προθείς

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pro.tʰěːs/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /proˈtʰis/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /proˈθis/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /proˈθis/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /proˈθis/

Participle

προθείς • (protheís) m (feminine προθεῖσᾰ, neuter προθέν); first/third declension

aorist active participle of προτίθημι (protíthēmi)

Declension

First and third declension of προθείς; προθεῖσᾰ; προθέν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	προθείς protheís	προθεῖσᾰ protheîsă	προθέν prothén	προθέντε prothénte	προθείσᾱ protheísā	προθέντε prothénte	προθέντες prothéntes	προθεῖσαι protheîsai	προθέντᾰ prothéntă
Genitive	προθέντος prothéntos	προθείσης protheísēs	προθέντος prothéntos	προθέντοιν prothéntoin	προθείσαιν protheísain	προθέντοιν prothéntoin	προθέντων prothéntōn	προθεισῶν protheisôn	προθέντων prothéntōn
Dative	προθέντῐ prothéntĭ	προθείσῃ protheísēi	προθέντῐ prothéntĭ	προθέντοιν prothéntoin	προθείσαιν protheísain	προθέντοιν prothéntoin	προθεῖσῐ / προθεῖσῐν protheîsĭ(n)	προθείσαις protheísais	προθεῖσῐ / προθεῖσῐν protheîsĭ(n)
Accusative	προθέντᾰ prothéntă	προθεῖσᾰν protheîsăn	προθέν prothén	προθέντε prothénte	προθείσᾱ protheísā	προθέντε prothénte	προθέντᾰς prothéntăs	προθείσᾱς protheísās	προθέντᾰ prothéntă
Vocative	προθείς protheís	προθεῖσᾰ protheîsă	προθέν prothén	προθέντε prothénte	προθείσᾱ protheísā	προθέντε prothénte	προθέντες prothéntes	προθεῖσαι protheîsai	προθέντᾰ prothéntă
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	προθέντως prothéntōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.