προσπλέω

Ancient Greek

Alternative forms

προσπλώω (prosplṓō) — Ionic

Etymology

From προ- (pro-) +‎ πλέω (pléō).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pros.plé.ɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /prosˈple.o/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /prosˈple.o/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /prosˈple.o/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /prosˈple.o/

Verb

προσπλέω • (prospléō)

to sail towards or against

Conjugation

Present: προσπλέω, προσπλέομαι (Contracted only in -ει-)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προσπλέω	προσπλεῖς	προσπλεῖ	προσπλεῖτον	προσπλεῖτον	προσπλέομεν	προσπλεῖτε	προσπλέουσῐ(ν)
	subjunctive	προσπλέω	προσπλέῃς	προσπλέῃ	προσπλέητον	προσπλέητον	προσπλέωμεν	προσπλέητε	προσπλέωσῐ(ν)
	optative	προσπλέοιμῐ	προσπλέοις	προσπλέοι	προσπλέοιτον	προσπλεοίτην	προσπλέοιμεν	προσπλέοιτε	προσπλέοιεν
	imperative		προσπλεῖ	προσπλείτω	προσπλεῖτον	προσπλείτων		προσπλεῖτε	προσπλεόντων
middle/ passive	indicative	προσπλέομαι	προσπλέῃ, πλεῖ	προσπλεῖται	προσπλεῖσθον	προσπλεῖσθον	προσπλεόμεθᾰ	προσπλεῖσθε	προσπλέονται
	subjunctive	προσπλέωμαι	προσπλέῃ	προσπλέηται	προσπλέησθον	προσπλέησθον	προσπλεώμεθᾰ	προσπλέησθε	προσπλέωνται
	optative	προσπλεοίμην	προσπλέοιο	προσπλέοιτο	προσπλέοισθον	προσπλεοίσθην	προσπλεοίμεθᾰ	προσπλέοισθε	προσπλέοιντο
	imperative		προσπλέου	προσπλείσθω	προσπλεῖσθον	προσπλείσθων		προσπλεῖσθε	προσπλεέσθων
		active				middle/passive
infinitive		προσπλεῖν				προσπλεῖσθαι
participle	m	προσπλέων				προσπλεόμενος
	f	προσπλέουσᾰ				προσπλεομένη
	n	προσπλέον				προσπλεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Present: προσπλέω, προσπλέομαι (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προσπλέω	προσπλέεις	προσπλέει	προσπλέετον	προσπλέετον	προσπλέομεν	προσπλέετε	προσπλέουσῐ(ν)
	subjunctive	προσπλέω, προσπλέωμῐ	προσπλέῃς, προσπλέῃσθᾰ	προσπλέῃ, προσπλέῃσῐ	προσπλέητον	προσπλέητον	προσπλέωμεν	προσπλέητε	προσπλέωσῐ(ν)
	optative	προσπλέοιμῐ	προσπλέοισ(θᾰ)	προσπλέοι	προσπλέοιτον	προσπλεοίτην	προσπλέοιμεν	προσπλέοιτε	προσπλέοιεν
	imperative		πρόσπλεε	προσπλεέτω	προσπλέετον	προσπλεέτων		προσπλέετε	προσπλεόντων
middle/ passive	indicative	προσπλέομαι	προσπλέεαι	προσπλέεται	προσπλέεσθον	προσπλέεσθον	προσπλεόμε(σ)θᾰ	προσπλέεσθε	προσπλέονται
	subjunctive	προσπλέωμαι	προσπλέηαι	προσπλέηται	προσπλέησθον	προσπλέησθον	προσπλεώμε(σ)θᾰ	προσπλέησθε	προσπλέωνται
	optative	προσπλεοίμην	προσπλέοιο	προσπλέοιτο	προσπλέοισθον	προσπλεοίσθην	προσπλεοίμε(σ)θᾰ	προσπλέοισθε	προσπλεοίᾰτο
	imperative		προσπλέεο	προσπλεέσθω	προσπλέεσθον	προσπλεέσθων		προσπλέεσθε	προσπλεέσθων
		active				middle/passive
infinitive		προσπλέειν / προσπλεέμεν(αι) / προσπλέμεν(αι)				προσπλέεσθαι
participle	m	προσπλέων				προσπλεόμενος
	f	προσπλέουσᾰ				προσπλεομένη
	n	προσπλέον				προσπλεόμενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: προσέπλεον, προσεπλεόμην (Contracted only in -ει-)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προσέπλεον	προσέπλεις	προσέπλει(ν)	προσεπλεῖτον	προσεπλείτην	προσεπλέομεν	προσεπλεῖτε	προσέπλεον
middle/ passive	indicative	προσεπλεόμην	προσεπλέου	προσεπλεῖτο	προσεπλεῖσθον	προσεπλείσθην	προσεπλεόμεθᾰ	προσεπλεῖσθε	προσεπλέοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: πρόσπλεον, προσπλεόμην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πρόσπλεον	πρόσπλεες	πρόσπλεε(ν)	προσπλέετον	προσπλεέτην	προσπλέομεν	προσπλέετε	πρόσπλεον
middle/ passive	indicative	προσπλεόμην	προσπλέου	προσπλέετο	προσπλέεσθον	προσπλεέσθην	προσπλεόμε(σ)θᾰ	προσπλέεσθε	προσπλέοντο
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: προσπλεύσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	προσπλεύσομαι	προσπλεύσῃ / προσπλεύσει	προσπλεύσεται	προσπλεύσεσθον	προσπλεύσεσθον	προσπλευσόμεθᾰ	προσπλεύσεσθε	προσπλεύσονται
middle	optative	προσπλευσοίμην	προσπλεύσοιο	προσπλεύσοιτο	προσπλεύσοισθον	προσπλευσοίσθην	προσπλευσοίμεθᾰ	προσπλεύσοισθε	προσπλεύσοιντο
					middle
infinitive					προσπλεύσεσθαι
participle	m				προσπλευσόμενος
	f				προσπλευσομένη
	n				προσπλευσόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: προσέπλευσᾰ, προσεπλεύσθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προσέπλευσᾰ	προσέπλευσᾰς	προσέπλευσε(ν)	προσεπλεύσᾰτον	προσεπλευσᾰ́την	προσεπλεύσᾰμεν	προσεπλεύσᾰτε	προσέπλευσᾰν
	subjunctive	προσπλεύσω	προσπλεύσῃς	προσπλεύσῃ	προσπλεύσητον	προσπλεύσητον	προσπλεύσωμεν	προσπλεύσητε	προσπλεύσωσῐ(ν)
	optative	προσπλεύσαιμῐ	προσπλεύσειᾰς / προσπλεύσαις	προσπλεύσειε(ν) / προσπλεύσαι	προσπλεύσαιτον	προσπλευσαίτην	προσπλεύσαιμεν	προσπλεύσαιτε	προσπλεύσειᾰν / προσπλεύσαιεν
	imperative		πρόσπλευσον	προσπλευσᾰ́τω	προσπλεύσᾰτον	προσπλευσᾰ́των		προσπλεύσᾰτε	προσπλευσᾰ́ντων
passive	indicative	προσεπλεύσθην	προσεπλεύσθης	προσεπλεύσθη	προσεπλεύσθητον	προσεπλευσθήτην	προσεπλεύσθημεν	προσεπλεύσθητε	προσεπλεύσθησᾰν
	subjunctive	προσπλευσθῶ	προσπλευσθῇς	προσπλευσθῇ	προσπλευσθῆτον	προσπλευσθῆτον	προσπλευσθῶμεν	προσπλευσθῆτε	προσπλευσθῶσῐ(ν)
	optative	προσπλευσθείην	προσπλευσθείης	προσπλευσθείη	προσπλευσθεῖτον / προσπλευσθείητον	προσπλευσθείτην / προσπλευσθειήτην	προσπλευσθεῖμεν / προσπλευσθείημεν	προσπλευσθεῖτε / προσπλευσθείητε	προσπλευσθεῖεν / προσπλευσθείησᾰν
	imperative		προσπλεύσθητῐ	προσπλευσθήτω	προσπλεύσθητον	προσπλευσθήτων		προσπλεύσθητε	προσπλευσθέντων
		active					passive
infinitive		προσπλεῦσαι					προσπλευσθῆναι
participle	m	προσπλεύσᾱς					προσπλευσθείς
	f	προσπλεύσᾱσᾰ					προσπλευσθεῖσᾰ
	n	προσπλεῦσᾰν					προσπλευσθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: προσπέπλευκᾰ, προσπέπλευσμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προσπέπλευκᾰ	προσπέπλευκᾰς	προσπέπλευκε(ν)	προσπεπλεύκᾰτον	προσπεπλεύκᾰτον	προσπεπλεύκᾰμεν	προσπεπλεύκᾰτε	προσπεπλεύκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	προσπεπλεύκω	προσπεπλεύκῃς	προσπεπλεύκῃ	προσπεπλεύκητον	προσπεπλεύκητον	προσπεπλεύκωμεν	προσπεπλεύκητε	προσπεπλεύκωσῐ(ν)
	optative	προσπεπλεύκοιμῐ / προσπεπλευκοίην	προσπεπλεύκοις / προσπεπλευκοίης	προσπεπλεύκοι / προσπεπλευκοίη	προσπεπλεύκοιτον	προσπεπλευκοίτην	προσπεπλεύκοιμεν	προσπεπλεύκοιτε	προσπεπλεύκοιεν
	imperative		προσπέπλευκε	προσπεπλευκέτω	προσπεπλεύκετον	προσπεπλευκέτων		προσπεπλεύκετε	προσπεπλευκόντων
middle/ passive	indicative	προσπέπλευσμαι	προσπέπλευσαι	προσπέπλευσται	προσπέπλευσθον	προσπέπλευσθον	προσπεπλεύσμεθᾰ	προσπέπλευσθε	προσπεπλεύσᾰται
	subjunctive	προσπεπλευσμένος ὦ	προσπεπλευσμένος ᾖς	προσπεπλευσμένος ᾖ	προσπεπλευσμένω ἦτον	προσπεπλευσμένω ἦτον	προσπεπλευσμένοι ὦμεν	προσπεπλευσμένοι ἦτε	προσπεπλευσμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	προσπεπλευσμένος εἴην	προσπεπλευσμένος εἴης	προσπεπλευσμένος εἴη	προσπεπλευσμένω εἴητον / εἶτον	προσπεπλευσμένω εἰήτην / εἴτην	προσπεπλευσμένοι εἴημεν / εἶμεν	προσπεπλευσμένοι εἴητε / εἶτε	προσπεπλευσμένοι εἴησᾰν / εἶεν
	imperative		προσπέπλευσο	προσπεπλεύσθω	προσπέπλευσθον	προσπεπλεύσθων		προσπέπλευσθε	προσπεπλεύσθων
		active				middle/passive
infinitive		προσπεπλευκέναι				προσπεπλεῦσθαι
participle	m	προσπεπλευκώς				προσπεπλευσμένος
	f	προσπεπλευκυῖᾰ				προσπεπλευσμένη
	n	προσπεπλευκός				προσπεπλευσμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.