πρόστιμο

Greek

Etymology

From Ancient Greek πρόστιμον (próstimon).

Noun

πρόστιμο • (próstimo) n

  1. fine (payment for breaking the law)

Declension

Declension of πρόστιμο
singular plural
nominative πρόστιμο (próstimo) πρόστιμα (próstima)
genitive προστίμου (prostímou)
πρόστιμου (próstimou) 		προστίμων (prostímon)
accusative πρόστιμο (próstimo) πρόστιμα (próstima)
vocative πρόστιμο (próstimo) πρόστιμα (próstima)
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.