προπομπός
Greek
Noun
προπομπός • (propompós) m (plural προπομποί)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | προπομπός (propompós) | προπομποί (propompoí) |
| genitive | προπομπού (propompoú) | προπομπών (propompón) |
| accusative | προπομπό (propompó) | προπομπούς (propompoús) |
| vocative | προπομπέ (propompé) | προπομποί (propompoí) |
Synonyms
- πρόδρομος m (pródromos)