προσπέμπω

Ancient Greek

Etymology

From προσ- (pros-) +‎ πέμπω (pémpō)

Pronunciation

 

Verb

προσπέμπω • (prospémpō)

  1. to send to

Conjugation

   Present: προσπέμπω, προσπέμπομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προσπέμπω προσπέμπεις προσπέμπει προσπέμπετον προσπέμπετον προσπέμπομεν προσπέμπετε προσπέμπουσῐ(ν)
subjunctive προσπέμπω προσπέμπῃς προσπέμπῃ προσπέμπητον προσπέμπητον προσπέμπωμεν προσπέμπητε προσπέμπωσῐ(ν)
optative προσπέμποιμῐ προσπέμποις προσπέμποι προσπέμποιτον προσπεμποίτην προσπέμποιμεν προσπέμποιτε προσπέμποιεν
imperative   πρόσπεμπε προσπεμπέτω προσπέμπετον προσπεμπέτων   προσπέμπετε προσπεμπόντων
middle/
passive 		indicative προσπέμπομαι προσπέμπῃ / προσπέμπει προσπέμπεται προσπέμπεσθον προσπέμπεσθον προσπεμπόμεθᾰ προσπέμπεσθε προσπέμπονται
subjunctive προσπέμπωμαι προσπέμπῃ προσπέμπηται προσπέμπησθον προσπέμπησθον προσπεμπώμεθᾰ προσπέμπησθε προσπέμπωνται
optative προσπεμποίμην προσπέμποιο προσπέμποιτο προσπέμποισθον προσπεμποίσθην προσπεμποίμεθᾰ προσπέμποισθε προσπέμποιντο
imperative   προσπέμπου προσπεμπέσθω προσπέμπεσθον προσπεμπέσθων   προσπέμπεσθε προσπεμπέσθων
active middle/passive
infinitive προσπέμπειν προσπέμπεσθαι
participle m προσπέμπων προσπεμπόμενος
f προσπέμπουσᾰ προσπεμπομένη
n προσπέμπον προσπεμπόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: προσέπεμπον, προσεπεμπόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προσέπεμπον προσέπεμπες προσέπεμπε(ν) προσεπέμπετον προσεπεμπέτην προσεπέμπομεν προσεπέμπετε προσέπεμπον
middle/
passive 		indicative προσεπεμπόμην προσεπέμπου προσεπέμπετο προσεπέμπεσθον προσεπεμπέσθην προσεπεμπόμεθᾰ προσεπέμπεσθε προσεπέμποντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: προσπέμψω, προσπέμψομαι, προσπεμφθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προσπέμψω προσπέμψεις προσπέμψει προσπέμψετον προσπέμψετον προσπέμψομεν προσπέμψετε προσπέμψουσῐ(ν)
optative προσπέμψοιμῐ προσπέμψοις προσπέμψοι προσπέμψοιτον προσπεμψοίτην προσπέμψοιμεν προσπέμψοιτε προσπέμψοιεν
middle indicative προσπέμψομαι προσπέμψῃ / προσπέμψει προσπέμψεται προσπέμψεσθον προσπέμψεσθον προσπεμψόμεθᾰ προσπέμψεσθε προσπέμψονται
optative προσπεμψοίμην προσπέμψοιο προσπέμψοιτο προσπέμψοισθον προσπεμψοίσθην προσπεμψοίμεθᾰ προσπέμψοισθε προσπέμψοιντο
passive indicative προσπεμφθήσομαι προσπεμφθήσῃ προσπεμφθήσεται προσπεμφθήσεσθον προσπεμφθήσεσθον προσπεμφθησόμεθᾰ προσπεμφθήσεσθε προσπεμφθήσονται
optative προσπεμφθησοίμην προσπεμφθήσοιο προσπεμφθήσοιτο προσπεμφθήσοισθον προσπεμφθησοίσθην προσπεμφθησοίμεθᾰ προσπεμφθήσοισθε προσπεμφθήσοιντο
active middle passive
infinitive προσπέμψειν προσπέμψεσθαι προσπεμφθήσεσθαι
participle m προσπέμψων προσπεμψόμενος προσπεμφθησόμενος
f προσπέμψουσᾰ προσπεμψομένη προσπεμφθησομένη
n προσπέμψον προσπεμψόμενον προσπεμφθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: προσέπεμψᾰ, προσεπεμψᾰ́μην, προσεπέμφθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προσέπεμψᾰ προσέπεμψᾰς προσέπεμψε(ν) προσεπέμψᾰτον προσεπεμψᾰ́την προσεπέμψᾰμεν προσεπέμψᾰτε προσέπεμψᾰν
subjunctive προσπέμψω προσπέμψῃς προσπέμψῃ προσπέμψητον προσπέμψητον προσπέμψωμεν προσπέμψητε προσπέμψωσῐ(ν)
optative προσπέμψαιμῐ προσπέμψειᾰς / προσπέμψαις προσπέμψειε(ν) / προσπέμψαι προσπέμψαιτον προσπεμψαίτην προσπέμψαιμεν προσπέμψαιτε προσπέμψειᾰν / προσπέμψαιεν
imperative   πρόσπεμψον προσπεμψᾰ́τω προσπέμψᾰτον προσπεμψᾰ́των   προσπέμψᾰτε προσπεμψᾰ́ντων
middle indicative προσεπεμψᾰ́μην προσεπέμψω προσεπέμψᾰτο προσεπέμψᾰσθον προσεπεμψᾰ́σθην προσεπεμψᾰ́μεθᾰ προσεπέμψᾰσθε προσεπέμψᾰντο
subjunctive προσπέμψωμαι προσπέμψῃ προσπέμψηται προσπέμψησθον προσπέμψησθον προσπεμψώμεθᾰ προσπέμψησθε προσπέμψωνται
optative προσπεμψαίμην προσπέμψαιο προσπέμψαιτο προσπέμψαισθον προσπεμψαίσθην προσπεμψαίμεθᾰ προσπέμψαισθε προσπέμψαιντο
imperative   πρόσπεμψαι προσπεμψᾰ́σθω προσπέμψᾰσθον προσπεμψᾰ́σθων   προσπέμψᾰσθε προσπεμψᾰ́σθων
passive indicative προσεπέμφθην προσεπέμφθης προσεπέμφθη προσεπέμφθητον προσεπεμφθήτην προσεπέμφθημεν προσεπέμφθητε προσεπέμφθησᾰν
subjunctive προσπεμφθῶ προσπεμφθῇς προσπεμφθῇ προσπεμφθῆτον προσπεμφθῆτον προσπεμφθῶμεν προσπεμφθῆτε προσπεμφθῶσῐ(ν)
optative προσπεμφθείην προσπεμφθείης προσπεμφθείη προσπεμφθεῖτον / προσπεμφθείητον προσπεμφθείτην / προσπεμφθειήτην προσπεμφθεῖμεν / προσπεμφθείημεν προσπεμφθεῖτε / προσπεμφθείητε προσπεμφθεῖεν / προσπεμφθείησᾰν
imperative   προσπέμφθητῐ προσπεμφθήτω προσπέμφθητον προσπεμφθήτων   προσπέμφθητε προσπεμφθέντων
active middle passive
infinitive προσπέμψαι προσπέμψᾰσθαι προσπεμφθῆναι
participle m προσπέμψᾱς προσπεμψᾰ́μενος προσπεμφθείς
f προσπέμψᾱσᾰ προσπεμψᾰμένη προσπεμφθεῖσᾰ
n προσπέμψᾰν προσπεμψᾰ́μενον προσπεμφθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.