προκαλίζετο

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pro.ka.líz.de.to/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pro.kaˈli.ze.to/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /pro.kaˈli.ze.to/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pro.kaˈli.ze.to/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pro.kaˈli.ze.to/

Verb

προκᾰλίζετο • (prokălízeto)

third-person singular imperfect mediopassive indicative of προκαλίζομαι (prokalízomai)