προσκαθέζομαι

Ancient Greek

Etymology

προσ- (pros-, “in front”) +‎ καθέζομαι (kathézomai, “to sit down”)

Pronunciation

 

Verb

προσκᾰθέζομαι • (proskăthézomai)

  1. to besiege, beleaguer

Conjugation

   Present: προσκᾰθέζομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive 		indicative προσκᾰθέζομαι προσκᾰθέζῃ / προσκᾰθέζει προσκᾰθέζεται προσκᾰθέζεσθον προσκᾰθέζεσθον προσκᾰθεζόμεθᾰ προσκᾰθέζεσθε προσκᾰθέζονται
subjunctive προσκᾰθέζωμαι προσκᾰθέζῃ προσκᾰθέζηται προσκᾰθέζησθον προσκᾰθέζησθον προσκᾰθεζώμεθᾰ προσκᾰθέζησθε προσκᾰθέζωνται
optative προσκᾰθεζοίμην προσκᾰθέζοιο προσκᾰθέζοιτο προσκᾰθέζοισθον προσκᾰθεζοίσθην προσκᾰθεζοίμεθᾰ προσκᾰθέζοισθε προσκᾰθέζοιντο
imperative   προσκᾰθέζου προσκᾰθεζέσθω προσκᾰθέζεσθον προσκᾰθεζέσθων   προσκᾰθέζεσθε προσκᾰθεζέσθων
middle/passive
infinitive προσκᾰθέζεσθαι
participle m προσκᾰθεζόμενος
f προσκᾰθεζομένη
n προσκᾰθεζόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: προσκᾰθεζόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive 		indicative προσκᾰθεζόμην προσκᾰθέζου προσκᾰθέζετο προσκᾰθέζεσθον προσκᾰθεζέσθην προσκᾰθεζόμεθᾰ προσκᾰθέζεσθε προσκᾰθέζοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: προσκᾰθεζόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative προσκᾰθεζόμην προσκᾰθέζου προσκᾰθέζετο προσκᾰθέζεσθον προσκᾰθεζέσθην προσκᾰθεζόμεθᾰ προσκᾰθέζεσθε προσκᾰθέζοντο
subjunctive προσκᾰθέζωμαι προσκᾰθέζῃ προσκᾰθέζηται προσκᾰθέζησθον προσκᾰθέζησθον προσκᾰθεζώμεθᾰ προσκᾰθέζησθε προσκᾰθέζωνται
optative προσκᾰθεζοίμην προσκᾰθέζοιο προσκᾰθέζοιτο προσκᾰθέζοισθον προσκᾰθεζοίσθην προσκᾰθεζοίμεθᾰ προσκᾰθέζοισθε προσκᾰθέζοιντο
imperative   προσκᾰθεζοῦ προσκᾰθεζέσθω προσκᾰθέζεσθον προσκᾰθεζέσθων   προσκᾰθέζεσθε προσκᾰθεζέσθων
middle
infinitive προσκᾰθεζέσθαι
participle m προσκᾰθεζόμενος
f προσκᾰθεζομένη
n προσκᾰθεζόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.