προοφείλω
Ancient Greek
Alternative forms
Etymology
From προ- (pro-) + ὀφείλω (opheílō)).
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /pro.o.pʰěː.lɔː/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /pro.oˈpʰi.lo/
- (4th CE Koine) IPA(key): /pro.oˈɸi.lo/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /pro.oˈfi.lo/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /pro.oˈfi.lo/
Verb
προοφείλω • (proopheílō)
- to owe beforehand, deserve
- (passive voice) to be due beforehand
Inflection
Present: προοφείλω, προοφείλομαι
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | προοφείλω | προοφείλεις | προοφείλει | προοφείλετον | προοφείλετον | προοφείλομεν | προοφείλετε | προοφείλουσῐ(ν) | ||||
| subjunctive | προοφείλω | προοφείλῃς | προοφείλῃ | προοφείλητον | προοφείλητον | προοφείλωμεν | προοφείλητε | προοφείλωσῐ(ν) | |||||
| optative | προοφείλοιμῐ | προοφείλοις | προοφείλοι | προοφείλοιτον | προοφειλοίτην | προοφείλοιμεν | προοφείλοιτε | προοφείλοιεν | |||||
| imperative | προόφειλε | προοφειλέτω | προοφείλετον | προοφειλέτων | προοφείλετε | προοφειλόντων | |||||||
| middle/ passive |
indicative | προοφείλομαι | προοφείλῃ / προοφείλει | προοφείλεται | προοφείλεσθον | προοφείλεσθον | προοφειλόμεθᾰ | προοφείλεσθε | προοφείλονται | ||||
| subjunctive | προοφείλωμαι | προοφείλῃ | προοφείληται | προοφείλησθον | προοφείλησθον | προοφειλώμεθᾰ | προοφείλησθε | προοφείλωνται | |||||
| optative | προοφειλοίμην | προοφείλοιο | προοφείλοιτο | προοφείλοισθον | προοφειλοίσθην | προοφειλοίμεθᾰ | προοφείλοισθε | προοφείλοιντο | |||||
| imperative | προοφείλου | προοφειλέσθω | προοφείλεσθον | προοφειλέσθων | προοφείλεσθε | προοφειλέσθων | |||||||
| active | middle/passive | ||||||||||||
| infinitive | προοφείλειν | προοφείλεσθαι | |||||||||||
| participle | m | προοφείλων | προοφειλόμενος | ||||||||||
| f | προοφείλουσᾰ | προοφειλομένη | |||||||||||
| n | προοφεῖλον | προοφειλόμενον | |||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Imperfect: προώφειλον, προωφειλόμην
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | προώφειλον | προώφειλες | προώφειλε(ν) | προωφείλετον | προωφειλέτην | προωφείλομεν | προωφείλετε | προώφειλον | ||||
| middle/ passive |
indicative | προωφειλόμην | προωφείλου | προωφείλετο | προωφείλεσθον | προωφειλέσθην | προωφειλόμεθᾰ | προωφείλεσθε | προωφείλοντο | ||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Future: προοφειλήσω, προοφειλήσομαι, προοφειληθήσομαι
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | προοφειλήσω | προοφειλήσεις | προοφειλήσει | προοφειλήσετον | προοφειλήσετον | προοφειλήσομεν | προοφειλήσετε | προοφειλήσουσῐ(ν) | ||||
| optative | προοφειλήσοιμῐ | προοφειλήσοις | προοφειλήσοι | προοφειλήσοιτον | προοφειλησοίτην | προοφειλήσοιμεν | προοφειλήσοιτε | προοφειλήσοιεν | |||||
| middle | indicative | προοφειλήσομαι | προοφειλήσῃ / προοφειλήσει | προοφειλήσεται | προοφειλήσεσθον | προοφειλήσεσθον | προοφειλησόμεθᾰ | προοφειλήσεσθε | προοφειλήσονται | ||||
| optative | προοφειλησοίμην | προοφειλήσοιο | προοφειλήσοιτο | προοφειλήσοισθον | προοφειλησοίσθην | προοφειλησοίμεθᾰ | προοφειλήσοισθε | προοφειλήσοιντο | |||||
| passive | indicative | προοφειληθήσομαι | προοφειληθήσῃ | προοφειληθήσεται | προοφειληθήσεσθον | προοφειληθήσεσθον | προοφειληθησόμεθᾰ | προοφειληθήσεσθε | προοφειληθήσονται | ||||
| optative | προοφειληθησοίμην | προοφειληθήσοιο | προοφειληθήσοιτο | προοφειληθήσοισθον | προοφειληθησοίσθην | προοφειληθησοίμεθᾰ | προοφειληθήσοισθε | προοφειληθήσοιντο | |||||
| active | middle | passive | |||||||||||
| infinitive | προοφειλήσειν | προοφειλήσεσθαι | προοφειληθήσεσθαι | ||||||||||
| participle | m | προοφειλήσων | προοφειλησόμενος | προοφειληθησόμενος | |||||||||
| f | προοφειλήσουσᾰ | προοφειλησομένη | προοφειληθησομένη | ||||||||||
| n | προοφειλῆσον | προοφειλησόμενον | προοφειληθησόμενον | ||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Aorist: προωφείλησᾰ, προωφειλησᾰ́μην, προωφειλήθην
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | προωφείλησᾰ | προωφείλησᾰς | προωφείλησε(ν) | προωφειλήσᾰτον | προωφειλησᾰ́την | προωφειλήσᾰμεν | προωφειλήσᾰτε | προωφείλησᾰν | ||||
| subjunctive | προοφειλήσω | προοφειλήσῃς | προοφειλήσῃ | προοφειλήσητον | προοφειλήσητον | προοφειλήσωμεν | προοφειλήσητε | προοφειλήσωσῐ(ν) | |||||
| optative | προοφειλήσαιμῐ | προοφειλήσειᾰς / προοφειλήσαις | προοφειλήσειε(ν) / προοφειλήσαι | προοφειλήσαιτον | προοφειλησαίτην | προοφειλήσαιμεν | προοφειλήσαιτε | προοφειλήσειᾰν / προοφειλήσαιεν | |||||
| imperative | προοφείλησον | προοφειλησᾰ́τω | προοφειλήσᾰτον | προοφειλησᾰ́των | προοφειλήσᾰτε | προοφειλησᾰ́ντων | |||||||
| middle | indicative | προωφειλησᾰ́μην | προωφειλήσω | προωφειλήσᾰτο | προωφειλήσᾰσθον | προωφειλησᾰ́σθην | προωφειλησᾰ́μεθᾰ | προωφειλήσᾰσθε | προωφειλήσᾰντο | ||||
| subjunctive | προοφειλήσωμαι | προοφειλήσῃ | προοφειλήσηται | προοφειλήσησθον | προοφειλήσησθον | προοφειλησώμεθᾰ | προοφειλήσησθε | προοφειλήσωνται | |||||
| optative | προοφειλησαίμην | προοφειλήσαιο | προοφειλήσαιτο | προοφειλήσαισθον | προοφειλησαίσθην | προοφειλησαίμεθᾰ | προοφειλήσαισθε | προοφειλήσαιντο | |||||
| imperative | προοφείλησαι | προοφειλησᾰ́σθω | προοφειλήσᾰσθον | προοφειλησᾰ́σθων | προοφειλήσᾰσθε | προοφειλησᾰ́σθων | |||||||
| passive | indicative | προωφειλήθην | προωφειλήθης | προωφειλήθη | προωφειλήθητον | προωφειληθήτην | προωφειλήθημεν | προωφειλήθητε | προωφειλήθησᾰν | ||||
| subjunctive | προοφειληθῶ | προοφειληθῇς | προοφειληθῇ | προοφειληθῆτον | προοφειληθῆτον | προοφειληθῶμεν | προοφειληθῆτε | προοφειληθῶσῐ(ν) | |||||
| optative | προοφειληθείην | προοφειληθείης | προοφειληθείη | προοφειληθεῖτον / προοφειληθείητον | προοφειληθείτην / προοφειληθειήτην | προοφειληθεῖμεν / προοφειληθείημεν | προοφειληθεῖτε / προοφειληθείητε | προοφειληθεῖεν / προοφειληθείησᾰν | |||||
| imperative | προοφειλήθητῐ | προοφειληθήτω | προοφειλήθητον | προοφειληθήτων | προοφειλήθητε | προοφειληθέντων | |||||||
| active | middle | passive | |||||||||||
| infinitive | προοφειλῆσαι | προοφειλήσᾰσθαι | προοφειληθῆναι | ||||||||||
| participle | m | προοφειλήσᾱς | προοφειλησᾰ́μενος | προοφειληθείς | |||||||||
| f | προοφειλήσᾱσᾰ | προοφειλησᾰμένη | προοφειληθεῖσᾰ | ||||||||||
| n | προοφειλῆσᾰν | προοφειλησᾰ́μενον | προοφειληθέν | ||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Aorist: προώφελον, προωφελόμην
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | προώφελον | προώφελες | προώφελε(ν) | προωφέλετον | προωφελέτην | προωφέλομεν | προωφέλετε | προώφελον | ||||
| subjunctive | προοφέλω | προοφέλῃς | προοφέλῃ | προοφέλητον | προοφέλητον | προοφέλωμεν | προοφέλητε | προοφέλωσῐ(ν) | |||||
| optative | προοφέλοιμῐ | προοφέλοις | προοφέλοι | προοφέλοιτον | προοφελοίτην | προοφέλοιμεν | προοφέλοιτε | προοφέλοιεν | |||||
| imperative | προόφελε | προοφελέτω | προοφέλετον | προοφελέτων | προοφέλετε | προοφελόντων | |||||||
| middle | indicative | προωφελόμην | προωφέλου | προωφέλετο | προωφέλεσθον | προωφελέσθην | προωφελόμεθᾰ | προωφέλεσθε | προωφέλοντο | ||||
| subjunctive | προοφέλωμαι | προοφέλῃ | προοφέληται | προοφέλησθον | προοφέλησθον | προοφελώμεθᾰ | προοφέλησθε | προοφέλωνται | |||||
| optative | προοφελοίμην | προοφέλοιο | προοφέλοιτο | προοφέλοισθον | προοφελοίσθην | προοφελοίμεθᾰ | προοφέλοισθε | προοφέλοιντο | |||||
| imperative | προοφελοῦ | προοφελέσθω | προοφέλεσθον | προοφελέσθων | προοφέλεσθε | προοφελέσθων | |||||||
| active | middle | ||||||||||||
| infinitive | προοφελεῖν | προοφελέσθαι | |||||||||||
| participle | m | προοφελών | προοφελόμενος | ||||||||||
| f | προοφελοῦσᾰ | προοφελομένη | |||||||||||
| n | προοφελόν | προοφελόμενον | |||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Perfect: προωφείληκᾰ
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | προωφείληκᾰ | προωφείληκᾰς | προωφείληκε(ν) | προωφειλήκᾰτον | προωφειλήκᾰτον | προωφειλήκᾰμεν | προωφειλήκᾰτε | προωφειλήκᾱσῐ(ν) | ||||
| subjunctive | προωφειλήκω | προωφειλήκῃς | προωφειλήκῃ | προωφειλήκητον | προωφειλήκητον | προωφειλήκωμεν | προωφειλήκητε | προωφειλήκωσῐ(ν) | |||||
| optative | προωφειλήκοιμῐ / προωφειληκοίην | προωφειλήκοις / προωφειληκοίης | προωφειλήκοι / προωφειληκοίη | προωφειλήκοιτον | προωφειληκοίτην | προωφειλήκοιμεν | προωφειλήκοιτε | προωφειλήκοιεν | |||||
| imperative | προωφείληκε | προωφειληκέτω | προωφειλήκετον | προωφειληκέτων | προωφειλήκετε | προωφειληκόντων | |||||||
| active | |||||||||||||
| infinitive | προωφειληκέναι | ||||||||||||
| participle | m | προωφειληκώς | |||||||||||
| f | προωφειληκυῖᾰ | ||||||||||||
| n | προωφειληκός | ||||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Pluperfect: προωφειλήκειν / προωφειλήκη
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | προωφειλήκειν / προωφειλήκη | προωφειλήκεις / προωφειλήκης | προωφειλήκει(ν) | προωφειλήκετον | προωφειληκέτην | προωφειλήκεμεν | προωφειλήκετε | προωφειλήκεσᾰν | ||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Further reading
- προοφείλω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- “προοφείλω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
- owe idem, page 587.