προσφορά

Ancient Greek

From προσφέρω (prosphérō, “to bring, present, offer”) +‎ -η (-ē).

προσφορᾱ́ • (prosphorā́) f (genitive προσφορᾶς); first declension

First declension of ἡ προσφορᾱ́; τῆς προσφορᾶς (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἡ προσφορᾱ́ hē prosphorā́	τὼ προσφορᾱ́ tṑ prosphorā́	αἱ προσφοραί hai prosphoraí
Genitive	τῆς προσφορᾶς tês prosphorâs	τοῖν προσφοραῖν toîn prosphoraîn	τῶν προσφορῶν tôn prosphorôn
Dative	τῇ προσφορᾷ tēî prosphorāî	τοῖν προσφοραῖν toîn prosphoraîn	ταῖς προσφοραῖς taîs prosphoraîs
Accusative	τὴν προσφορᾱ́ν tḕn prosphorā́n	τὼ προσφορᾱ́ tṑ prosphorā́	τᾱ̀ς προσφορᾱ́ς tā̀s prosphorā́s
Vocative	προσφορᾱ́ prosphorā́	προσφορᾱ́ prosphorā́	προσφοραί prosphoraí
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

From Ancient Greek προσφορά (prosphorá, “offering”).

προσφορά • (prosforá) f (plural προσφορές)