προσαυδάω

Ancient Greek

Etymology

προσ- (pros-) +‎ αὐδάω (audáō)

Pronunciation

 

Verb

προσαυδάω • (prosaudáō)

  1. to speak to, address
  2. to speak of, speak about

Conjugation

   Present: προσαυδᾰ́ω, προσαυδᾰ́ομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προσαυδᾰ́ω προσαυδᾰ́εις προσαυδᾰ́ει προσαυδᾰ́ετον προσαυδᾰ́ετον προσαυδᾰ́ομεν προσαυδᾰ́ετε προσαυδᾰ́ουσῐ(ν)
subjunctive προσαυδᾰ́ω προσαυδᾰ́ῃς προσαυδᾰ́ῃ προσαυδᾰ́ητον προσαυδᾰ́ητον προσαυδᾰ́ωμεν προσαυδᾰ́ητε προσαυδᾰ́ωσῐ(ν)
optative προσαυδᾰ́οιμῐ προσαυδᾰ́οις προσαυδᾰ́οι προσαυδᾰ́οιτον προσαυδᾰοίτην προσαυδᾰ́οιμεν προσαυδᾰ́οιτε προσαυδᾰ́οιεν
imperative   προσαύδᾰε προσαυδᾰέτω προσαυδᾰ́ετον προσαυδᾰέτων   προσαυδᾰ́ετε προσαυδᾰόντων
middle/
passive 		indicative προσαυδᾰ́ομαι προσαυδᾰ́ῃ / προσαυδᾰ́ει προσαυδᾰ́εται προσαυδᾰ́εσθον προσαυδᾰ́εσθον προσαυδᾰόμεθᾰ προσαυδᾰ́εσθε προσαυδᾰ́ονται
subjunctive προσαυδᾰ́ωμαι προσαυδᾰ́ῃ προσαυδᾰ́ηται προσαυδᾰ́ησθον προσαυδᾰ́ησθον προσαυδᾰώμεθᾰ προσαυδᾰ́ησθε προσαυδᾰ́ωνται
optative προσαυδᾰοίμην προσαυδᾰ́οιο προσαυδᾰ́οιτο προσαυδᾰ́οισθον προσαυδᾰοίσθην προσαυδᾰοίμεθᾰ προσαυδᾰ́οισθε προσαυδᾰ́οιντο
imperative   προσαυδᾰ́ου προσαυδᾰέσθω προσαυδᾰ́εσθον προσαυδᾰέσθων   προσαυδᾰ́εσθε προσαυδᾰέσθων
active middle/passive
infinitive προσαυδᾰ́ειν προσαυδᾰ́εσθαι
participle m προσαυδᾰ́ων προσαυδᾰόμενος
f προσαυδᾰ́ουσᾰ προσαυδᾰομένη
n προσαυδᾰ́ον προσαυδᾰόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: προσαυδῶ, προσαυδῶμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προσαυδῶ προσαυδᾷς προσαυδᾷ προσαυδᾶτον προσαυδᾶτον προσαυδῶμεν προσαυδᾶτε προσαυδῶσῐ(ν)
subjunctive προσαυδῶ προσαυδᾷς προσαυδᾷ προσαυδᾶτον προσαυδᾶτον προσαυδῶμεν προσαυδᾶτε προσαυδῶσῐ(ν)
optative προσαυδῴην / προσαυδῷμῐ προσαυδῴης / προσαυδῷς προσαυδῴη / προσαυδῷ προσαυδῷτον / προσαυδῴητον προσαυδῴτην / προσαυδῳήτην προσαυδῷμεν / προσαυδῴημεν προσαυδῷτε / προσαυδῴητε προσαυδῷεν / προσαυδῴησᾰν
imperative   προσαύδᾱ προσαυδᾱ́τω προσαυδᾶτον προσαυδᾱ́των   προσαυδᾶτε προσαυδώντων
middle/
passive 		indicative προσαυδῶμαι προσαυδᾷ προσαυδᾶται προσαυδᾶσθον προσαυδᾶσθον προσαυδώμεθᾰ προσαυδᾶσθε προσαυδῶνται
subjunctive προσαυδῶμαι προσαυδᾷ προσαυδᾶται προσαυδᾶσθον προσαυδᾶσθον προσαυδώμεθᾰ προσαυδᾶσθε προσαυδῶνται
optative προσαυδῴμην προσαυδῷο προσαυδῷτο προσαυδῷσθον προσαυδῴσθην προσαυδῴμεθᾰ προσαυδῷσθε προσαυδῷντο
imperative   προσαυδῶ προσαυδᾱ́σθω προσαυδᾶσθον προσαυδᾱ́σθων   προσαυδᾶσθε προσαυδᾱ́σθων
active middle/passive
infinitive προσαυδᾶν προσαυδᾶσθαι
participle m προσαυδῶν προσαυδώμενος
f προσαυδῶσᾰ προσαυδωμένη
n προσαυδῶν προσαυδώμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: προσηύδᾰον, προσηυδᾰόμην (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προσηύδᾰον προσηύδᾰες προσηύδᾰε(ν) προσηυδᾰ́ετον προσηυδᾰέτην προσηυδᾰ́ομεν προσηυδᾰ́ετε προσηύδᾰον
middle/
passive 		indicative προσηυδᾰόμην προσηυδᾰ́ου προσηυδᾰ́ετο προσηυδᾰ́εσθον προσηυδᾰέσθην προσηυδᾰόμεθᾰ προσηυδᾰ́εσθε προσηυδᾰ́οντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: προσηύδων, προσηυδώμην (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προσηύδων προσηύδᾱς προσηύδᾱ προσηυδᾶτον προσηυδᾱ́την προσηυδῶμεν προσηυδᾶτε προσηύδων
middle/
passive 		indicative προσηυδώμην προσηυδῶ προσηυδᾶτο προσηυδᾶσθον προσηυδᾱ́σθην προσηυδώμεθᾰ προσηυδᾶσθε προσηυδῶντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: προσαυδήσω, προσαυδήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προσαυδήσω προσαυδήσεις προσαυδήσει προσαυδήσετον προσαυδήσετον προσαυδήσομεν προσαυδήσετε προσαυδήσουσῐ(ν)
optative προσαυδήσοιμῐ προσαυδήσοις προσαυδήσοι προσαυδήσοιτον προσαυδησοίτην προσαυδήσοιμεν προσαυδήσοιτε προσαυδήσοιεν
middle indicative προσαυδήσομαι προσαυδήσῃ / προσαυδήσει προσαυδήσεται προσαυδήσεσθον προσαυδήσεσθον προσαυδησόμεθᾰ προσαυδήσεσθε προσαυδήσονται
optative προσαυδησοίμην προσαυδήσοιο προσαυδήσοιτο προσαυδήσοισθον προσαυδησοίσθην προσαυδησοίμεθᾰ προσαυδήσοισθε προσαυδήσοιντο
active middle
infinitive προσαυδήσειν προσαυδήσεσθαι
participle m προσαυδήσων προσαυδησόμενος
f προσαυδήσουσᾰ προσαυδησομένη
n προσαυδῆσον προσαυδησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: προσηύδησᾰ, προσηυδησᾰ́μην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προσηύδησᾰ προσηύδησᾰς προσηύδησε(ν) προσηυδήσᾰτον προσηυδησᾰ́την προσηυδήσᾰμεν προσηυδήσᾰτε προσηύδησᾰν
subjunctive προσαυδήσω προσαυδήσῃς προσαυδήσῃ προσαυδήσητον προσαυδήσητον προσαυδήσωμεν προσαυδήσητε προσαυδήσωσῐ(ν)
optative προσαυδήσαιμῐ προσαυδήσειᾰς / προσαυδήσαις προσαυδήσειε(ν) / προσαυδήσαι προσαυδήσαιτον προσαυδησαίτην προσαυδήσαιμεν προσαυδήσαιτε προσαυδήσειᾰν / προσαυδήσαιεν
imperative   προσαύδησον προσαυδησᾰ́τω προσαυδήσᾰτον προσαυδησᾰ́των   προσαυδήσᾰτε προσαυδησᾰ́ντων
middle indicative προσηυδησᾰ́μην προσηυδήσω προσηυδήσᾰτο προσηυδήσᾰσθον προσηυδησᾰ́σθην προσηυδησᾰ́μεθᾰ προσηυδήσᾰσθε προσηυδήσᾰντο
subjunctive προσαυδήσωμαι προσαυδήσῃ προσαυδήσηται προσαυδήσησθον προσαυδήσησθον προσαυδησώμεθᾰ προσαυδήσησθε προσαυδήσωνται
optative προσαυδησαίμην προσαυδήσαιο προσαυδήσαιτο προσαυδήσαισθον προσαυδησαίσθην προσαυδησαίμεθᾰ προσαυδήσαισθε προσαυδήσαιντο
imperative   προσαύδησαι προσαυδησᾰ́σθω προσαυδήσᾰσθον προσαυδησᾰ́σθων   προσαυδήσᾰσθε προσαυδησᾰ́σθων
active middle
infinitive προσαυδῆσαι προσαυδήσᾰσθαι
participle m προσαυδήσᾱς προσαυδησᾰ́μενος
f προσαυδήσᾱσᾰ προσαυδησᾰμένη
n προσαυδῆσᾰν προσαυδησᾰ́μενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: προσηύδηκᾰ
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προσηύδηκᾰ προσηύδηκᾰς προσηύδηκε(ν) προσηυδήκᾰτον προσηυδήκᾰτον προσηυδήκᾰμεν προσηυδήκᾰτε προσηυδήκᾱσῐ(ν)
subjunctive προσηυδήκω προσηυδήκῃς προσηυδήκῃ προσηυδήκητον προσηυδήκητον προσηυδήκωμεν προσηυδήκητε προσηυδήκωσῐ(ν)
optative προσηυδήκοιμῐ / προσηυδηκοίην προσηυδήκοις / προσηυδηκοίης προσηυδήκοι / προσηυδηκοίη προσηυδήκοιτον προσηυδηκοίτην προσηυδήκοιμεν προσηυδήκοιτε προσηυδήκοιεν
imperative   προσηύδηκε προσηυδηκέτω προσηυδήκετον προσηυδηκέτων   προσηυδήκετε προσηυδηκόντων
active
infinitive προσηυδηκέναι
participle m προσηυδηκώς
f προσηυδηκυῖᾰ
n προσηυδηκός
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: προσηυδήκειν / προσηυδήκη
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προσηυδήκειν / προσηυδήκη προσηυδήκεις / προσηυδήκης προσηυδήκει(ν) προσηυδήκετον προσηυδηκέτην προσηυδήκεμεν προσηυδήκετε προσηυδήκεσᾰν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.