προθυμέομαι

Ancient Greek

Etymology

From πρόθῡμος (próthūmos, “eager, willing”) +‎ -έομαι (-éomai).

Pronunciation

 

Verb

προθῡμέομαι • (prothūméomai)

  1. (+infinitive) to be eager, willing, ready to do something
  2. (absolute) to show zeal
  3. (+accusative) to be eager or zealous for, to desire ardently

Inflection

   Present: προθῡμέομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative προθῡμέομαι προθῡμέῃ / προθῡμέει προθῡμέεται προθῡμέεσθον προθῡμέεσθον προθῡμεόμεθᾰ προθῡμέεσθε προθῡμέονται
subjunctive προθῡμέωμαι προθῡμέῃ προθῡμέηται προθῡμέησθον προθῡμέησθον προθῡμεώμεθᾰ προθῡμέησθε προθῡμέωνται
optative προθῡμεοίμην προθῡμέοιο προθῡμέοιτο προθῡμέοισθον προθῡμεοίσθην προθῡμεοίμεθᾰ προθῡμέοισθε προθῡμέοιντο
imperative   προθῡμέου προθῡμεέσθω προθῡμέεσθον προθῡμεέσθων   προθῡμέεσθε προθῡμεέσθων
infinitive προθῡμέεσθαι
participle m προθῡμεόμενος
f προθῡμεομένη
n προθῡμεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: προθῡμοῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative προθῡμοῦμαι προθῡμεῖ,
προθῡμῇ 		προθῡμεῖται προθῡμεῖσθον προθῡμεῖσθον προθῡμούμεθᾰ προθῡμεῖσθε προθῡμοῦνται
subjunctive προθῡμῶμαι προθῡμῇ προθῡμῆται προθῡμῆσθον προθῡμῆσθον προθῡμώμεθᾰ προθῡμῆσθε προθῡμῶνται
optative προθῡμοίμην προθῡμοῖο προθῡμοῖτο προθῡμοῖσθον προθῡμοίσθην προθῡμοίμεθᾰ προθῡμοῖσθε προθῡμοῖντο
imperative   προθῡμοῦ προθῡμείσθω προθῡμεῖσθον προθῡμείσθων   προθῡμεῖσθε προθῡμείσθων
infinitive προθῡμεῖσθαι
participle m προθῡμούμενος
f προθῡμουμένη
n προθῡμούμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: προὐθῡμεόμην (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative προὐθῡμεόμην προὐθῡμέου προὐθῡμέετο προὐθῡμέεσθον προὐθῡμεέσθην προὐθῡμεόμεθᾰ προὐθῡμέεσθε προὐθῡμέοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: προὐθῡμούμην (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative προὐθῡμούμην προὐθῡμοῦ προὐθῡμεῖτο προὐθῡμεῖσθον προὐθῡμείσθην προὐθῡμούμεθᾰ προὐθῡμεῖσθε προὐθῡμοῦντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: προεθῡμεόμην (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative προεθῡμεόμην προεθῡμέου προεθῡμέετο προεθῡμέεσθον προεθῡμεέσθην προεθῡμεόμεθᾰ προεθῡμέεσθε προεθῡμέοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: προεθῡμούμην (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative προεθῡμούμην προεθῡμοῦ προεθῡμεῖτο προεθῡμεῖσθον προεθῡμείσθην προεθῡμούμεθᾰ προεθῡμεῖσθε προεθῡμοῦντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: προθῡμήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative προθῡμήσομαι προθῡμήσῃ / προθῡμήσει προθῡμήσεται προθῡμήσεσθον προθῡμήσεσθον προθῡμησόμεθᾰ προθῡμήσεσθε προθῡμήσονται
optative προθῡμησοίμην προθῡμήσοιο προθῡμήσοιτο προθῡμήσοισθον προθῡμησοίσθην προθῡμησοίμεθᾰ προθῡμήσοισθε προθῡμήσοιντο
middle
infinitive προθῡμήσεσθαι
participle m προθῡμησόμενος
f προθῡμησομένη
n προθῡμησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: προθῡμηθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
passive indicative προθῡμηθήσομαι προθῡμηθήσῃ προθῡμηθήσεται προθῡμηθήσεσθον προθῡμηθήσεσθον προθῡμηθησόμεθᾰ προθῡμηθήσεσθε προθῡμηθήσονται
optative προθῡμηθησοίμην προθῡμηθήσοιο προθῡμηθήσοιτο προθῡμηθήσοισθον προθῡμηθησοίσθην προθῡμηθησοίμεθᾰ προθῡμηθήσοισθε προθῡμηθήσοιντο
passive
infinitive προθῡμηθήσεσθαι
participle m προθῡμηθησόμενος
f προθῡμηθησομένη
n προθῡμηθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: προὐθῡμήθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
passive indicative προὐθῡμήθην προὐθῡμήθης προὐθῡμήθη προὐθῡμήθητον προὐθῡμηθήτην προὐθῡμήθημεν προὐθῡμήθητε προὐθῡμήθησᾰν
subjunctive προθῡμηθῶ προθῡμηθῇς προθῡμηθῇ προθῡμηθῆτον προθῡμηθῆτον προθῡμηθῶμεν προθῡμηθῆτε προθῡμηθῶσῐ(ν)
optative προθῡμηθείην προθῡμηθείης προθῡμηθείη προθῡμηθεῖτον / προθῡμηθείητον προθῡμηθείτην / προθῡμηθειήτην προθῡμηθεῖμεν / προθῡμηθείημεν προθῡμηθεῖτε / προθῡμηθείητε προθῡμηθεῖεν / προθῡμηθείησᾰν
imperative   προθῡμήθητῐ προθῡμηθήτω προθῡμήθητον προθῡμηθήτων   προθῡμήθητε προθῡμηθέντων
passive
infinitive προθῡμηθῆναι
participle m προθῡμηθείς
f προθῡμηθεῖσᾰ
n προθῡμηθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: προτεθῡ́μημαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive 		indicative προτεθῡ́μημαι προτεθῡ́μησαι προτεθῡ́μηται προτεθῡ́μησθον προτεθῡ́μησθον προτεθῡμήμεθᾰ προτεθῡ́μησθε προτεθῡ́μηνται
subjunctive προτεθῡμημένος ὦ προτεθῡμημένος ᾖς προτεθῡμημένος ᾖ προτεθῡμημένω ἦτον προτεθῡμημένω ἦτον προτεθῡμημένοι ὦμεν προτεθῡμημένοι ἦτε προτεθῡμημένοι ὦσῐ(ν)
optative προτεθῡμημένος εἴην προτεθῡμημένος εἴης προτεθῡμημένος εἴη προτεθῡμημένω εἴητον / εἶτον προτεθῡμημένω εἰήτην / εἴτην προτεθῡμημένοι εἴημεν / εἶμεν προτεθῡμημένοι εἴητε / εἶτε προτεθῡμημένοι εἴησᾰν / εἶεν
imperative   προτεθῡ́μησο προτεθῡμήσθω προτεθῡ́μησθον προτεθῡμήσθων   προτεθῡ́μησθε προτεθῡμήσθων
middle/passive
infinitive προτεθῡμῆσθαι
participle m προτεθῡμημένος
f προτεθῡμημένη
n προτεθῡμημένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: προὐτεθῡμήμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive 		indicative προὐτεθῡμήμην προὐτεθῡ́μησο προὐτεθῡ́μητο προὐτεθῡ́μησθον προὐτεθῡμήσθην προὐτεθῡμήμεθᾰ προὐτεθῡ́μησθε προὐτεθῡ́μηντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

References

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.