πρόρρησιν
Ancient Greek
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /prór̥.r̥ɛː.sin/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /ˈpror.re̝.sin/
- (4th CE Koine) IPA(key): /ˈpror.ri.sin/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /ˈpror.ri.sin/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /ˈpro.ri.sin/
Noun
πρόρρησῐν • (prórrhēsĭn)
- accusative singular of πρόρρησῐς (prórrhēsĭs)