγρᾰ́φομεν προυγρᾰ́φετε προύγρᾰφον
middle/
passive 		indicative προυγρᾰφόμην προυγρᾰ́φου προυγρᾰ́φετο προυγρᾰ́φεσθον προυγρᾰφέσθην προυγρᾰφόμεθᾰ προυγρᾰ́φεσθε προυγρᾰ́φοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: προγρᾰ́ψω, προγρᾰ́ψομαι, προγρᾰφήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προγρᾰ́ψω προγρᾰ́ψεις προγρᾰ́ψει προγρᾰ́ψετον προγρᾰ́ψετον προγρᾰ́ψομεν προγρᾰ́ψετε προγρᾰ́ψουσῐ(ν)
optative προγρᾰ́ψοιμῐ προγρᾰ́ψοις προγρᾰ́ψοι προγρᾰ́ψοιτον προγρᾰψοίτην προγρᾰ́ψοιμεν προγρᾰ́ψοιτε προγρᾰ́ψοιεν
middle indicative προγρᾰ́ψομαι προγρᾰ́ψῃ / προγρᾰ́ψει προγρᾰ́ψεται προγρᾰ́ψεσθον προγρᾰ́ψεσθον προγρᾰψόμεθᾰ προγρᾰ́ψεσθε προγρᾰ́ψονται
optative προγρᾰψοίμην προγρᾰ́ψοιο προγρᾰ́ψοιτο προγρᾰ́ψοισθον προγρᾰψοίσθην προγρᾰψοίμεθᾰ προγρᾰ́ψοισθε προγρᾰ́ψοιντο
passive indicative προγρᾰφήσομαι προγρᾰφήσῃ προγρᾰφήσεται προγρᾰφήσεσθον προγρᾰφήσεσθον προγρᾰφησόμεθᾰ προγρᾰφήσεσθε προγρᾰφήσονται
optative προγρᾰφησοίμην προγρᾰφήσοιο προγρᾰφήσοιτο προγρᾰφήσοισθον προγρᾰφησοίσθην προγρᾰφησοίμεθᾰ προγρᾰφήσοισθε προγρᾰφήσοιντο
active middle passive
infinitive προγρᾰ́ψειν προγρᾰ́ψεσθαι προγρᾰφήσεσθαι
participle m προγρᾰ́ψων προγρᾰψόμενος προγρᾰφησόμενος
f προγρᾰ́ψουσᾰ προγρᾰψομένη προγρᾰφησομένη
n προγρᾰ́ψον προγρᾰψόμενον προγρᾰφησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: προέγρᾰψᾰ, προεγρᾰψᾰ́μην, προεγρᾰ́φην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προέγρᾰψᾰ προέγρᾰψᾰς προέγρᾰψε(ν) προεγρᾰ́ψᾰτον προεγρᾰψᾰ́την προεγρᾰ́ψᾰμεν προεγρᾰ́ψᾰτε προέγρᾰψᾰν
subjunctive προγρᾰ́ψω προγρᾰ́ψῃς προγρᾰ́ψῃ προγρᾰ́ψητον προγρᾰ́ψητον προγρᾰ́ψωμεν προγρᾰ́ψητε προγρᾰ́ψωσῐ(ν)
optative προγρᾰ́ψαιμῐ προγρᾰ́ψειᾰς / προγρᾰ́ψαις προγρᾰ́ψειε(ν) / προγρᾰ́ψαι προγρᾰ́ψαιτον προγρᾰψαίτην προγρᾰ́ψαιμεν προγρᾰ́ψαιτε προγρᾰ́ψειᾰν / προγρᾰ́ψαιεν
imperative   πρόγρᾰψον προγρᾰψᾰ́τω προγρᾰ́ψᾰτον προγρᾰψᾰ́των   προγρᾰ́ψᾰτε προγρᾰψᾰ́ντων
middle indicative προεγρᾰψᾰ́μην προεγρᾰ́ψω προεγρᾰ́ψᾰτο προεγρᾰ́ψᾰσθον προεγρᾰψᾰ́σθην προεγρᾰψᾰ́μεθᾰ προεγρᾰ́ψᾰσθε προεγρᾰ́ψᾰντο
subjunctive προγρᾰ́ψωμαι προγρᾰ́ψῃ προγρᾰ́ψηται προγρᾰ́ψησθον προγρᾰ́ψησθον προγρᾰψώμεθᾰ προγρᾰ́ψησθε προγρᾰ́ψωνται
optative προγρᾰψαίμην προγρᾰ́ψαιο προγρᾰ́ψαιτο προγρᾰ́ψαισθον προγρᾰψαίσθην προγρᾰψαίμεθᾰ προγρᾰ́ψαισθε προγρᾰ́ψαιντο
imperative   πρόγρᾰψαι προγρᾰψᾰ́σθω προγρᾰ́ψᾰσθον προγρᾰψᾰ́σθων   προγρᾰ́ψᾰσθε προγρᾰψᾰ́σθων
passive indicative προεγρᾰ́φην προεγρᾰ́φης προεγρᾰ́φη προεγρᾰ́φητον προεγρᾰφήτην προεγρᾰ́φημεν προεγρᾰ́φητε προεγρᾰ́φησᾰν
subjunctive προγρᾰφῶ προγρᾰφῇς προγρᾰφῇ προγρᾰφῆτον προγρᾰφῆτον προγρᾰφῶμεν προγρᾰφῆτε προγρᾰφῶσῐ(ν)
optative προγρᾰφείην προγρᾰφείης προγρᾰφείη προγρᾰφεῖτον / προγρᾰφείητον προγρᾰφείτην / προγρᾰφειήτην προγρᾰφεῖμεν / προγρᾰφείημεν προγρᾰφεῖτε / προγρᾰφείητε προγρᾰφεῖεν / προγρᾰφείησᾰν
imperative   προγρᾰ́φηθῐ προγρᾰφήτω προγρᾰ́φητον προγρᾰφήτων   προγρᾰ́φητε προγρᾰφέντων
active middle passive
infinitive προγρᾰ́ψαι προγρᾰ́ψᾰσθαι προγρᾰφῆναι
participle m προγρᾰ́ψᾱς προγρᾰψᾰ́μενος προγρᾰφείς
f προγρᾰ́ψᾱσᾰ προγρᾰψᾰμένη προγρᾰφεῖσᾰ
n προγρᾰ́ψᾰν προγρᾰψᾰ́μενον προγρᾰφέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: προύγρᾰψᾰ, προυγρᾰψᾰ́μην, προυγρᾰ́φην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προύγρᾰψᾰ προύγρᾰψᾰς προύγρᾰψε(ν) προυγρᾰ́ψᾰτον προυγρᾰψᾰ́την προυγρᾰ́ψᾰμεν προυγρᾰ́ψᾰτε προύγρᾰψᾰν
middle indicative προυγρᾰψᾰ́μην προυγρᾰ́ψω προυγρᾰ́ψᾰτο προυγρᾰ́ψᾰσθον προυγρᾰψᾰ́σθην προυγρᾰψᾰ́μεθᾰ προυγρᾰ́ψᾰσθε προυγρᾰ́ψᾰντο
passive indicative προυγρᾰ́φην προυγρᾰ́φης προυγρᾰ́φη προυγρᾰ́φητον προυγρᾰφήτην προυγρᾰ́φημεν προυγρᾰ́φητε προυγρᾰ́φησᾰν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: προγέγρᾰφᾰ, προγέγρᾰμμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προγέγρᾰφᾰ προγέγρᾰφᾰς προγέγρᾰφε(ν) προγεγρᾰ́φᾰτον προγεγρᾰ́φᾰτον προγεγρᾰ́φᾰμεν προγεγρᾰ́φᾰτε προγεγρᾰ́φᾱσῐ(ν)
subjunctive προγεγρᾰ́φω προγεγρᾰ́φῃς προγεγρᾰ́φῃ προγεγρᾰ́φητον προγεγρᾰ́φητον προγεγρᾰ́φωμεν προγεγρᾰ́φητε προγεγρᾰ́φωσῐ(ν)
optative προγεγρᾰ́φοιμῐ / προγεγρᾰφοίην προγεγρᾰ́φοις / προγεγρᾰφοίης προγεγρᾰ́φοι / προγεγρᾰφοίη προγεγρᾰ́φοιτον προγεγρᾰφοίτην προγεγρᾰ́φοιμεν προγεγρᾰ́φοιτε προγεγρᾰ́φοιεν
imperative   προγέγρᾰφε προγεγρᾰφέτω προγεγρᾰ́φετον προγεγρᾰφέτων   προγεγρᾰ́φετε προγεγρᾰφόντων
middle/
passive 		indicative προγέγρᾰμμαι προγέγρᾰψαι προγέγρᾰπται προγέγρᾰφθον προγέγρᾰφθον προγεγρᾰ́μμεθᾰ προγέγρᾰφθε προγεγρᾰ́φᾰται
subjunctive προγεγρᾰμμένος ὦ προγεγρᾰμμένος ᾖς προγεγρᾰμμένος ᾖ προγεγρᾰμμένω ἦτον προγεγρᾰμμένω ἦτον προγεγρᾰμμένοι ὦμεν προγεγρᾰμμένοι ἦτε προγεγρᾰμμένοι ὦσῐ(ν)
optative προγεγρᾰμμένος εἴην προγεγρᾰμμένος εἴης προγεγρᾰμμένος εἴη προγεγρᾰμμένω εἴητον / εἶτον προγεγρᾰμμένω εἰήτην / εἴτην προγεγρᾰμμένοι εἴημεν / εἶμεν προγεγρᾰμμένοι εἴητε / εἶτε προγεγρᾰμμένοι εἴησᾰν / εἶεν
imperative   προγέγρᾰψο προγεγρᾰ́φθω προγέγρᾰφθον προγεγρᾰ́φθων   προγέγρᾰφθε προγεγρᾰ́φθων
active middle/passive
infinitive προγεγρᾰφέναι προγεγρᾰ́φθαι
participle m προγεγρᾰφώς προγεγρᾰμμένος
f προγεγρᾰφυῖᾰ προγεγρᾰμμένη
n προγεγρᾰφός προγεγρᾰμμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: προεγεγρᾰ́φειν / προεγεγρᾰ́φη, προεγεγρᾰ́μμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προεγεγρᾰ́φειν / προεγεγρᾰ́φη προεγεγρᾰ́φεις / προεγεγρᾰ́φης προεγεγρᾰ́φει(ν) προεγεγρᾰ́φετον προεγεγρᾰφέτην προεγεγρᾰ́φεμεν προεγεγρᾰ́φετε προεγεγρᾰ́φεσᾰν
middle/
passive 		indicative προεγεγρᾰ́μμην προεγέγρᾰψο προεγέγρᾰπτο προεγέγρᾰφθον προεγεγρᾰ́φθην προεγεγρᾰ́μμεθᾰ προεγέγρᾰφθε προεγεγρᾰ́φᾰτο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: προυγεγρᾰ́φειν / προυγεγρᾰ́φη, προυγεγρᾰ́μμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προυγεγρᾰ́φειν / προυγεγρᾰ́φη προυγεγρᾰ́φεις / προυγεγρᾰ́φης προυγεγρᾰ́φει(ν) προυγεγρᾰ́φετον προυγεγρᾰφέτην προυγεγρᾰ́φεμεν προυγεγρᾰ́φετε προυγεγρᾰ́φεσᾰν
middle/
passive 		indicative προυγεγρᾰ́μμην προυγέγρᾰψο προυγέγρᾰπτο προυγέγρᾰφθον προυγεγρᾰ́φθην προυγεγρᾰ́μμεθᾰ προυγέγρᾰφθε προυγεγρᾰ́φᾰτο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

Descendants

  • → Gothic: 𐍆𐌰𐌿𐍂𐌰𐌼𐌴𐌻𐌾𐌰𐌽 (fauramēljan) (calque)

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.