προξενώ

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek προξενῶ (proxenô, “to be a consul, to deal with matters”).[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /pɾo.kseˈno/
  • Hyphenation: προ‧ξε‧νώ

Verb

προξενώ • (proxenó) (past προξένησα, passive προξενούμαι, p‑past προξενήθηκα)

  1. (transitive) to cause
    Synonym: προκαλώ (prokaló)

Conjugation

προξενώ, προξενούμαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg προξενήσω προξενούμαι προξενηθώ
2 sg προξενείς προξενήσεις προξενείσαι προξενηθείς
3 sg προξενεί προξενήσει προξενείται προξενηθεί
1 pl προξενούμε προξενήσουμε, [-ομε] προξενούμαστε προξενηθούμε
2 pl προξενείτε προξενήσετε προξενείστε προξενηθείτε
3 pl προξενούν(ε) προξενήσουν(ε) προξενούνται προξενηθούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg προξενούσα προξένησα [προξενούμουν(α)] προξενήθηκα
2 sg προξενούσες προξένησες [προξενούσουν(α)] προξενήθηκες
3 sg προξενούσε προξένησε προξενούνταν, {προξενείτο} προξενήθηκε
1 pl προξενούσαμε προξενήσαμε προξενούμασταν, (‑ούμαστε) προξενηθήκαμε
2 pl προξενούσατε προξενήσατε [προξενούσασταν, (‑ούσαστε)] προξενηθήκατε
3 pl προξενούσαν(ε) προξένησαν, προξενήσαν(ε) προξενούνταν, {προξενούντο} προξενήθηκαν, προξενηθήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα ➤ θα προξενήσω ➤ θα προξενούμαι ➤ θα προξενηθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα προξενείς, … θα προξενήσεις, … θα προξενείσαι, … θα προξενηθείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … προξενήσει
  έχω, έχεις, … προξενημένο, ‑η, ‑ο ➤ 		  έχω, έχεις, … προξενηθεί
  είμαι, είσαι, … προξενημένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … προξενήσει
  είχα, είχες, … προξενημένο, ‑η, ‑ο 		  είχα, είχες, … προξενηθεί
  ήμουν, ήσουν, … προξενημένος , ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … προξενήσει
  θα έχω, θα έχεις, … προξενημένο, ‑η, ‑ο 		  θα έχω, θα έχεις, … προξενηθεί
  θα είμαι, θα είσαι, … προξενημένος , ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg — προξένησε — προξενήσου
2 pl προξενείτε προξενήστε προξενείστε προξενηθείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ προξενώντας ➤ προξενούμενος, ‑η, ‑ο ➤
Perfect participle➤ έχοντας προξενήσει ➤ προξενημένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤ προξενήσει προξενηθεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs 		 • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

References

  1. ^ προξενώ, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.