προελθών

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pro.el.tʰɔ̌ːn/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pro.elˈtʰon/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /pro.elˈθon/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pro.elˈθon/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pro.elˈθon/

Participle

προελθών • (proelthṓn) m (feminine προελθοῦσᾰ, neuter προελθόν); first/third declension

aorist active participle of προέρχομαι (proérkhomai)

Declension

First and third declension of προελθών; προελθοῦσᾰ; προελθόν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	προελθών proelthṓn	προελθοῦσᾰ proelthoûsă	προελθόν proelthón	προελθόντε proelthónte	προελθούσᾱ proelthoúsā	προελθόντε proelthónte	προελθόντες proelthóntes	προελθοῦσαι proelthoûsai	προελθόντᾰ proelthóntă
Genitive	προελθόντος proelthóntos	προελθούσης proelthoúsēs	προελθόντος proelthóntos	προελθόντοιν proelthóntoin	προελθούσαιν proelthoúsain	προελθόντοιν proelthóntoin	προελθόντων proelthóntōn	προελθουσῶν proelthousôn	προελθόντων proelthóntōn
Dative	προελθόντῐ proelthóntĭ	προελθούσῃ proelthoúsēi	προελθόντῐ proelthóntĭ	προελθόντοιν proelthóntoin	προελθούσαιν proelthoúsain	προελθόντοιν proelthóntoin	προελθοῦσῐ / προελθοῦσῐν proelthoûsĭ(n)	προελθούσαις proelthoúsais	προελθοῦσῐ / προελθοῦσῐν proelthoûsĭ(n)
Accusative	προελθόντᾰ proelthóntă	προελθοῦσᾰν proelthoûsăn	προελθόν proelthón	προελθόντε proelthónte	προελθούσᾱ proelthoúsā	προελθόντε proelthónte	προελθόντᾰς proelthóntăs	προελθούσᾱς proelthoúsās	προελθόντᾰ proelthóntă
Vocative	προελθών proelthṓn	προελθοῦσᾰ proelthoûsă	προελθόν proelthón	προελθόντε proelthónte	προελθούσᾱ proelthoúsā	προελθόντε proelthónte	προελθόντες proelthóntes	προελθοῦσαι proelthoûsai	προελθόντᾰ proelthóntă
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	προελθόντως proelthóntōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.