προλύω

Ancient Greek

Etymology

From προ- (pro-, “before”) +‎ λῡ́ω (lū́ō, “loosen, dissolve”)

Pronunciation

 

Verb

προλῡ́ω • (prolū́ō)

  1. to undo, refute before

Conjugation

   Present: προλῡ́ω, προλῡ́ομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προλῡ́ω προλῡ́εις προλῡ́ει προλῡ́ετον προλῡ́ετον προλῡ́ομεν προλῡ́ετε προλῡ́ουσῐ(ν)
subjunctive προλῡ́ω προλῡ́ῃς προλῡ́ῃ προλῡ́ητον προλῡ́ητον προλῡ́ωμεν προλῡ́ητε προλῡ́ωσῐ(ν)
optative προλῡ́οιμῐ προλῡ́οις προλῡ́οι προλῡ́οιτον προλῡοίτην προλῡ́οιμεν προλῡ́οιτε προλῡ́οιεν
imperative   πρόλῡε προλῡέτω προλῡ́ετον προλῡέτων   προλῡ́ετε προλῡόντων
middle/
passive 		indicative προλῡ́ομαι προλῡ́ῃ,
προλῡ́ει 		προλῡ́εται προλῡ́εσθον προλῡ́εσθον προλῡόμεθᾰ προλῡ́εσθε προλῡ́ονται
subjunctive προλῡ́ωμαι προλῡ́ῃ προλῡ́ηται προλῡ́ησθον προλῡ́ησθον προλῡώμεθᾰ προλῡ́ησθε προλῡ́ωνται
optative προλῡοίμην προλῡ́οιο προλῡ́οιτο προλῡ́οισθον προλῡοίσθην προλῡοίμεθᾰ προλῡ́οισθε προλῡ́οιντο
imperative   προλῡ́ου προλῡέσθω προλῡ́εσθον προλῡέσθων   προλῡ́εσθε προλῡέσθων
active middle/passive
infinitive προλῡ́ειν προλῡ́εσθαι
participle m προλῡ́ων προλῡόμενος
f προλῡ́ουσᾰ προλῡομένη
n προλῦον προλῡόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: προέλῡον, προελῡόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προέλῡον προέλῡες προέλῡε(ν) προελῡ́ετον προελῡέτην προελῡ́ομεν προελῡ́ετε προέλῡον
middle/
passive 		indicative προελῡόμην προελῡ́ου προελῡ́ετο προελῡ́εσθον προελῡέσθην προελῡόμεθᾰ προελῡ́εσθε προελῡ́οντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: προλῡ́σω, προλῡ́σομαι, προλῠθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προλῡ́σω προλῡ́σεις προλῡ́σει προλῡ́σετον προλῡ́σετον προλῡ́σομεν προλῡ́σετε προλῡ́σουσῐ(ν)
optative προλῡ́σοιμῐ προλῡ́σοις προλῡ́σοι προλῡ́σοιτον προλῡσοίτην προλῡ́σοιμεν προλῡ́σοιτε προλῡ́σοιεν
middle indicative προλῡ́σομαι προλῡ́σῃ,
προλῡ́σει 		προλῡ́σεται προλῡ́σεσθον προλῡ́σεσθον προλῡσόμεθᾰ προλῡ́σεσθε προλῡ́σονται
optative προλῡσοίμην προλῡ́σοιο προλῡ́σοιτο προλῡ́σοισθον προλῡσοίσθην προλῡσοίμεθᾰ προλῡ́σοισθε προλῡ́σοιντο
passive indicative προλῠθήσομαι προλῠθήσῃ προλῠθήσεται προλῠθήσεσθον προλῠθήσεσθον προλῠθησόμεθᾰ προλῠθήσεσθε προλῠθήσονται
optative προλῠθησοίμην προλῠθήσοιο προλῠθήσοιτο προλῠθήσοισθον προλῠθησοίσθην προλῠθησοίμεθᾰ προλῠθήσοισθε προλῠθήσοιντο
active middle passive
infinitive προλῡ́σειν προλῡ́σεσθαι προλῠθήσεσθαι
participle m προλῡ́σων προλῡσόμενος προλῠθησόμενος
f προλῡ́σουσᾰ προλῡσομένη προλῠθησομένη
n προλῦσον προλῡσόμενον προλῠθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: προέλῡσᾰ, προελῡσᾰ́μην, προελῠ́θην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προέλῡσᾰ προέλῡσᾰς προέλῡσε(ν) προελῡ́σᾰτον προελῡσᾰ́την προελῡ́σᾰμεν προελῡ́σᾰτε προέλῡσᾰν
subjunctive προλῡ́σω προλῡ́σῃς προλῡ́σῃ προλῡ́σητον προλῡ́σητον προλῡ́σωμεν προλῡ́σητε προλῡ́σωσῐ(ν)
optative προλῡ́σαιμῐ προλῡ́σειᾰς,
προλῡ́σαις 		προλῡ́σειε(ν),
προλῡ́σαι 		προλῡ́σαιτον προλῡσαίτην προλῡ́σαιμεν προλῡ́σαιτε προλῡ́σειᾰν,
προλῡ́σαιεν
imperative   πρόλῡσον προλῡσᾰ́τω προλῡ́σᾰτον προλῡσᾰ́των   προλῡ́σᾰτε προλῡσᾰ́ντων
middle indicative προελῡσᾰ́μην προελῡ́σω προελῡ́σᾰτο προελῡ́σᾰσθον προελῡσᾰ́σθην προελῡσᾰ́μεθᾰ προελῡ́σᾰσθε προελῡ́σᾰντο
subjunctive προλῡ́σωμαι προλῡ́σῃ προλῡ́σηται προλῡ́σησθον προλῡ́σησθον προλῡσώμεθᾰ προλῡ́σησθε προλῡ́σωνται
optative προλῡσαίμην προλῡ́σαιο προλῡ́σαιτο προλῡ́σαισθον προλῡσαίσθην προλῡσαίμεθᾰ προλῡ́σαισθε προλῡ́σαιντο
imperative   πρόλῡσαι προλῡσᾰ́σθω προλῡ́σᾰσθον προλῡσᾰ́σθων   προλῡ́σᾰσθε προλῡσᾰ́σθων
passive indicative προελῠ́θην προελῠ́θης προελῠ́θη προελῠ́θητον προελῠθήτην προελῠ́θημεν προελῠ́θητε προελῠ́θησᾰν
subjunctive προλῠθῶ προλῠθῇς προλῠθῇ προλῠθῆτον προλῠθῆτον προλῠθῶμεν προλῠθῆτε προλῠθῶσῐ(ν)
optative προλῠθείην προλῠθείης προλῠθείη προλῠθεῖτον,
προλῠθείητον 		προλῠθείτην,
προλῠθειήτην 		προλῠθεῖμεν,
προλῠθείημεν 		προλῠθεῖτε,
προλῠθείητε 		προλῠθεῖεν,
προλῠθείησᾰν
imperative   προλῠ́θητῐ προλῠθήτω προλῠ́θητον προλῠθήτων   προλῠ́θητε προλῠθέντων
active middle passive
infinitive προλῦσαι προλῡ́σᾰσθαι προλῠθῆναι
participle m προλῡ́σᾱς προλῡσᾰ́μενος προλῠθείς
f προλῡ́σᾱσᾰ προλῡσᾰμένη προλῠθεῖσᾰ
n προλῦσᾰν προλῡσᾰ́μενον προλῠθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: προλέλῠκᾰ, προλέλῠμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προλέλῠκᾰ προλέλῠκᾰς προλέλῠκε(ν) προλελῠ́κᾰτον προλελῠ́κᾰτον προλελῠ́κᾰμεν προλελῠ́κᾰτε προλελῠ́κᾱσῐ(ν)
subjunctive προλελῠ́κω προλελῠ́κῃς προλελῠ́κῃ προλελῠ́κητον προλελῠ́κητον προλελῠ́κωμεν προλελῠ́κητε προλελῠ́κωσῐ(ν)
optative προλελῠ́κοιμῐ,
προλελῠκοίην 		προλελῠ́κοις,
προλελῠκοίης 		προλελῠ́κοι,
προλελῠκοίη 		προλελῠ́κοιτον προλελῠκοίτην προλελῠ́κοιμεν προλελῠ́κοιτε προλελῠ́κοιεν
imperative   προλέλῠκε προλελῠκέτω προλελῠ́κετον προλελῠκέτων   προλελῠ́κετε προλελῠκόντων
middle/
passive 		indicative προλέλῠμαι προλέλῠσαι προλέλῠται προλέλῠσθον προλέλῠσθον προλελῠ́μεθᾰ προλέλῠσθε προλέλῠνται
subjunctive προλελῠμένος ὦ προλελῠμένος ᾖς προλελῠμένος ᾖ προλελῠμένω ἦτον προλελῠμένω ἦτον προλελῠμένοι ὦμεν προλελῠμένοι ἦτε προλελῠμένοι ὦσῐ(ν)
optative προλελῠμένος εἴην προλελῠμένος εἴης προλελῠμένος εἴη προλελῠμένω εἴητον/εἶτον προλελῠμένω εἰήτην/εἴτην προλελῠμένοι εἴημεν/εἶμεν προλελῠμένοι εἴητε/εἶτε προλελῠμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   προλέλῠσο προλελῠ́σθω προλέλῠσθον προλελῠ́σθων   προλέλῠσθε προλελῠ́σθων
active middle/passive
infinitive προλελῠκέναι προλελῠ́σθαι
participle m προλελῠκώς προλελῠμένος
f προλελῠκυῖᾰ προλελῠμένη
n προλελῠκός προλελῠμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: προελελῠ́κειν, προελελῠ́μην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προελελῠ́κειν,
προελελῠ́κη 		προελελῠ́κεις,
προελελῠ́κης 		προελελῠ́κει(ν) προελελῠ́κετον προελελῠκέτην προελελῠ́κεμεν προελελῠ́κετε προελελῠ́κεσᾰν
middle/
passive 		indicative προελελῠ́μην προελέλῠσο προελέλῠτο προελέλῠσθον προελελῠ́σθην προελελῠ́μεθᾰ προελέλῠσθε προελέλῠντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future perfect: προλελῡ́σομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive 		indicative προλελῡ́σομαι προλελῡ́σῃ,
προλελῡ́σει 		προλελῡ́σεται προλελῡ́σεσθον προλελῡ́σεσθον προλελῡσόμεθᾰ προλελῡ́σεσθε προλελῡ́σονται
optative προλελῡσοίμην προλελῡ́σοιο προλελῡ́σοιτο προλελῡ́σοισθον προλελῡσοίσθην προλελῡσοίμεθᾰ προλελῡ́σοισθε προλελῡ́σοιντο
middle/passive
infinitive προλελῡ́σεσθαι
participle m προλελῡσόμενος
f προλελῡσομένη
n προλελῡσόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.