προσποιέω

Ancient Greek

Etymology

προσ- (pros-) +‎ ποιέω (poiéō)

Pronunciation

 

Verb

προσποιέω • (prospoiéō)

  1. to make over to
  2. (middle voice) to attach to oneself, win over
  3. to appropriate, pretend to, lay claim to
  4. to pretend, feign, affect, simulate

Conjugation

   Present: προσποιέω, προσποιέομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προσποιέω προσποιέεις προσποιέει προσποιέετον προσποιέετον προσποιέομεν προσποιέετε προσποιέουσῐ(ν)
subjunctive προσποιέω προσποιέῃς προσποιέῃ προσποιέητον προσποιέητον προσποιέωμεν προσποιέητε προσποιέωσῐ(ν)
optative προσποιέοιμῐ προσποιέοις προσποιέοι προσποιέοιτον προσποιεοίτην προσποιέοιμεν προσποιέοιτε προσποιέοιεν
imperative   προσποίεε προσποιεέτω προσποιέετον προσποιεέτων   προσποιέετε προσποιεόντων
middle/
passive 		indicative προσποιέομαι προσποιέῃ / προσποιέει προσποιέεται προσποιέεσθον προσποιέεσθον προσποιεόμεθᾰ προσποιέεσθε προσποιέονται
subjunctive προσποιέωμαι προσποιέῃ προσποιέηται προσποιέησθον προσποιέησθον προσποιεώμεθᾰ προσποιέησθε προσποιέωνται
optative προσποιεοίμην προσποιέοιο προσποιέοιτο προσποιέοισθον προσποιεοίσθην προσποιεοίμεθᾰ προσποιέοισθε προσποιέοιντο
imperative   προσποιέου προσποιεέσθω προσποιέεσθον προσποιεέσθων   προσποιέεσθε προσποιεέσθων
active middle/passive
infinitive προσποιέειν προσποιέεσθαι
participle m προσποιέων προσποιεόμενος
f προσποιέουσᾰ προσποιεομένη
n προσποιέον προσποιεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: προσποιῶ, προσποιοῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προσποιῶ προσποιεῖς προσποιεῖ προσποιεῖτον προσποιεῖτον προσποιοῦμεν προσποιεῖτε προσποιοῦσῐ(ν)
subjunctive προσποιῶ προσποιῇς προσποιῇ προσποιῆτον προσποιῆτον προσποιῶμεν προσποιῆτε προσποιῶσῐ(ν)
optative προσποιοίην / προσποιοῖμῐ προσποιοίης / προσποιοῖς προσποιοίη / προσποιοῖ προσποιοῖτον / προσποιοίητον προσποιοίτην / προσποιοιήτην προσποιοῖμεν / προσποιοίημεν προσποιοῖτε / προσποιοίητε προσποιοῖεν / προσποιοίησᾰν
imperative   προσποίει προσποιείτω προσποιεῖτον προσποιείτων   προσποιεῖτε προσποιούντων
middle/
passive 		indicative προσποιοῦμαι προσποιεῖ,
προσποιῇ 		προσποιεῖται προσποιεῖσθον προσποιεῖσθον προσποιούμεθᾰ προσποιεῖσθε προσποιοῦνται
subjunctive προσποιῶμαι προσποιῇ προσποιῆται προσποιῆσθον προσποιῆσθον προσποιώμεθᾰ προσποιῆσθε προσποιῶνται
optative προσποιοίμην προσποιοῖο προσποιοῖτο προσποιοῖσθον προσποιοίσθην προσποιοίμεθᾰ προσποιοῖσθε προσποιοῖντο
imperative   προσποιοῦ προσποιείσθω προσποιεῖσθον προσποιείσθων   προσποιεῖσθε προσποιείσθων
active middle/passive
infinitive προσποιεῖν προσποιεῖσθαι
participle m προσποιῶν προσποιούμενος
f προσποιοῦσᾰ προσποιουμένη
n προσποιοῦν προσποιούμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: προσεποίεον, προσεποιεόμην (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προσεποίεον προσεποίεες προσεποίεε(ν) προσεποιέετον προσεποιεέτην προσεποιέομεν προσεποιέετε προσεποίεον
middle/
passive 		indicative προσεποιεόμην προσεποιέου προσεποιέετο προσεποιέεσθον προσεποιεέσθην προσεποιεόμεθᾰ προσεποιέεσθε προσεποιέοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: προσεποίουν, προσεποιούμην (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προσεποίουν προσεποίεις προσεποίει προσεποιεῖτον προσεποιείτην προσεποιοῦμεν προσεποιεῖτε προσεποίουν
middle/
passive 		indicative προσεποιούμην προσεποιοῦ προσεποιεῖτο προσεποιεῖσθον προσεποιείσθην προσεποιούμεθᾰ προσεποιεῖσθε προσεποιοῦντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: προσποιήσω, προσποιήσομαι, προσποιηθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προσποιήσω προσποιήσεις προσποιήσει προσποιήσετον προσποιήσετον προσποιήσομεν προσποιήσετε προσποιήσουσῐ(ν)
optative προσποιήσοιμῐ προσποιήσοις προσποιήσοι προσποιήσοιτον προσποιησοίτην προσποιήσοιμεν προσποιήσοιτε προσποιήσοιεν
middle indicative προσποιήσομαι προσποιήσῃ / προσποιήσει προσποιήσεται προσποιήσεσθον προσποιήσεσθον προσποιησόμεθᾰ προσποιήσεσθε προσποιήσονται
optative προσποιησοίμην προσποιήσοιο προσποιήσοιτο προσποιήσοισθον προσποιησοίσθην προσποιησοίμεθᾰ προσποιήσοισθε προσποιήσοιντο
passive indicative προσποιηθήσομαι προσποιηθήσῃ προσποιηθήσεται προσποιηθήσεσθον προσποιηθήσεσθον προσποιηθησόμεθᾰ προσποιηθήσεσθε προσποιηθήσονται
optative προσποιηθησοίμην προσποιηθήσοιο προσποιηθήσοιτο προσποιηθήσοισθον προσποιηθησοίσθην προσποιηθησοίμεθᾰ προσποιηθήσοισθε προσποιηθήσοιντο
active middle passive
infinitive προσποιήσειν προσποιήσεσθαι προσποιηθήσεσθαι
participle m προσποιήσων προσποιησόμενος προσποιηθησόμενος
f προσποιήσουσᾰ προσποιησομένη προσποιηθησομένη
n προσποιῆσον προσποιησόμενον προσποιηθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: προσεποίησᾰ, προσεποιησᾰ́μην, προσεποιήθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προσεποίησᾰ προσεποίησᾰς προσεποίησε(ν) προσεποιήσᾰτον προσεποιησᾰ́την προσεποιήσᾰμεν προσεποιήσᾰτε προσεποίησᾰν
subjunctive προσποιήσω προσποιήσῃς προσποιήσῃ προσποιήσητον προσποιήσητον προσποιήσωμεν προσποιήσητε προσποιήσωσῐ(ν)
optative προσποιήσαιμῐ προσποιήσειᾰς / προσποιήσαις προσποιήσειε(ν) / προσποιήσαι προσποιήσαιτον προσποιησαίτην προσποιήσαιμεν προσποιήσαιτε προσποιήσειᾰν / προσποιήσαιεν
imperative   προσποίησον προσποιησᾰ́τω προσποιήσᾰτον προσποιησᾰ́των   προσποιήσᾰτε προσποιησᾰ́ντων
middle indicative προσεποιησᾰ́μην προσεποιήσω προσεποιήσᾰτο προσεποιήσᾰσθον προσεποιησᾰ́σθην προσεποιησᾰ́μεθᾰ προσεποιήσᾰσθε προσεποιήσᾰντο
subjunctive προσποιήσωμαι προσποιήσῃ προσποιήσηται προσποιήσησθον προσποιήσησθον προσποιησώμεθᾰ προσποιήσησθε προσποιήσωνται
optative προσποιησαίμην προσποιήσαιο προσποιήσαιτο προσποιήσαισθον προσποιησαίσθην προσποιησαίμεθᾰ προσποιήσαισθε προσποιήσαιντο
imperative   προσποίησαι προσποιησᾰ́σθω προσποιήσᾰσθον προσποιησᾰ́σθων   προσποιήσᾰσθε προσποιησᾰ́σθων
passive indicative προσεποιήθην προσεποιήθης προσεποιήθη προσεποιήθητον προσεποιηθήτην προσεποιήθημεν προσεποιήθητε προσεποιήθησᾰν
subjunctive προσποιηθῶ προσποιηθῇς προσποιηθῇ προσποιηθῆτον προσποιηθῆτον προσποιηθῶμεν προσποιηθῆτε προσποιηθῶσῐ(ν)
optative προσποιηθείην προσποιηθείης προσποιηθείη προσποιηθεῖτον / προσποιηθείητον προσποιηθείτην / προσποιηθειήτην προσποιηθεῖμεν / προσποιηθείημεν προσποιηθεῖτε / προσποιηθείητε προσποιηθεῖεν / προσποιηθείησᾰν
imperative   προσποιήθητῐ προσποιηθήτω προσποιήθητον προσποιηθήτων   προσποιήθητε προσποιηθέντων
active middle passive
infinitive προσποιῆσαι προσποιήσᾰσθαι προσποιηθῆναι
participle m προσποιήσᾱς προσποιησᾰ́μενος προσποιηθείς
f προσποιήσᾱσᾰ προσποιησᾰμένη προσποιηθεῖσᾰ
n προσποιῆσᾰν προσποιησᾰ́μενον προσποιηθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: προσπεποίηκᾰ, προσπεποίημαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προσπεποίηκᾰ προσπεποίηκᾰς προσπεποίηκε(ν) προσπεποιήκᾰτον προσπεποιήκᾰτον προσπεποιήκᾰμεν προσπεποιήκᾰτε προσπεποιήκᾱσῐ(ν)
subjunctive προσπεποιήκω προσπεποιήκῃς προσπεποιήκῃ προσπεποιήκητον προσπεποιήκητον προσπεποιήκωμεν προσπεποιήκητε προσπεποιήκωσῐ(ν)
optative προσπεποιήκοιμῐ / προσπεποιηκοίην προσπεποιήκοις / προσπεποιηκοίης προσπεποιήκοι / προσπεποιηκοίη προσπεποιήκοιτον προσπεποιηκοίτην προσπεποιήκοιμεν προσπεποιήκοιτε προσπεποιήκοιεν
imperative   προσπεποίηκε προσπεποιηκέτω προσπεποιήκετον προσπεποιηκέτων   προσπεποιήκετε προσπεποιηκόντων
middle/
passive 		indicative προσπεποίημαι προσπεποίησαι προσπεποίηται προσπεποίησθον προσπεποίησθον προσπεποιήμεθᾰ προσπεποίησθε προσπεποίηνται
subjunctive προσπεποιημένος ὦ προσπεποιημένος ᾖς προσπεποιημένος ᾖ προσπεποιημένω ἦτον προσπεποιημένω ἦτον προσπεποιημένοι ὦμεν προσπεποιημένοι ἦτε προσπεποιημένοι ὦσῐ(ν)
optative προσπεποιημένος εἴην προσπεποιημένος εἴης προσπεποιημένος εἴη προσπεποιημένω εἴητον / εἶτον προσπεποιημένω εἰήτην / εἴτην προσπεποιημένοι εἴημεν / εἶμεν προσπεποιημένοι εἴητε / εἶτε προσπεποιημένοι εἴησᾰν / εἶεν
imperative   προσπεποίησο προσπεποιήσθω προσπεποίησθον προσπεποιήσθων   προσπεποίησθε προσπεποιήσθων
active middle/passive
infinitive προσπεποιηκέναι προσπεποιῆσθαι
participle m προσπεποιηκώς προσπεποιημένος
f προσπεποιηκυῖᾰ προσπεποιημένη
n προσπεποιηκός προσπεποιημένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.