προηγουμένων

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pro.ɛː.ɡuː.mé.nɔːn/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pro.e̝.ɡuˈme.non/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /pro.i.ɣuˈme.non/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pro.i.ɣuˈme.non/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pro.i.ɣuˈme.non/

Participle

προηγουμένων • (proēgouménōn)

genitive plural masculine/feminine/neuter of προηγούμενος (proēgoúmenos)

Greek

Pronunciation

IPA^(key): /pro.i.ɣu.ˈme.non/
Hyphenation: προ‧η‧γου‧μέ‧νων

Noun

προηγουμένων • (proïgouménon) m (masculine)

genitive plural of προηγούμενος (proïgoúmenos)

Noun

προηγουμένων • (proïgouménon) f (feminine)

genitive plural of προηγούμενη (proïgoúmeni)

Noun

προηγουμένων • (proïgouménon) n (neuter)

genitive plural of προηγούμενο (proïgoúmeno)

Participle

προηγουμένων • (proïgouménon) (learned, rare) alternative of προηγούμενων (proïgoúmenon)

genitive masculine/feminine/neuter plural of προηγούμενος (proïgoúmenos)