προπονητής

Greek

Etymology

First attested around 1896. From προπονώ (proponó) Ancient Greek προπονέω (proponéō)[1]

Noun

προπονητής • (proponitís) m (plural προπονητές, feminine προπονήτρια)

  1. coach, trainer

Declension

Declension of προπονητής
singular plural
nominative προπονητής (proponitís) προπονητές (proponités)
genitive προπονητή (proponití) προπονητών (proponitón)
accusative προπονητή (proponití) προπονητές (proponités)
vocative προπονητή (proponití) προπονητές (proponités)

Synonyms

References

  1. ^ προπονητής - Babiniotis, Georgios (2002) Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας: […] [Dictionary of Modern Greek (language)] (in Greek), 2nd edition, Athens: Kentro Lexikologias [Lexicology Centre], 1st edition 1998, →ISBN.

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.