πρόσχημα

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek πρόσχημα (próskhēma).[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈpɾo.sçi.ma/
  • Hyphenation: πρό‧σχη‧μα

Noun

πρόσχημα • (próschima) n (plural προσχήματα)

  1. pretext, pretense (a false, contrived, or assumed purpose or reason)
    Synonym: πρόφαση f (prófasi)

Declension

Declension of πρόσχημα
singular plural
nominative πρόσχημα (próschima) προσχήματα (proschímata)
genitive προσχήματος (proschímatos) προσχημάτων (proschimáton)
accusative πρόσχημα (próschima) προσχήματα (proschímata)
vocative πρόσχημα (próschima) προσχήματα (proschímata)

Derived terms

  • προσχηματικός (proschimatikós)

References

  1. ^ πρόσχημα, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.