προκινδυνεύω

Ancient Greek

Etymology

From προ- (pro-) +‎ κινδῡνεύω (kindūneúō).

Pronunciation

 

Verb

προκινδῡνεύω • (prokindūneúō)

  1. to run risk before others, brave the first danger, bear the brunt of battle

Conjugation

   Present: προκῐνδῡνεύω, προκῐνδῡνεύομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προκῐνδῡνεύω προκῐνδῡνεύεις προκῐνδῡνεύει προκῐνδῡνεύετον προκῐνδῡνεύετον προκῐνδῡνεύομεν προκῐνδῡνεύετε προκῐνδῡνεύουσῐ(ν)
subjunctive προκῐνδῡνεύω προκῐνδῡνεύῃς προκῐνδῡνεύῃ προκῐνδῡνεύητον προκῐνδῡνεύητον προκῐνδῡνεύωμεν προκῐνδῡνεύητε προκῐνδῡνεύωσῐ(ν)
optative προκῐνδῡνεύοιμῐ προκῐνδῡνεύοις προκῐνδῡνεύοι προκῐνδῡνεύοιτον προκῐνδῡνευοίτην προκῐνδῡνεύοιμεν προκῐνδῡνεύοιτε προκῐνδῡνεύοιεν
imperative   προκῐνδῡ́νευε προκῐνδῡνευέτω προκῐνδῡνεύετον προκῐνδῡνευέτων   προκῐνδῡνεύετε προκῐνδῡνευόντων
middle/
passive 		indicative προκῐνδῡνεύομαι προκῐνδῡνεύῃ / προκῐνδῡνεύει προκῐνδῡνεύεται προκῐνδῡνεύεσθον προκῐνδῡνεύεσθον προκῐνδῡνευόμεθᾰ προκῐνδῡνεύεσθε προκῐνδῡνεύονται
subjunctive προκῐνδῡνεύωμαι προκῐνδῡνεύῃ προκῐνδῡνεύηται προκῐνδῡνεύησθον προκῐνδῡνεύησθον προκῐνδῡνευώμεθᾰ προκῐνδῡνεύησθε προκῐνδῡνεύωνται
optative προκῐνδῡνευοίμην προκῐνδῡνεύοιο προκῐνδῡνεύοιτο προκῐνδῡνεύοισθον προκῐνδῡνευοίσθην προκῐνδῡνευοίμεθᾰ προκῐνδῡνεύοισθε προκῐνδῡνεύοιντο
imperative   προκῐνδῡνεύου προκῐνδῡνευέσθω προκῐνδῡνεύεσθον προκῐνδῡνευέσθων   προκῐνδῡνεύεσθε προκῐνδῡνευέσθων
active middle/passive
infinitive προκῐνδῡνεύειν προκῐνδῡνεύεσθαι
participle m προκῐνδῡνεύων προκῐνδῡνευόμενος
f προκῐνδῡνεύουσᾰ προκῐνδῡνευομένη
n προκῐνδῡνεῦον προκῐνδῡνευόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: προυκῐνδῡ́νευον, προυκῐνδῡνευόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προυκῐνδῡ́νευον προυκῐνδῡ́νευες προυκῐνδῡ́νευε(ν) προυκῐνδῡνεύετον προυκῐνδῡνευέτην προυκῐνδῡνεύομεν προυκῐνδῡνεύετε προυκῐνδῡ́νευον
middle/
passive 		indicative προυκῐνδῡνευόμην προυκῐνδῡνεύου προυκῐνδῡνεύετο προυκῐνδῡνεύεσθον προυκῐνδῡνευέσθην προυκῐνδῡνευόμεθᾰ προυκῐνδῡνεύεσθε προυκῐνδῡνεύοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: προεκῐνδῡ́νευον, προεκῐνδῡνευόμην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προεκῐνδῡ́νευον προεκῐνδῡ́νευες προεκῐνδῡ́νευε(ν) προεκῐνδῡνεύετον προεκῐνδῡνευέτην προεκῐνδῡνεύομεν προεκῐνδῡνεύετε προεκῐνδῡ́νευον
middle/
passive 		indicative προεκῐνδῡνευόμην προεκῐνδῡνεύου προεκῐνδῡνεύετο προεκῐνδῡνεύεσθον προεκῐνδῡνευέσθην προεκῐνδῡνευόμε(σ)θᾰ προεκῐνδῡνεύεσθε προεκῐνδῡνεύοντο
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: προκῐνδῡνεύσω, προκῐνδῡνεύσομαι, προκῐνδῡνευθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προκῐνδῡνεύσω προκῐνδῡνεύσεις προκῐνδῡνεύσει προκῐνδῡνεύσετον προκῐνδῡνεύσετον προκῐνδῡνεύσομεν προκῐνδῡνεύσετε προκῐνδῡνεύσουσῐ(ν)
optative προκῐνδῡνεύσοιμῐ προκῐνδῡνεύσοις προκῐνδῡνεύσοι προκῐνδῡνεύσοιτον προκῐνδῡνευσοίτην προκῐνδῡνεύσοιμεν προκῐνδῡνεύσοιτε προκῐνδῡνεύσοιεν
middle indicative προκῐνδῡνεύσομαι προκῐνδῡνεύσῃ / προκῐνδῡνεύσει προκῐνδῡνεύσεται προκῐνδῡνεύσεσθον προκῐνδῡνεύσεσθον προκῐνδῡνευσόμεθᾰ προκῐνδῡνεύσεσθε προκῐνδῡνεύσονται
optative προκῐνδῡνευσοίμην προκῐνδῡνεύσοιο προκῐνδῡνεύσοιτο προκῐνδῡνεύσοισθον προκῐνδῡνευσοίσθην προκῐνδῡνευσοίμεθᾰ προκῐνδῡνεύσοισθε προκῐνδῡνεύσοιντο
passive indicative προκῐνδῡνευθήσομαι προκῐνδῡνευθήσῃ προκῐνδῡνευθήσεται προκῐνδῡνευθήσεσθον προκῐνδῡνευθήσεσθον προκῐνδῡνευθησόμεθᾰ προκῐνδῡνευθήσεσθε προκῐνδῡνευθήσονται
optative προκῐνδῡνευθησοίμην προκῐνδῡνευθήσοιο προκῐνδῡνευθήσοιτο προκῐνδῡνευθήσοισθον προκῐνδῡνευθησοίσθην προκῐνδῡνευθησοίμεθᾰ προκῐνδῡνευθήσοισθε προκῐνδῡνευθήσοιντο
active middle passive
infinitive προκῐνδῡνεύσειν προκῐνδῡνεύσεσθαι προκῐνδῡνευθήσεσθαι
participle m προκῐνδῡνεύσων προκῐνδῡνευσόμενος προκῐνδῡνευθησόμενος
f προκῐνδῡνεύσουσᾰ προκῐνδῡνευσομένη προκῐνδῡνευθησομένη
n προκῐνδῡνεῦσον προκῐνδῡνευσόμενον προκῐνδῡνευθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: προυκῐνδῡ́νευσᾰ, προυκῐνδῡνευσᾰ́μην, προυκῐνδῡνεύθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προυκῐνδῡ́νευσᾰ προυκῐνδῡ́νευσᾰς προυκῐνδῡ́νευσε(ν) προυκῐνδῡνεύσᾰτον προυκῐνδῡνευσᾰ́την προυκῐνδῡνεύσᾰμεν προυκῐνδῡνεύσᾰτε προυκῐνδῡ́νευσᾰν
subjunctive προκῐνδῡνεύσω προκῐνδῡνεύσῃς προκῐνδῡνεύσῃ προκῐνδῡνεύσητον προκῐνδῡνεύσητον προκῐνδῡνεύσωμεν προκῐνδῡνεύσητε προκῐνδῡνεύσωσῐ(ν)
optative προκῐνδῡνεύσαιμῐ προκῐνδῡνεύσειᾰς / προκῐνδῡνεύσαις προκῐνδῡνεύσειε(ν) / προκῐνδῡνεύσαι προκῐνδῡνεύσαιτον προκῐνδῡνευσαίτην προκῐνδῡνεύσαιμεν προκῐνδῡνεύσαιτε προκῐνδῡνεύσειᾰν / προκῐνδῡνεύσαιεν
imperative   προκῐνδῡ́νευσον προκῐνδῡνευσᾰ́τω προκῐνδῡνεύσᾰτον προκῐνδῡνευσᾰ́των   προκῐνδῡνεύσᾰτε προκῐνδῡνευσᾰ́ντων
middle indicative προυκῐνδῡνευσᾰ́μην προυκῐνδῡνεύσω προυκῐνδῡνεύσᾰτο προυκῐνδῡνεύσᾰσθον προυκῐνδῡνευσᾰ́σθην προυκῐνδῡνευσᾰ́μεθᾰ προυκῐνδῡνεύσᾰσθε προυκῐνδῡνεύσᾰντο
subjunctive προκῐνδῡνεύσωμαι προκῐνδῡνεύσῃ προκῐνδῡνεύσηται προκῐνδῡνεύσησθον προκῐνδῡνεύσησθον προκῐνδῡνευσώμεθᾰ προκῐνδῡνεύσησθε προκῐνδῡνεύσωνται
optative προκῐνδῡνευσαίμην προκῐνδῡνεύσαιο προκῐνδῡνεύσαιτο προκῐνδῡνεύσαισθον προκῐνδῡνευσαίσθην προκῐνδῡνευσαίμεθᾰ προκῐνδῡνεύσαισθε προκῐνδῡνεύσαιντο
imperative   προκῐνδῡ́νευσαι προκῐνδῡνευσᾰ́σθω προκῐνδῡνεύσᾰσθον προκῐνδῡνευσᾰ́σθων   προκῐνδῡνεύσᾰσθε προκῐνδῡνευσᾰ́σθων
passive indicative προυκῐνδῡνεύθην προυκῐνδῡνεύθης προυκῐνδῡνεύθη προυκῐνδῡνεύθητον προυκῐνδῡνευθήτην προυκῐνδῡνεύθημεν προυκῐνδῡνεύθητε προυκῐνδῡνεύθησᾰν
subjunctive προκῐνδῡνευθῶ προκῐνδῡνευθῇς προκῐνδῡνευθῇ προκῐνδῡνευθῆτον προκῐνδῡνευθῆτον προκῐνδῡνευθῶμεν προκῐνδῡνευθῆτε προκῐνδῡνευθῶσῐ(ν)
optative προκῐνδῡνευθείην προκῐνδῡνευθείης προκῐνδῡνευθείη προκῐνδῡνευθεῖτον / προκῐνδῡνευθείητον προκῐνδῡνευθείτην / προκῐνδῡνευθειήτην προκῐνδῡνευθεῖμεν / προκῐνδῡνευθείημεν προκῐνδῡνευθεῖτε / προκῐνδῡνευθείητε προκῐνδῡνευθεῖεν / προκῐνδῡνευθείησᾰν
imperative   προκῐνδῡνεύθητῐ προκῐνδῡνευθήτω προκῐνδῡνεύθητον προκῐνδῡνευθήτων   προκῐνδῡνεύθητε προκῐνδῡνευθέντων
active middle passive
infinitive προκῐνδῡνεῦσαι προκῐνδῡνεύσᾰσθαι προκῐνδῡνευθῆναι
participle m προκῐνδῡνεύσᾱς προκῐνδῡνευσᾰ́μενος προκῐνδῡνευθείς
f προκῐνδῡνεύσᾱσᾰ προκῐνδῡνευσᾰμένη προκῐνδῡνευθεῖσᾰ
n προκῐνδῡνεῦσᾰν προκῐνδῡνευσᾰ́μενον προκῐνδῡνευθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: προεκῐνδῡ́νευσᾰ, προεκῐνδῡνευσᾰ́μην, προεκῐνδῡνεύθην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προεκῐνδῡ́νευσᾰ προεκῐνδῡ́νευσᾰς προεκῐνδῡ́νευσε(ν) προεκῐνδῡνεύσᾰτον προεκῐνδῡνευσᾰ́την προεκῐνδῡνεύσᾰμεν προεκῐνδῡνεύσᾰτε προεκῐνδῡ́νευσᾰν
subjunctive προκῐνδῡνεύσω,
προκῐνδῡνεύσωμῐ 		προκῐνδῡνεύσῃς,
προκῐνδῡνεύσῃσθᾰ 		προκῐνδῡνεύσῃ,
προκῐνδῡνεύσῃσῐ 		προκῐνδῡνεύσητον προκῐνδῡνεύσητον προκῐνδῡνεύσωμεν προκῐνδῡνεύσητε προκῐνδῡνεύσωσῐ(ν)
optative προκῐνδῡνεύσαιμῐ προκῐνδῡνεύσαις,
προκῐνδῡνεύσαισθᾰ,
προκῐνδῡνεύσειᾰς 		προκῐνδῡνεύσειε(ν) / προκῐνδῡνεύσαι προκῐνδῡνευσεῖτον προκῐνδῡνευσείτην προκῐνδῡνευσεῖμεν προκῐνδῡνευσεῖτε προκῐνδῡνευσεῖεν
imperative   προκῐνδῡ́νευσον προκῐνδῡνευσᾰ́τω προκῐνδῡνεύσᾰτον προκῐνδῡνευσᾰ́των   προκῐνδῡνεύσᾰτε προκῐνδῡνευσᾰ́ντων
middle indicative προεκῐνδῡνευσᾰ́μην προεκῐνδῡνεύσᾰο προεκῐνδῡνεύσᾰτο προεκῐνδῡνεύσᾰσθον προεκῐνδῡνευσᾰ́σθην προεκῐνδῡνευσᾰ́με(σ)θᾰ προεκῐνδῡνεύσᾰσθε προεκῐνδῡνεύσᾰντο
subjunctive προκῐνδῡνεύσωμαι προκῐνδῡνεύσηαι προκῐνδῡνεύσηται προκῐνδῡνεύσησθον προκῐνδῡνεύσησθον προκῐνδῡνευσώμε(σ)θᾰ προκῐνδῡνεύσησθε προκῐνδῡνεύσωνται
optative προκῐνδῡνευσαίμην προκῐνδῡνεύσαιο προκῐνδῡνεύσαιτο προκῐνδῡνεύσαισθον προκῐνδῡνευσαίσθην προκῐνδῡνευσαίμε(σ)θᾰ προκῐνδῡνεύσαισθε προκῐνδῡνευσαίᾰτο
imperative   προκῐνδῡ́νευσαι προκῐνδῡνευσᾰ́σθω προκῐνδῡνεύσᾰσθον προκῐνδῡνευσᾰ́σθων   προκῐνδῡνεύσᾰσθε προκῐνδῡνευσᾰ́σθων
passive indicative προεκῐνδῡνεύθην προεκῐνδῡνεύθης προεκῐνδῡνεύθη προεκῐνδῡνεύθητον προεκῐνδῡνευθήτην προεκῐνδῡνεύθημεν προεκῐνδῡνεύθητε προεκῐνδῡνεύθησᾰν,
προεκῐνδῡ́νευθεν
subjunctive προκῐνδῡνευθῶ προκῐνδῡνευθῇς προκῐνδῡνευθῇ προκῐνδῡνευθῆτον προκῐνδῡνευθῆτον προκῐνδῡνευθῶμεν προκῐνδῡνευθῆτε προκῐνδῡνευθῶσῐ(ν)
optative προκῐνδῡνευθείην προκῐνδῡνευθείης προκῐνδῡνευθείη προκῐνδῡνευθεῖτον / προκῐνδῡνευθείητον προκῐνδῡνευθείτην / προκῐνδῡνευθειήτην προκῐνδῡνευθεῖμεν / προκῐνδῡνευθείημεν προκῐνδῡνευθεῖτε / προκῐνδῡνευθείητε προκῐνδῡνεύθειεν / προκῐνδῡνευθείησᾰν
imperative   προκῐνδῡνεύθητῐ προκῐνδῡνευθήτω προκῐνδῡνεύθητον προκῐνδῡνευθήτων   προκῐνδῡνεύθητε προκῐνδῡνευθέντων
active middle passive
infinitive προκῐνδῡνεῦσαι / προκῐνδῡνευσᾰ́μεν / προκῐνδῡνευσᾰμέναι προκῐνδῡνεύσᾰσθαι προκῐνδῡνευθῆναι / προκῐνδῡνευθήμεναι
participle m προκῐνδῡνεύσᾱς προκῐνδῡνευσᾰ́μενος προκῐνδῡνευθείς
f προκῐνδῡνεύσᾱσᾰ προκῐνδῡνευσᾰμένη προκῐνδῡνευθεῖσᾰ
n προκῐνδῡνεῦσᾰν προκῐνδῡνευσᾰ́μενον προκῐνδῡνευθέν
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: προκεκῐνδῡ́νευκᾰ, προκεκῐνδῡ́νευμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προκεκῐνδῡ́νευκᾰ προκεκῐνδῡ́νευκᾰς προκεκῐνδῡ́νευκε(ν) προκεκῐνδῡνεύκᾰτον προκεκῐνδῡνεύκᾰτον προκεκῐνδῡνεύκᾰμεν προκεκῐνδῡνεύκᾰτε προκεκῐνδῡνεύκᾱσῐ(ν)
subjunctive προκεκῐνδῡνεύκω προκεκῐνδῡνεύκῃς προκεκῐνδῡνεύκῃ προκεκῐνδῡνεύκητον προκεκῐνδῡνεύκητον προκεκῐνδῡνεύκωμεν προκεκῐνδῡνεύκητε προκεκῐνδῡνεύκωσῐ(ν)
optative προκεκῐνδῡνεύκοιμῐ / προκεκῐνδῡνευκοίην προκεκῐνδῡνεύκοις / προκεκῐνδῡνευκοίης προκεκῐνδῡνεύκοι / προκεκῐνδῡνευκοίη προκεκῐνδῡνεύκοιτον προκεκῐνδῡνευκοίτην προκεκῐνδῡνεύκοιμεν προκεκῐνδῡνεύκοιτε προκεκῐνδῡνεύκοιεν
imperative   προκεκῐνδῡ́νευκε προκεκῐνδῡνευκέτω προκεκῐνδῡνεύκετον προκεκῐνδῡνευκέτων   προκεκῐνδῡνεύκετε προκεκῐνδῡνευκόντων
middle/
passive 		indicative προκεκῐνδῡ́νευμαι προκεκῐνδῡ́νευσαι προκεκῐνδῡ́νευται προκεκῐνδῡ́νευσθον προκεκῐνδῡ́νευσθον προκεκῐνδῡνεύμεθᾰ προκεκῐνδῡ́νευσθε προκεκῐνδῡ́νευνται
subjunctive προκεκῐνδῡνευμένος ὦ προκεκῐνδῡνευμένος ᾖς προκεκῐνδῡνευμένος ᾖ προκεκῐνδῡνευμένω ἦτον προκεκῐνδῡνευμένω ἦτον προκεκῐνδῡνευμένοι ὦμεν προκεκῐνδῡνευμένοι ἦτε προκεκῐνδῡνευμένοι ὦσῐ(ν)
optative προκεκῐνδῡνευμένος εἴην προκεκῐνδῡνευμένος εἴης προκεκῐνδῡνευμένος εἴη προκεκῐνδῡνευμένω εἴητον / εἶτον προκεκῐνδῡνευμένω εἰήτην / εἴτην προκεκῐνδῡνευμένοι εἴημεν / εἶμεν προκεκῐνδῡνευμένοι εἴητε / εἶτε προκεκῐνδῡνευμένοι εἴησᾰν / εἶεν
imperative   προκεκῐνδῡ́νευσο προκεκῐνδῡνεύσθω προκεκῐνδῡ́νευσθον προκεκῐνδῡνεύσθων   προκεκῐνδῡ́νευσθε προκεκῐνδῡνεύσθων
active middle/passive
infinitive προκεκῐνδῡνευκέναι προκεκῐνδῡνεῦσθαι
participle m προκεκῐνδῡνευκώς προκεκῐνδῡνευμένος
f προκεκῐνδῡνευκυῖᾰ προκεκῐνδῡνευμένη
n προκεκῐνδῡνευκός προκεκῐνδῡνευμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: προυκεκῐνδῡνεύκειν / προυκεκῐνδῡνεύκη, προυκεκῐνδῡνεύμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προυκεκῐνδῡνεύκειν / προυκεκῐνδῡνεύκη προυκεκῐνδῡνεύκεις / προυκεκῐνδῡνεύκης προυκεκῐνδῡνεύκει(ν) προυκεκῐνδῡνεύκετον προυκεκῐνδῡνευκέτην προυκεκῐνδῡνεύκεμεν προυκεκῐνδῡνεύκετε προυκεκῐνδῡνεύκεσᾰν
middle/
passive 		indicative προυκεκῐνδῡνεύμην προυκεκῐνδῡ́νευσο προυκεκῐνδῡ́νευτο προυκεκῐνδῡ́νευσθον προυκεκῐνδῡνεύσθην προυκεκῐνδῡνεύμεθᾰ προυκεκῐνδῡ́νευσθε προυκεκῐνδῡ́νευντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: προεκεκῐνδῡνεύκειν / προεκεκῐνδῡνεύκη, προεκεκῐνδῡνεύμην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προεκεκῐνδῡνεύκειν / προεκεκῐνδῡνεύκη προεκεκῐνδῡνεύκεις / προεκεκῐνδῡνεύκης προεκεκῐνδῡνεύκει(ν) προεκεκῐνδῡνεύκετον προεκεκῐνδῡνευκέτην προεκεκῐνδῡνεύκεμεν προεκεκῐνδῡνεύκετε προεκεκῐνδῡνεύκεσᾰν
middle/
passive 		indicative προεκεκῐνδῡνεύμην προεκεκῐνδῡ́νευσο προεκεκῐνδῡ́νευτο προεκεκῐνδῡ́νευσθον προεκεκῐνδῡνεύσθην προεκεκῐνδῡνεύμεθᾰ προεκεκῐνδῡ́νευσθε προεκεκῐνδῡ́νευντο
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.