προπάροιθεν

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pro.pá.roi̯.tʰen/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /proˈpa.ry.tʰen/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /proˈpa.ry.θen/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /proˈpa.ry.θen/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /proˈpa.ri.θen/

Preposition

προπάροιθεν • (propároithen) (governs the genitive)

alternative form of προπάροιθε (propároithe) with movable nu

Adverb

προπάροιθεν • (propároithen)

alternative form of προπάροιθε (propároithe) with movable nu