προφανώς

Learnedly, from Koine Greek προφανῶς (prophanôs), adverb of the Ancient Greek προφανής (prophanḗs, adjective).

• IPA^(key): /pɾo.faˈnos/
• Hyphenation: προ‧φα‧νώς

προφανώς • (profanós)

1. obviously, of course

   —Δυσαρεστήθηκε ο πελάτης;
   —Προφανώς!’’ έφυγε από το κατάστημα.

   —Dysarestíthike o pelátis?
   —Profanós!’’ éfyge apó to katástima.

   —Was the customer displeased?
   —Obviously! He left the shop.

2. obviously, apparently, evidently

   —Γιατί ζήτησε μεγάλο ποτήρι;
   —Προφανώς το ήθελε για τη μπίρα!

   —Giatí zítise megálo potíri?
   —Profanós to íthele gia ti bíra!

   —Why did (s)he ask for a large glass?
   —Apparently (s)he needed it for the beer.

• (evidently): φανερά (fanerá)
• (of course): φυσικά (fysiká)

• προφανής (profanís, “obvious”)

• and see: φαίνομαι (faínomai, “appear to be”)

• προφανής, προφανώς, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language