προηγουμένους

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pro.ɛː.ɡuː.mé.nuːs/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pro.e̝.ɡuˈme.nus/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /pro.i.ɣuˈme.nus/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pro.i.ɣuˈme.nus/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pro.i.ɣuˈme.nus/

Participle

προηγουμένους • (proēgouménous)

accusative plural masculine of προηγούμενος (proēgoúmenos)

Greek

Pronunciation

IPA^(key): /pro.i.ɣu.ˈme.nus/
Hyphenation: προ‧η‧γου‧μέ‧νους

Noun

προηγουμένους • (proïgouménous) m (masculine)

accusative plural of προηγούμενος (proïgoúmenos)

Participle

προηγουμένους • (proïgouménous) (learned, rare) alternative of προηγούμενους (proïgoúmenous)

accusative masculine plural of προηγούμενος (proïgoúmenos)