προσδέω

Ancient Greek

Pronunciation

 

Etymology 1

From προσ- (pros-) +‎ δέω (déō, “to bind”)

Verb

προσδέω • (prosdéō)

  1. (transitive) to bind on, attach
Conjugation
   Present: προσδέω, προσδέομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προσδέω προσδέεις προσδέει προσδέετον προσδέετον προσδέομεν προσδέετε προσδέουσῐ(ν)
subjunctive προσδέω προσδέῃς προσδέῃ προσδέητον προσδέητον προσδέωμεν προσδέητε προσδέωσῐ(ν)
optative προσδέοιμῐ προσδέοις προσδέοι προσδέοιτον προσδεοίτην προσδέοιμεν προσδέοιτε προσδέοιεν
imperative   πρόσδεε προσδεέτω προσδέετον προσδεέτων   προσδέετε προσδεόντων
middle/
passive 		indicative προσδέομαι προσδέῃ,
προσδέει 		προσδέεται προσδέεσθον προσδέεσθον προσδεόμεθᾰ προσδέεσθε προσδέονται
subjunctive προσδέωμαι προσδέῃ προσδέηται προσδέησθον προσδέησθον προσδεώμεθᾰ προσδέησθε προσδέωνται
optative προσδεοίμην προσδέοιο προσδέοιτο προσδέοισθον προσδεοίσθην προσδεοίμεθᾰ προσδέοισθε προσδέοιντο
imperative   προσδέου προσδεέσθω προσδέεσθον προσδεέσθων   προσδέεσθε προσδεέσθων
active middle/passive
infinitive προσδέειν προσδέεσθαι
participle m προσδέων προσδεόμενος
f προσδέουσᾰ προσδεομένη
n προσδέον προσδεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: προσδῶ, προσδοῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προσδῶ προσδεῖς προσδεῖ προσδεῖτον προσδεῖτον προσδοῦμεν προσδεῖτε προσδοῦσῐ(ν)
subjunctive προσδῶ προσδῇς προσδῇ προσδῆτον προσδῆτον προσδῶμεν προσδῆτε προσδῶσῐ(ν)
optative προσδοίην,
προσδοῖμῐ 		προσδοίης,
προσδοῖς 		προσδοίη,
προσδοῖ 		προσδοῖτον,
προσδοίητον 		προσδοίτην,
προσδοιήτην 		προσδοῖμεν,
προσδοίημεν 		προσδοῖτε,
προσδοίητε 		προσδοῖεν,
προσδοίησᾰν
imperative   πρόσδει προσδείτω προσδεῖτον προσδείτων   προσδεῖτε προσδούντων
middle/
passive 		indicative προσδοῦμαι προσδεῖ,
προσδῇ 		προσδεῖται προσδεῖσθον προσδεῖσθον προσδούμεθᾰ προσδεῖσθε προσδοῦνται
subjunctive προσδῶμαι προσδῇ προσδῆται προσδῆσθον προσδῆσθον προσδώμεθᾰ προσδῆσθε προσδῶνται
optative προσδοίμην προσδοῖο προσδοῖτο προσδοῖσθον προσδοίσθην προσδοίμεθᾰ προσδοῖσθε προσδοῖντο
imperative   προσδοῦ προσδείσθω προσδεῖσθον προσδείσθων   προσδεῖσθε προσδείσθων
active middle/passive
infinitive προσδεῖν προσδεῖσθαι
participle m προσδῶν προσδούμενος
f προσδοῦσᾰ προσδουμένη
n προσδοῦν προσδούμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: προσέδεον, προσεδεόμην (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προσέδεον προσέδεες προσέδεε(ν) προσεδέετον προσεδεέτην προσεδέομεν προσεδέετε προσέδεον
middle/
passive 		indicative προσεδεόμην προσεδέου προσεδέετο προσεδέεσθον προσεδεέσθην προσεδεόμεθᾰ προσεδέεσθε προσεδέοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: προσέδουν, προσεδούμην (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προσέδουν προσέδεις προσέδει προσεδεῖτον προσεδείτην προσεδοῦμεν προσεδεῖτε προσέδουν
middle/
passive 		indicative προσεδούμην προσεδοῦ προσεδεῖτο προσεδεῖσθον προσεδείσθην προσεδούμεθᾰ προσεδεῖσθε προσεδοῦντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: προσδήσω, προσδήσομαι, προσδεθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προσδήσω προσδήσεις προσδήσει προσδήσετον προσδήσετον προσδήσομεν προσδήσετε προσδήσουσῐ(ν)
optative προσδήσοιμῐ προσδήσοις προσδήσοι προσδήσοιτον προσδησοίτην προσδήσοιμεν προσδήσοιτε προσδήσοιεν
middle indicative προσδήσομαι προσδήσῃ,
προσδήσει 		προσδήσεται προσδήσεσθον προσδήσεσθον προσδησόμεθᾰ προσδήσεσθε προσδήσονται
optative προσδησοίμην προσδήσοιο προσδήσοιτο προσδήσοισθον προσδησοίσθην προσδησοίμεθᾰ προσδήσοισθε προσδήσοιντο
passive indicative προσδεθήσομαι προσδεθήσῃ προσδεθήσεται προσδεθήσεσθον προσδεθήσεσθον προσδεθησόμεθᾰ προσδεθήσεσθε προσδεθήσονται
optative προσδεθησοίμην προσδεθήσοιο προσδεθήσοιτο προσδεθήσοισθον προσδεθησοίσθην προσδεθησοίμεθᾰ προσδεθήσοισθε προσδεθήσοιντο
active middle passive
infinitive προσδήσειν προσδήσεσθαι προσδεθήσεσθαι
participle m προσδήσων προσδησόμενος προσδεθησόμενος
f προσδήσουσᾰ προσδησομένη προσδεθησομένη
n προσδῆσον προσδησόμενον προσδεθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: προσέδησᾰ, προσεδησᾰ́μην, προσεδέθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προσέδησᾰ προσέδησᾰς προσέδησε(ν) προσεδήσᾰτον προσεδησᾰ́την προσεδήσᾰμεν προσεδήσᾰτε προσέδησᾰν
subjunctive προσδήσω προσδήσῃς προσδήσῃ προσδήσητον προσδήσητον προσδήσωμεν προσδήσητε προσδήσωσῐ(ν)
optative προσδήσαιμῐ προσδήσειᾰς,
προσδήσαις 		προσδήσειε(ν),
προσδήσαι 		προσδήσαιτον προσδησαίτην προσδήσαιμεν προσδήσαιτε προσδήσειᾰν,
προσδήσαιεν
imperative   πρόσδησον προσδησᾰ́τω προσδήσᾰτον προσδησᾰ́των   προσδήσᾰτε προσδησᾰ́ντων
middle indicative προσεδησᾰ́μην προσεδήσω προσεδήσᾰτο προσεδήσᾰσθον προσεδησᾰ́σθην προσεδησᾰ́μεθᾰ προσεδήσᾰσθε προσεδήσᾰντο
subjunctive προσδήσωμαι προσδήσῃ προσδήσηται προσδήσησθον προσδήσησθον προσδησώμεθᾰ προσδήσησθε προσδήσωνται
optative προσδησαίμην προσδήσαιο προσδήσαιτο προσδήσαισθον προσδησαίσθην προσδησαίμεθᾰ προσδήσαισθε προσδήσαιντο
imperative   πρόσδησαι προσδησᾰ́σθω προσδήσᾰσθον προσδησᾰ́σθων   προσδήσᾰσθε προσδησᾰ́σθων
passive indicative προσεδέθην προσεδέθης προσεδέθη προσεδέθητον προσεδεθήτην προσεδέθημεν προσεδέθητε προσεδέθησᾰν
subjunctive προσδεθῶ προσδεθῇς προσδεθῇ προσδεθῆτον προσδεθῆτον προσδεθῶμεν προσδεθῆτε προσδεθῶσῐ(ν)
optative προσδεθείην προσδεθείης προσδεθείη προσδεθεῖτον,
προσδεθείητον 		προσδεθείτην,
προσδεθειήτην 		προσδεθεῖμεν,
προσδεθείημεν 		προσδεθεῖτε,
προσδεθείητε 		προσδεθεῖεν,
προσδεθείησᾰν
imperative   προσδέθητῐ προσδεθήτω προσδέθητον προσδεθήτων   προσδέθητε προσδεθέντων
active middle passive
infinitive προσδῆσαι προσδήσᾰσθαι προσδεθῆναι
participle m προσδήσᾱς προσδησᾰ́μενος προσδεθείς
f προσδήσᾱσᾰ προσδησᾰμένη προσδεθεῖσᾰ
n προσδῆσᾰν προσδησᾰ́μενον προσδεθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Etymology 2

From προσ- (pros-) +‎ δέω (déō, “to lack”)

Alternative forms

  • ποτιδεύομαι (potideúomai) — Doric

Verb

προσδέω • (prosdéō)

  1. (active voice)
    1. to need besides [with genitive]
  2. (middle voice)
    1. to be in want of, stand in need of, require besides [with genitive]
    2. to desire also [with infinitive]
    3. to beg or ask [with genitive ‘of’]
    4. to entreat [with accusative and infinitive ‘someone to do something’]
Conjugation
   Present: προσδέω, προσδέομαι (Contracted only to ει)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προσδέω προσδεῖς προσδεῖ προσδεῖτον προσδεῖτον προσδέομεν προσδεῖτε προσδέουσῐ(ν)
subjunctive προσδέω προσδέῃς προσδέῃ προσδέητον προσδέητον προσδέωμεν προσδέητε προσδέωσῐ(ν)
optative προσδέοιμῐ προσδέοις προσδέοι προσδέοιτον προσδεοίτην προσδέοιμεν προσδέοιτε προσδέοιεν
imperative   προσδεῖ προσδείτω προσδεῖτον προσδείτων   προσδεῖτε προσδεόντων
middle/
passive 		indicative προσδέομαι προσδέῃ,
δεῖ 		προσδεῖται προσδεῖσθον προσδεῖσθον προσδεόμεθᾰ προσδεῖσθε προσδέονται
subjunctive προσδέωμαι προσδέῃ προσδέηται προσδέησθον προσδέησθον προσδεώμεθᾰ προσδέησθε προσδέωνται
optative προσδεοίμην προσδέοιο προσδέοιτο προσδέοισθον προσδεοίσθην προσδεοίμεθᾰ προσδέοισθε προσδέοιντο
imperative   προσδέου προσδείσθω προσδεῖσθον προσδείσθων   προσδεῖσθε προσδείσθων
active middle/passive
infinitive προσδεῖν προσδεῖσθαι
participle m προσδέων προσδεόμενος
f προσδέουσᾰ προσδεομένη
n προσδέον προσδεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: προσδέω, προσδέομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προσδέω προσδέεις προσδέει προσδέετον προσδέετον προσδέομεν προσδέετε προσδέουσῐ(ν)
subjunctive προσδέω προσδέῃς προσδέῃ προσδέητον προσδέητον προσδέωμεν προσδέητε προσδέωσῐ(ν)
optative προσδέοιμῐ προσδέοις προσδέοι προσδέοιτον προσδεοίτην προσδέοιμεν προσδέοιτε προσδέοιεν
imperative   πρόσδεε προσδεέτω προσδέετον προσδεέτων   προσδέετε προσδεόντων
middle/
passive 		indicative προσδέομαι προσδέῃ,
προσδέει 		προσδέεται προσδέεσθον προσδέεσθον προσδεόμεθᾰ προσδέεσθε προσδέονται
subjunctive προσδέωμαι προσδέῃ προσδέηται προσδέησθον προσδέησθον προσδεώμεθᾰ προσδέησθε προσδέωνται
optative προσδεοίμην προσδέοιο προσδέοιτο προσδέοισθον προσδεοίσθην προσδεοίμεθᾰ προσδέοισθε προσδέοιντο
imperative   προσδέου προσδεέσθω προσδέεσθον προσδεέσθων   προσδέεσθε προσδεέσθων
active middle/passive
infinitive προσδέειν προσδέεσθαι
participle m προσδέων προσδεόμενος
f προσδέουσᾰ προσδεομένη
n προσδέον προσδεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: προσέδεον, προσεδεόμην (Contracted only to ει)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προσέδεον προσέδεις προσέδει(ν) προσεδεῖτον προσεδείτην προσεδέομεν προσεδεῖτε προσέδεον
middle/
passive 		indicative προσεδεόμην προσεδέου προσεδεῖτο προσεδεῖσθον προσεδείσθην προσεδεόμεθᾰ προσεδεῖσθε προσεδέοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: προσέδεον, προσεδεόμην (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προσέδεον προσέδεες προσέδεε(ν) προσεδέετον προσεδεέτην προσεδέομεν προσεδέετε προσέδεον
middle/
passive 		indicative προσεδεόμην προσεδέου προσεδέετο προσεδέεσθον προσεδεέσθην προσεδεόμεθᾰ προσεδέεσθε προσεδέοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: προσδεήσω, προσδεήσομαι, προσδεηθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προσδεήσω προσδεήσεις προσδεήσει προσδεήσετον προσδεήσετον προσδεήσομεν προσδεήσετε προσδεήσουσῐ(ν)
optative προσδεήσοιμῐ προσδεήσοις προσδεήσοι προσδεήσοιτον προσδεησοίτην προσδεήσοιμεν προσδεήσοιτε προσδεήσοιεν
middle indicative προσδεήσομαι προσδεήσῃ,
προσδεήσει 		προσδεήσεται προσδεήσεσθον προσδεήσεσθον προσδεησόμεθᾰ προσδεήσεσθε προσδεήσονται
optative προσδεησοίμην προσδεήσοιο προσδεήσοιτο προσδεήσοισθον προσδεησοίσθην προσδεησοίμεθᾰ προσδεήσοισθε προσδεήσοιντο
passive indicative προσδεηθήσομαι προσδεηθήσῃ προσδεηθήσεται προσδεηθήσεσθον προσδεηθήσεσθον προσδεηθησόμεθᾰ προσδεηθήσεσθε προσδεηθήσονται
optative προσδεηθησοίμην προσδεηθήσοιο προσδεηθήσοιτο προσδεηθήσοισθον προσδεηθησοίσθην προσδεηθησοίμεθᾰ προσδεηθήσοισθε προσδεηθήσοιντο
active middle passive
infinitive προσδεήσειν προσδεήσεσθαι προσδεηθήσεσθαι
participle m προσδεήσων προσδεησόμενος προσδεηθησόμενος
f προσδεήσουσᾰ προσδεησομένη προσδεηθησομένη
n προσδεῆσον προσδεησόμενον προσδεηθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: προσεδέησᾰ, προσεδεησᾰ́μην, προσεδεήθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προσεδέησᾰ προσεδέησᾰς προσεδέησε(ν) προσεδεήσᾰτον προσεδεησᾰ́την προσεδεήσᾰμεν προσεδεήσᾰτε προσεδέησᾰν
subjunctive προσδεήσω προσδεήσῃς προσδεήσῃ προσδεήσητον προσδεήσητον προσδεήσωμεν προσδεήσητε προσδεήσωσῐ(ν)
optative προσδεήσαιμῐ προσδεήσειᾰς,
προσδεήσαις 		προσδεήσειε(ν),
προσδεήσαι 		προσδεήσαιτον προσδεησαίτην προσδεήσαιμεν προσδεήσαιτε προσδεήσειᾰν,
προσδεήσαιεν
imperative   προσδέησον προσδεησᾰ́τω προσδεήσᾰτον προσδεησᾰ́των   προσδεήσᾰτε προσδεησᾰ́ντων
middle indicative προσεδεησᾰ́μην προσεδεήσω προσεδεήσᾰτο προσεδεήσᾰσθον προσεδεησᾰ́σθην προσεδεησᾰ́μεθᾰ προσεδεήσᾰσθε προσεδεήσᾰντο
subjunctive προσδεήσωμαι προσδεήσῃ προσδεήσηται προσδεήσησθον προσδεήσησθον προσδεησώμεθᾰ προσδεήσησθε προσδεήσωνται
optative προσδεησαίμην προσδεήσαιο προσδεήσαιτο προσδεήσαισθον προσδεησαίσθην προσδεησαίμεθᾰ προσδεήσαισθε προσδεήσαιντο
imperative   προσδέησαι προσδεησᾰ́σθω προσδεήσᾰσθον προσδεησᾰ́σθων   προσδεήσᾰσθε προσδεησᾰ́σθων
passive indicative προσεδεήθην προσεδεήθης προσεδεήθη προσεδεήθητον προσεδεηθήτην προσεδεήθημεν προσεδεήθητε προσεδεήθησᾰν
subjunctive προσδεηθῶ προσδεηθῇς προσδεηθῇ προσδεηθῆτον προσδεηθῆτον προσδεηθῶμεν προσδεηθῆτε προσδεηθῶσῐ(ν)
optative προσδεηθείην προσδεηθείης προσδεηθείη προσδεηθεῖτον,
προσδεηθείητον 		προσδεηθείτην,
προσδεηθειήτην 		προσδεηθεῖμεν,
προσδεηθείημεν 		προσδεηθεῖτε,
προσδεηθείητε 		προσδεηθεῖεν,
προσδεηθείησᾰν
imperative   προσδεήθητῐ προσδεηθήτω προσδεήθητον προσδεηθήτων   προσδεήθητε προσδεηθέντων
active middle passive
infinitive προσδεῆσαι προσδεήσᾰσθαι προσδεηθῆναι
participle m προσδεήσᾱς προσδεησᾰ́μενος προσδεηθείς
f προσδεήσᾱσᾰ προσδεησᾰμένη προσδεηθεῖσᾰ
n προσδεῆσᾰν προσδεησᾰ́μενον προσδεηθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.